zaterdag 23 mei 2020

Dingen die gezonde mensen van mij verwachten

Als ik plastic rietjes nodig hebt
Om mijn drankje te drinken.
Dan moet ik maar stoppen met vocht innemen,
Voor we in de plastic soep inzinken.

Als ik voorgesneden groente gebruikt,
Omdat ik goed kan snijden,
Moet ik maar stoppen met groente te eten,
Om de plastic te mijden. 

Als ik om een plastic tasje vraagt,
Omdat mijn brein dingen soms dingen vergeet.
Moet ik maar met mijn boodschappen jongleren,
Zodat mijn brein spontaan alles voortaan meeneemt.

Als ik nog steeds medicijnen 
Gebruik met een plastic jasje eromheen.
Moet ik het maar leren zonder medicijnen te doen.
Tenslotte gebruikt een gezond mens er ook geen.

Heb je nog niet door hoe je klinkt?
Wanneer je zegt wat voor jou geld 
Ook voor mij mogelijk is?

Heb je nog niet door hoe je ben?
Hoor je jezelf?
Hoor jij jouw stem?

Heb jij nog niet door wat dit is?
Waarom jij denk dat
Mijn leven te verwerpen is?

Heb je nog niet door wat dit doet?
Waar is jouw hart?
Waar is jouw gevoel?

Maar het is een ver van je bed show voor jou.
Dus je draait je rug en gaat door met je gedouw.

En het zal nooit iets anders voor jou worden.
Ik vraag om aandacht, waarom sluit jij je oren?

Waarom sluit jij toch jouw oren?

zondag 3 mei 2020

Achter de coronadeur

Gesloten deuren,

Gesloten huizen,

Gesloten gesprekken,

Gesloten muren.


Gesloten levens,

Versleten levens-

lessen, Versleten

herinneringen, Gesloten.


Dan ineens 

Grijpt het

Als een virus 

Om ons heen.


Een kijkje in 

De wereld van

De chronische

Zieke die alleen in


Dit alles stond.

Zonder ooit een 

Woord van begrip 

Uit de sociale mond.


En die sorry is oh zo laat

Want wanneer dit

Straks weer over gaat

Vergeet je weer dat we bestaan.


En hoe het was die tijd,

Hoe jij je toen voelde,

De saamhorigheid,

Is straks allemaal kwijt.


Ik zuig je begrip naar binnen

Voordat het weer verdwijnt.

Als je je sorry echt meent,

Laat ons opnieuw beginnen. 


Laat het in daden beginnen.

Ook wanneer je niet thuis zit.

En het minder makkelijk is.

Ja laat het in daden beginnen. 

Fuck you

A storm in silence

Carried on leaves.

The world that cannot go on.

We found ourselves

Reaching for reach,

Front doors to get beyond of.


And suddenly

All the silence breached,

But you still forget I was there.

And your healthy 

Friends with healthy demands 

Receive all of the world's care.


Cause you're reaching for the people that are locked behind everything 

Temporarily. 

And all those millions of faces that already found themselves stuck in

A solitary,

Solitary isolation 

Will remain there.


And when this is all over,

You're gonna forget this again.

But I am still behind this window.

And when this is all over,

I still won't see you again.

Your life will continue to go on.


No more live sessions,

No more check-ins,

No more words where you say

You now understand it.

(But you never called me

To say you do.)

No more postcards,

No more colour books,

No more… whatever.

A too familiar look.

(The one where all I see

Is the back of you.)


And you will ask me

Why my life still stands still. 

You will tell me I could 

If I just will, if I just will.

And you will tell me

That the isolation didn't last.

But for me it'll never be

A thing of the past.


And you will forget the adjustments. 

You will forget the accessibility. 

You will forget all the things we need,

The things you needed.


Ah fuck you.

Stay forgetting me.

It's what you're best at.

It's what I'm used to.

It's the past that

Turns to future.

It's what I 

Know you 

Were sure too…..

Damn you.

Fuck you.

Damn you.

Toen ik bij de dokter kwam



Toen ik bij de

Dokter kwam 

Voor pijn in mijn handen 

En vingers in rare standen,

Zei hij:

Het komt omdat je handen te dik zijn

En te oud.

Sindsdien kijk ik naar mijn vingers 

Alsof ze bomen zijn met meer dan 38 ringen.

Alsof ze elk

Stuk voor stuk

Niet meer passen in de nieuwste mode 

Zoals het mijn buik, 

En mijn borsten,

Nooit is gelukt.


Dik zijn bij de dokter 

Is blijkbaar mijn vorm van rebellie. 

Een opstand in een rolstoel. 

Een revolt die rolt. 

Het waarschuwingssignaal luider dan mijn doel.

Een consult.


Ik ben een dikke chronisch zieke vrouw 

Die blijkbaar nooit bij een dokter is

Voor waar ik dacht daar te zijn.

Die elke keer weer verrast wegrijdt

Met een interpretatie van mijn pijn. 

Je bent gewoon hysterisch

Want je bent hartstikke gezond. 

Je hebt geen hoofdpijn,

Je hebt gewoon een dikke….. ha.


Mag ik er alleen zijn

Bij de dokter als ik niet groter ben

Dan de punt gemaakt door

De kern

Een potlood?

Geen greintje groter 

Dan één cel?

Mijzelf inwikkel,

Krimp,

Smaller maak,

Taan,

Slink,

Daal,

En minder.

Minder mening,

Minder kennis, 

Minder mens en,

Minder woede,

Minder emotie,

Minder kracht, minder wensen,

Minder of toch nou meer motie,

Minder keel, minder stem, minder geluid, 

Minder luid, minder luid, luid, luid,

Ik ben niet luid genoeg.


Ik ben niet luid genoeg.

Mijn middelvingers zijn nog steeds niet vaak genoeg in de lucht. 

Ik heb fucking medische ptss 

Door jouw fucking klucht.

Je kan mijn rug

Op en…...

Er wordt te vaak nog fout over mij gedokterd,

En ik heb genoeg.

Ik mag elke centimeter innemen,

Terwijl JIJ ook eens naar MIJ luistert

Want ik ben genoeg!

Dus schop niet tegen mijn schenen,

Want jij doet nog niet genoeg.

Nee dokter, je luistert nog steeds niet naar mij,

De dikke chronisch zieke vrouw met de mening

En nee je doet nog echt niet genoeg.

Hier mijn vriendelijke groet.

*middelvinger*


Te duidelijk

Trillende angsten

Trillende handen 

Trillende paniekaanvallen


Onzekere tijden 

Onzekere gevallen 

Mijn ocd omhoog gekomen


Ik vond de lichten

Buiten mijn raam

Te zwaar om naar 

Te kijken

Ik heb vanuit

Mijn oksel gekeken

De raam te dicht

De zon bezweken

Ik heb vanuit

Mijn elleboog

Zitten kijken 

Een hele arm

Teveel gebleken

Een extra arm genoeg


Mijn brein is 

Onder raadsels bevallen

Van een kat

Dat is wat ik denk

Want wat ik denk

Luistert nooit naar mij

En wilt alleen maar eten

Gut je zou denken

Dat ik beter

Zou moeten weten


Ik typ woorden 

Zodat ik niet bang ben

En angsten 

Zodat ik niet alleen ben

Ik deed dat vroeger

Ook wel vaker 

Tot vaker ziek zijn

Mijn brein vergat

En nu typ ik

In de raadsels

Zodat je luistert 

En omdat

Je dat zeg ik

Mij beter begrijp


Want je kromme tenen

En kromme benen

Zijn krom verdwenen


Onder nieuw leiderschap

En dat zeg ik omdat 

Je mij nog altijd onderschat


Dag dag handicap

Zeg dag tot dat


Mijn recht jouw plicht is

Jouw gebrek mijn aanklacht


Mijn licht jouw frons

In mijn leed de geboren wil 


Mijn angsten gebogen

Verandert de gevoelde kilte

Eugenetica

Een virus is niet eugenetisch,

Eugenetisch, dat ben jij.

Wanneer je denkt dat openbare 

Discussie vrij-

Blijvend is.

Wanneer je denkt dat jouw

Mening een soldaat

In de oorlog is.

Wanneer je denkt dat alles

Verantwoord is wanneer je

Met de wind mee pist.


Het maakt niet uit 

Hoe je urine er uit kwam

Voor degene die een

Mondvol krijgt.

Aan het einde van de dag

Is gezeik gezeik.

Je kan het wel verstappen

In een kopje thee.

Warme haard erbij, 

Een gepriviligeerd cliché

Van iemand gewend

Aan een mening 

Altijd gehoord.

Van mijn handicap

Tot jouw gezondheid

Zeg ik fuck off en

Kus mijn kont. 

My body is political

My body is not just a large body
It's not allowed to take up space
Especially because it stays in bed
Resting my days away

But my body is a fat body
You remind me with your facefall
You blame it for my disabilities
You blame it for it all

My body is a fat disabled female body
And therefor not seen as my own
You think I clearly can't make decisions
Even though you don't know

My medical history
The medications that see to me
All the doctors that I see
How you don't even know me

Fuck, my body is a political body
You see it as inherently so
So I am going to choose to make it a statement
That I will rightfully own

While you hate upon my body
This flesh I wander in
I will make you see what I am
Down to the last of my chins

Cause my nonbinary gorgeous body
Is not a debat you should be winning
And if you don't stop pointing at me
I will break your fucking finger

My body is about who I love
Every gender and then myself
So yes I might often be resting my life
But I won't let myself be shelved

My body is so fucking political
I benefit from my white face
We are going to keep having that difficult
Conversation about race

And sometimes I fight a bit harsher
And sometimes I fight a bit tender
And sometimes I fight a bit slower
And sometimes I am a resting empathy fighter

But my body is always political
It's always on someone's tongue
They don't even eat me
While I have been there for so long

My body is a body
But it's also labels I won't deny
My body is political
And therefore so am I

Too much

Too much. 

I am too much.

They say I am too much.


Too many wants

And too many needs.

Too many ideas,

Too many feels.


Too much of that

Ole creativity,

Too much fire

Right there inside of me.


Too much of 

Safetheworldness

But also too much

Of independence 


And I am 

Too many insecurities,

Not insecure enough.

Too much anxiety,

Really hard to love.

Too much of a drive

But it's never fast enough.

Too many stone walls

And never tough enough.


Not enough filter

But too much selfawareness.

And too many details 

But damn I careless.

Not attractive at all 

But I am way too pretty. 

I don't care enough for myself

And I wallow in self pity. 

I am not disabled enough

But it's too much of my identity. 


I'm too much.

Too much of nothing.

Too much of everything.

Too much for me.

Too much for everyone.

Too much for society.

Too much for the norm.

Too much of a nobody.

Too much of a nobody.

Too much of a nobody….

And not nobody enough,

You see.

Ik ben

Ik ben een slaapkamer

Van ogen.

Gesloten,

Nooit gericht op mij.

Ik ben een wachtrij

Van mensen

Blik heel stellig 

Opzij. 

Ik ben een slotje 

Van ontkenning 

Over de situatie 

Van mijn bestaan. 

Ik ben een klopje 

Op mijn handen.

"Oh we zijn zo

Met je begaan."


Ik ben het kind

Dat je wegschuift

Met hen 

Niet gestelde vraag.

Ik ben, 

Volgens jullie, 

Enkel een knoop

In de maag.

Ik ben de 

Opzij gezette rolstoel,

Weer zo ruig 

Opzij gezet.

Ik ben het negeren 

Van de mensheid 

En het negeren

Van de wet.


Ik ben de 

"Onaantrekkelijke" slachtoffer

Ongeloofd en 

Opnieuw betast.

Ik ben de

Schrikbare statistieken 

Die blijven liggen

In de kast.

Ik ben het negeren

Van social distance 

Of het nut

Van een quarantaine. 

Ik ben het last

Van de economie 

Puur omdat

Ik ben.


I'm not okay

I'm okay, I'm okay,

I whisper into the vortex

Of the day.

And today,

Yes today,

I try to convince myself

It's this way….


No, I am not okay,

At least not today.

But you rather hear the lie

Than face the truth.

Somehow it always stays the same.

People don't want to see

The true colours of your face.

And who is too blame?

The liar or the lie?


Cause nobody wants to see

The truth that's inside of me.

I'm scared of my own body. 

Yes I'm scared of my body. 


No, I am not okay,

At least not today.

But you just want me to hide the pain

Behind a smile,

Behind a lie,

Until the lies melts my brain.

I'm scared that

One day I will break. 

My body will snap and break.


But I can not do this any longer,

And those little lies build up.

And I can not handle them any more.


Do you think I should be ashamed ?

Of the fact that I'm not okay?

Sometimes I can not stop crying

And I stay in bed all day.


Have I told you how I keep gaining weight?

My body is keeping all my sins inside.

But one day I will melt away.


I'm so scared of the pressure and pain,

How life steals my breath away. 

Sometimes I fear I am dying,

And I want to stay. 


Please tell me I'm not dying,

Cause I want to stay.


No, I am not okay,

At least not today.

But you rather hear the lie

Than face the truth.

Somehow it always stays the same.

People don't want to see

The true colours of your face.

And who is too blame?

The liar or the lie?