I exist

Today
I will put my tears in a bucket
And feed them to the ground
To see what will grow
Into my body,
Into my heart.

Today I feed a part of me
To hope.
Yet I am still scared.

Flashbacks
Send me back
Into a state of what was.

My mouth overgrown with weeds
And I can't talk.

Remembering what was
When I was so lost
Is keeping me stuck.

Sometimes.

Curled up in a ball
I made place to be
Less than myself.

Smaller mind,
Afraid to ride
The horse away from
Cold water.

What would happen if I let go of the fears?
What would happen if I start living my life the way I want to?
Would it kill me if I was happy?

But I am not on the ground anymore,
My feet are not stone
And I am not as small
As I made myself believe I was.

I am the one who can turn myself around and once more become me.

So today,
Today I pledge to me,
I have the right to be.

Doelen

Vandaag is alles anders
En misschien precies hetzelfde.

Doelen vliegen door mijn hoofd
Als dromen op een wolkendek.
De zachte lenteadem
Blaast door mij heen
En ik zie mijzelf groeien.

Elke dag weer vind ik
Stukjes van mijzelf
Die in een puzzel passen.

En 1 ding is zeker:

Ik heb nog zoveel te zien,
Zoveel te doen,
En zoveel te zijn.

 Ja 1 ding is zeker:

Ik hou van dit leven,
Hoe apart dat ook klinken mag.
Dit rare ding
Met toekomstige grijze haren
En verassingen.

Blijf bij mij,
Tot we samen oud worden,
En ik zal in jou geloven,
Zoals ik in mijzelf begin te geloven.

De lange wandeling

De dagen zijn kort
En de herinneringen lang.
Ik weet nog altijd wie je bent.

Ik heb geen blauwe plekken
Die mij aan jou herinneren,
Al was een pantser zelden genoeg.
Blauwe plekken vervagen
Wanneer gedachten toenemen.

Ja,
Rood trekt de
Strijdende gewonde
Over het slagveld.
Zoekend naar een herkenningspunt
En naar heling
Van de open wonden.

Ooit dacht ik dat ik wilde vuren moest maken
Om mijzelf maar warm te houden.

Het is acceptatie
Die mij weer tot leven bracht.
Die goede ouwe verpleegster
Die mij vertelde
Hoe tijdelijk het was.

En ik hou van het leven.
Ja ik hou van het leven.
Ik hou
Van het
Leven.

Ik denk niet altijd meer aan jou
En  de dwang vervaagd
Tot een spiegelbeeld
Van wat ooit was.

Ik denk niet altijd meer aan jou
En mijn glimlach
Brengt rimpeltjes
Onder en naast mijn ogen.

Er is een lange weg te gaan,
Maar op dagen als vandaag,
Met de vogels in mijn oren
En de zon op mijn rode haren,
Ben ik echt gelukkig.

Deze gedachte stop ik niet in een doosje,
Maar ik hou het vast in mijn handen
En breng het een hommage
In de vorm
Van pure woorden.

De pen zegt,
Vandaag heeft de dichter haarzelf weer gevonden.

In mijn woorden

Liefde.
De romantische liefde.
De dichters favoriete onderwerp.

De groten beschreven het al
Vanaf lyrische hoogten,
Schreven het op de bergtoppen
Voor iedereen om te lezen.

Wat kan ik,
Nog simpel en vrij onbekend,
Hier aan toevoegen?

Alles wat de moeite waard is
Om een tweede keer te zeggen.
En een derde
En een vierde keer.

Alles waarvan ik wil dat jij het hoort
In mijn woorden
En leest in mijn uitingen van liefde.

Omdat ik ze meen.
Omdat wat ik zeg bestemd is voor jouw oren.

Ja dit gedicht is voor jou
En voor jou alleen.
Dat maakt het anders.

Een onderwerp zo speciaal voor mijn tedere hart,
Dat onderwerp alleen voor mijn woorden bestemd.
Die andere dichters hadden jou niet lief
Toen zij hun woorden vonden.
Die privilege is alleen voor mij.
Mijn trots.
Mijn geluk.

Ik hou van onze kleine momenten.
Zoals de manier waarop je naar mij kijkt
Wanneer ik vastgehouden word
Door jouw armen
En er ondeugende gedachten
Door jouw hoofd zwerven
Klaar
Om geuit te worden.
Om mij te plagen.

De manier waarop je je aandacht vestigt,
Op iets net buiten mijn bereik,
's Avonds in het licht van de laptop
Terwijl je naast mij zit
En ik doe alsof ik ga slapen
Terwijl ik eigenlijk
Stiekem naar je staren wil.

Dan zie ik zachtjes kleine rimpeltjes
Rondom je neus verschijnen.
Wanneer jij lacht,
Lacht jouw hele gezicht.

Je bent mij liever dan de zee
Rijker dan de bossen
En waardevoller dan Monet.

Ik vul mijn pen met jou
En ik hoop dat het nooit leeg raakt.
Ik hoop dat wij oud worden samen,
Jij en ik en al mijn schrijfsels
Die jouw naam dragen.

Ik wil dan nog steeds jouw meisje zijn,
De ware met de chaotische rode haren.
Degene die nog steeds kijkt naar jou
En al die dingen zit die jou maken zoals je bent.

Zoals
De manier waarop je luistert
Wanneer jouw aandacht op mij is gericht.
Niet alleen met je oren,
Maar met je ogen
En je mond
En je strelende handen
Dat er voor zorgt
Dat ik mij speciaal voel.
Begrepen.
Het middelpunt van jouw belangstelling.

En stiekem vind ik het wel schattig,
Wanneer jij in jouw wereld zit,
dat ik dan moet vragen:
Luister je wel?
Omdat het antwoord altijd Ja is,
En ondanks je orde in de chaos,
Je gewoon vergeet te antwoorden.

Jouw brein windt zich om het universum heen
En vult zich met dromen en kennis en enthousiasme,
Alles waar ik deel van maak en mag bekijken.
Je bent speciaal en ik wou dat de wereld zag
Wat ik allemaal in jou zie.
Je leeft om te leven, te zijn, te ademen,
te schreeuwen, te lachen, te...

Aan het einde van de dag
Vind ik nog zoveel meer dat ik zeggen wou.
Maar je lijkt het allemaal al te weten.
Dan rest maar vier woorden voor mijn mond
Om het moment compleet te maken.

Ik ook
Van
Jou.

De bergenkracht

Terugval,
Tranenval,
De zwaartekracht trekt
Mijn lichaam naar de grond.

Angstig hart
Met paniek bepakt,
Herken ik mijzelf wel
Zoals ik echt ben?

Kapotte handen,
Verbeten tanden,
Soms met mijn rug
Tegen de muur gedrukt

Diep gevecht,
Niet alles gezegd.
Maar de woorden die ik ooit inslikte
Spuug ik nu weer uit.

Heb ik je ooit verteld dat ik bang ben?
Dat ik bang ben voor dit moment?
De downs in de ups and downs
Waarover iedereen het heeft?
De ik in de spiegel die ik niet meer herken?

Een terugval over de obstakels
En een herinnering aan oude tijden.
Die manipulerende stem die probeert
Te overtuigen: Je valt niet als je niet klimt.
Als je niet klimt zal je niet lijden.

Maar hier in de put hoor ik niet thuis
Met de fluisterende stemmen die zeggen van wel.
Ik ben gemaakt om te zijn, te voelen, te beleven
En opgeven zal nooit de optie zijn.
Mijn kracht is veel te fel.

En soms denk ik wel eens dat
Vandaag de dag is dat ik dood zal gaan.
In pure angst omdat ik dat niet wil.
En soms denk ik dat ik te moe ben
Maar elke dag kan ik het gevecht weer aan.

De waarheid is: ondanks alles vind ik het leven wel prachtig
En wanneer ik mij goed voel, voel ik me machtig.
Onstuimig, enthiousiast, zacht genietend.

Ik leef voor de momenten die ik beschouw als bevredigend.

Alles is de moeite waard.

En als ik oud ben, zacht gerimpeld
Zal ik nog die glimlach op mijn gezicht dragen.
Misschien zal iemand mij dan vragen:

Mijn vrouwke, waarom ben jij toch gelukkig?

Omdat ik geluk in al zijn gezichten heb gezien.

Dus laat de tranen maar komen vandaag.
Vandaag is maar heel even.
Morgen zal ik weer gelukkig zijn
En geluk is een mensenleven.

The better one

Sometimes I feared with the power of a hungry animal
Even the simplest things of life.
Sometimes I dreaded the coming of the new day.
Even now I can still recall
The days I lived back then.
Sometimes I still fear, sometimes I still fear.

The old memories burning their own thoughts into my mind.
It's not simply something that I can forget.
I think I once told you that.

It hid in the folds of my skin
And I lost myself.
It screamed inside my head
And I lost myself.

In the air surrounding me
I felt the pressure.
It always felt like more
Than I can endure.

Time moved away from my perception
With a hasty pace.
Day and night kept turning
As I watched through a haze.

And you said:
Healing takes a while, my dear,
One step at the time.
Hold my hand
For comfort and guidance.
Follow the sound of my voice.
Believe me.
Believe in yourself.

Not to give up or surrender,
A fight is his own right.
And I did not know how not to cry.
Every tear blocking my sight.

But I never hesitated
To ask for help.
Even when I did not hesitate
To hurt myself.

And you said:
Don't give up,
There's so much worth fighting for.
Don't give in,
Love, you'll make it to the end.
You will see the sun rise again.
Believe me.
Believe in yourself.

Would you please smile for me?
Would you please smile for me?

Sometimes you pray for the silence
When chaos has set to destroy you.
But don't feel the need to worry
You will find yourself beneath the mess.
Within rises the obedience
To the will that you call your own.
Ignoring the sight of negativity, for you
You have the strength to live on.

You are not alone.

I saw myself reflected
Inside your words.
For a beautiful moment
It erased all the hurt.

And I remembered me.
And I believed.
I remembered me.
The better one
With strength that can overcome
Everything.
Yes I feel alive.

Who I am and what I need,
All the things I forgot to feel
Are rising up inside of me
One step at the time.

Today is not the day that I die,
I am too much in love with life.
I can never give up on this,
I am too much in love with life.

Life will never be easy
But when I remember the sea,
How it feels to dream
And breath, I know that I am happy.

And I remembered me.
And I believed.
I remembered me.
The better one
With strength that can overcome
Everything.
Yes I feel alive.

I
Am
Alive.

Speciaal

Weet jij wat het is dat ik wil?
Lang was ik een lege huid.
Inhoudloos.
En lang was ik een hopeloze ziel
Verdwaald op een lange weg
Zonder afslagen en zonder bestemming.

Ik was uitgedroogd
En hongerig
Naar nieuwe ervaringen.

Nee, ik kan niet zeggen
Dat ik altijd gelukkig ben geweest.
Nee, ik kan niet zeggen
Dat ik altijd wist wie ik was.

Jij pakte mijn hand
En ik wist het weer.
Jij pakte mijn hand
En eindelijk geloofde ik
Dat ik mocht huilen
En lachen
En zijn.
Jij pakte mijn hand
En

Elk stukje van mij
Vulde zich met dromen
Die ik ooit vergeten had.
Ik ben gemaakt van dromen.
Dat is wie ik ben.
Ik ben gemaakt van dromen.

Het voelt goed om te geloven in mijzelf.
Als jij mij mooi vind
Moet ik wel speciaal zijn toch?