zaterdag 20 juni 2020
According to you
zaterdag 13 juni 2020
Silence me
zaterdag 23 mei 2020
Dingen die gezonde mensen van mij verwachten
zondag 3 mei 2020
Achter de coronadeur
Gesloten deuren,
Gesloten huizen,
Gesloten gesprekken,
Gesloten muren.
Gesloten levens,
Versleten levens-
lessen, Versleten
herinneringen, Gesloten.
Dan ineens
Grijpt het
Als een virus
Om ons heen.
Een kijkje in
De wereld van
De chronische
Zieke die alleen in
Dit alles stond.
Zonder ooit een
Woord van begrip
Uit de sociale mond.
En die sorry is oh zo laat
Want wanneer dit
Straks weer over gaat
Vergeet je weer dat we bestaan.
En hoe het was die tijd,
Hoe jij je toen voelde,
De saamhorigheid,
Is straks allemaal kwijt.
Ik zuig je begrip naar binnen
Voordat het weer verdwijnt.
Als je je sorry echt meent,
Laat ons opnieuw beginnen.
Laat het in daden beginnen.
Ook wanneer je niet thuis zit.
En het minder makkelijk is.
Ja laat het in daden beginnen.
Fuck you
A storm in silence
Carried on leaves.
The world that cannot go on.
We found ourselves
Reaching for reach,
Front doors to get beyond of.
And suddenly
All the silence breached,
But you still forget I was there.
And your healthy
Friends with healthy demands
Receive all of the world's care.
Cause you're reaching for the people that are locked behind everything
Temporarily.
And all those millions of faces that already found themselves stuck in
A solitary,
Solitary isolation
Will remain there.
And when this is all over,
You're gonna forget this again.
But I am still behind this window.
And when this is all over,
I still won't see you again.
Your life will continue to go on.
No more live sessions,
No more check-ins,
No more words where you say
You now understand it.
(But you never called me
To say you do.)
No more postcards,
No more colour books,
No more… whatever.
A too familiar look.
(The one where all I see
Is the back of you.)
And you will ask me
Why my life still stands still.
You will tell me I could
If I just will, if I just will.
And you will tell me
That the isolation didn't last.
But for me it'll never be
A thing of the past.
And you will forget the adjustments.
You will forget the accessibility.
You will forget all the things we need,
The things you needed.
Ah fuck you.
Stay forgetting me.
It's what you're best at.
It's what I'm used to.
It's the past that
Turns to future.
It's what I
Know you
Were sure too…..
Damn you.
Fuck you.
Damn you.
Toen ik bij de dokter kwam
Toen ik bij de
Dokter kwam
Voor pijn in mijn handen
En vingers in rare standen,
Zei hij:
Het komt omdat je handen te dik zijn
En te oud.
Sindsdien kijk ik naar mijn vingers
Alsof ze bomen zijn met meer dan 38 ringen.
Alsof ze elk
Stuk voor stuk
Niet meer passen in de nieuwste mode
Zoals het mijn buik,
En mijn borsten,
Nooit is gelukt.
Dik zijn bij de dokter
Is blijkbaar mijn vorm van rebellie.
Een opstand in een rolstoel.
Een revolt die rolt.
Het waarschuwingssignaal luider dan mijn doel.
Een consult.
Ik ben een dikke chronisch zieke vrouw
Die blijkbaar nooit bij een dokter is
Voor waar ik dacht daar te zijn.
Die elke keer weer verrast wegrijdt
Met een interpretatie van mijn pijn.
Je bent gewoon hysterisch
Want je bent hartstikke gezond.
Je hebt geen hoofdpijn,
Je hebt gewoon een dikke….. ha.
Mag ik er alleen zijn
Bij de dokter als ik niet groter ben
Dan de punt gemaakt door
De kern
Een potlood?
Geen greintje groter
Dan één cel?
Mijzelf inwikkel,
Krimp,
Smaller maak,
Taan,
Slink,
Daal,
En minder.
Minder mening,
Minder kennis,
Minder mens en,
Minder woede,
Minder emotie,
Minder kracht, minder wensen,
Minder of toch nou meer motie,
Minder keel, minder stem, minder geluid,
Minder luid, minder luid, luid, luid,
Ik ben niet luid genoeg.
Ik ben niet luid genoeg.
Mijn middelvingers zijn nog steeds niet vaak genoeg in de lucht.
Ik heb fucking medische ptss
Door jouw fucking klucht.
Je kan mijn rug
Op en…...
Er wordt te vaak nog fout over mij gedokterd,
En ik heb genoeg.
Ik mag elke centimeter innemen,
Terwijl JIJ ook eens naar MIJ luistert
Want ik ben genoeg!
Dus schop niet tegen mijn schenen,
Want jij doet nog niet genoeg.
Nee dokter, je luistert nog steeds niet naar mij,
De dikke chronisch zieke vrouw met de mening
En nee je doet nog echt niet genoeg.
Hier mijn vriendelijke groet.
*middelvinger*
Te duidelijk
Trillende angsten
Trillende handen
Trillende paniekaanvallen
Onzekere tijden
Onzekere gevallen
Mijn ocd omhoog gekomen
Ik vond de lichten
Buiten mijn raam
Te zwaar om naar
Te kijken
Ik heb vanuit
Mijn oksel gekeken
De raam te dicht
De zon bezweken
Ik heb vanuit
Mijn elleboog
Zitten kijken
Een hele arm
Teveel gebleken
Een extra arm genoeg
Mijn brein is
Onder raadsels bevallen
Van een kat
Dat is wat ik denk
Want wat ik denk
Luistert nooit naar mij
En wilt alleen maar eten
Gut je zou denken
Dat ik beter
Zou moeten weten
Ik typ woorden
Zodat ik niet bang ben
En angsten
Zodat ik niet alleen ben
Ik deed dat vroeger
Ook wel vaker
Tot vaker ziek zijn
Mijn brein vergat
En nu typ ik
In de raadsels
Zodat je luistert
En omdat
Je dat zeg ik
Mij beter begrijp
Want je kromme tenen
En kromme benen
Zijn krom verdwenen
Onder nieuw leiderschap
En dat zeg ik omdat
Je mij nog altijd onderschat
Dag dag handicap
Zeg dag tot dat
Mijn recht jouw plicht is
Jouw gebrek mijn aanklacht
Mijn licht jouw frons
In mijn leed de geboren wil
Mijn angsten gebogen
Verandert de gevoelde kilte