dinsdag 17 december 2013

Mensenmassa

In de ochtendgloren
En in de mistige uren
Ontwaakt er een wereld om mij heen.

Mensenmassa's spoeden zich naar auto's
Naar stations en naar metro's.

Heb je er wel eens tussen gestaan,
op elk moment van de dag, en gedacht
Wat is haar verhaal? En die van hem?
Hoe ziet het leven eruit die zij leiden?

Waar gaat zij heen? Wat gaat hij doen?
Zouden ze nog een kus hebben gehad
In de vroege ochtendgloren voor
Zij het bed uitstapten
En het leven opnieuw trotseerde?

Ja ik beken.
Ook ik ben soms te druk met mijzelf,
Heel vaak zelfs
Om meer te doen dan een blik hun kant opwerpen.

Maar soms vraag ik het mij af
En soms vraag ik mij ook af

Heeft iemand dat ooit gedacht over mij?

De handeling

Het volgt mij overal,
Ik vind tot nu toe enkel rust
In mijn slaap
En in mijn dromen
En zelfs dan
Ben ik onzeker
Of het over mijn schouder meekijkt.

Het getel
En het gereken,
De gedachten
En de handelingen.

Het is druk in mijn hoofd,
Altijd druk in mijn hoofd.
En soms zit ik klem
Tussen wat ik moet
En wat ik wil.

Vandaag maak ik een stap
Tegen die angsten in.
Vandaag maak ik een stap
Hopelijk in de goede richting.

En ik weet niet
Of ik er goed aan doe.
Want leiden mijn kleine angsten
Niet tot mijn grote angst?

Aan het einde van het verhaal
Ben ik,
Waarschijnlijk net als iedereen,
Bang om dood te gaan.

Maar dit is niet het einde van mijn verhaal,
Dit zal mijn overwinning zijn.
En ik zal leven.
Hoop leeft nog altijd diep in mij.

Dus ik neem die kleine en angstige stap
In de andere richting,
Een kleine vooruitgang.
Daar hoop ik voor.

dinsdag 10 december 2013

De krimpende vrouw


Soms voel ik mij
Als de verdwijnende vrouw.
Een ziel die vastzit
In een wereld die kleiner word.
Langzaam voel ik mijzelf krimpen.
Krimpen en kleiner worden.
Zoveel kleiner worden.

De druk van mijn hoofd
Drukt ook op mijn lichaam.
Kettingen om mijn lichaam.
Gedachten die dieper graven
Dan mijnwerkers konden
Vinden de zwakke plekken
Die mijn leven uit balans brengen.
Wat kan er nog wel en wat kan niet?
Al dat ik weet is wat ze het noemen
Een vorm van depressie.
Maar wat betekend een naam
Als je continu bang ben voor...
Teveel dingen om te noemen.

Toch weet ik het zeker.
Na dit alles
En in het gevecht
Zal ik weer gaan groeien.
Mijn leven dragen
In mijn handen
En opbloeien tot mijzelf.
De kracht die ik draag
In mijn beide handen
En in mijn hart
En in mijn hoofd
Zal de wereld weer doen draaien.