De kou valt
Als een koning
Over het land
En iedereen
Bibbert.
Sommigen noemen het ziekte,
De anderen noemen het geluk.
Ik weet niet
Wat ik het moet noemen
Maar ik blijf wel liever in bed,
Denkend aan jou.
Met de thee in mijn hand,
Verlangend naar een sigaret
En naar rust in mijn emoties.
Ik wil jou.
Ik wil in jou opgaan
Totdat ik niet meer besta.
Ik wil jou proeven als de koffie op mijn lippen.
Heet,
Zoet
En bitter.
Jij bent als duisternis op mijn tong.
Ik vul mij met jouw tranen,
Jouw woede,
Jouw angsten,
En jouw stilte.
Want ik wil dat het pijn doet,
Om jou te kennen,
Zoals niemand anders jou kent.
Ik laat mijn woorden achter op jouw huid
Terwijl ik zachtjes achter uit val,
Met een brandende sigaret,
En het genoegen die het brengt.
Weet jij wie jij bent?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten