zaterdag 30 juli 2016

Kans


Mag ik even huilen?
Mag ik mij even laten gaan?
Mag ik de tranen rollen,
Mag ik schreeuwen,
Tot ik weer op kan staan?

Mag ik even boos zijn?
Mag ik even slaan tegen de grond?
Vloeken tegen de wereld,
Op de muren stompen,
Tot het cirkeltje weer rond komt?

En ik herinner waar ik
Het allemaal maar voor doe,
De reden waarom ik vecht,
Waarom ik huil,
Waarom ik soms bloed.

En ik herinner wat ik nog
allemaal wil zien in de wereld van ons.
De wereld van jou en mij samen
De wereld van allen
En ik heb enkel maar deze kans.

Dus soms mag ik even verdrietig zijn,
Even boos zijn van mijzelf en mij.
Het neemt geen hout weg van mijn bestaan,
Nee, nee, nee, het laat juist zien
Dat ik besta en het maakt mij blij

Dat ik overal boven op kan komen
Zelfs al lig ik plat op mijn rug.
Vandaag voel ik mij verdrietig.
Vandaag moet ik zo hard huilen.
Maar morgen komt het geluk weer terug.

Unity


I showed you my sword,
You told me to sharpen it.
Told me my guard
Was left to be reason with.
My preparations
Left me wholly unprepared.

You asked me who I was fighting
And when I said it was not you
I feared you did not believe
Or you did not what to do.
All I could see was you putting on
A smile to charm the fools.

And when we got to the stadion, you were standing there.
Said you knew a shortcut cause you already have been here.
We should have known better.

But this is not that kind of battle, battle.
You can put down your helmet, helmet.
You are here to fight yourself and all we need
to know is who is the last one standing.

You see your battle is not mine
And mine is not to be yours.
We could have been here, helping,
Somewhat, instead of kicking in doors.
But you want me to believe your right
is my wrong and it passes time for,

For far too long. It posseses time for too long doing nothing.
And I could hear you scream: “Why don´t you say something?”
Sometimes, I don´t need to be defend me.

And if you think that I need to, really need to
Are you sure that you are really my friend?
Or someone who want me to be and do the
thing, the person, the friend, the student?

But you can put me into molten hot wax and lava
I am not going to say I am sorry for whatever
You think I need to apologize for.

Because I got sick and I am getting better
In recognizing that I am allowed to be me once more
And even if that version sometimes can be whining
She deals with it all through an open door.

Can´t you see me crying when something fails?
Can´t you see me laughing even louder when life prevails?
Can´t you see, can´t you see, can´t you see?
I am perfect imperfect unity,
My friend.
I am perfect imperfect chronically,
My friend.
I am perfect imperfect unity.
My friend.

woensdag 27 juli 2016

Amoebe


Volgens jou ben ik zo´n beestje.
Ja je weet wel wat ik bedoel.
Zo´n eentje die zonder botten
Op de vloer rolt en haar pad niet eens voelt.
Ja je weet wel, zo´n eentje zonder ruggegraat!

Die niet eens durft al de dingen
meer te doen die jij vind dat ik moet doen
En die zonder een protest mensen als jij
op haar moet laten stampen elke ochtend vroeg
Omdat ik dat ook gewoon moet kunnen.

En als ik mijn mond open.
Als ik zachtjes praat of hard schreeuwt
Zet je je voet op mijn mond en zegt
Amoebes kunnen niet praten en wat jij vergeet
Is dat alles en iedereen behalve jij gelijk heeft

En dat je dus niet kan protesteren, stinkbeestje.
Niemand heeft wat aan jouw kant van het verhaal.
Hoe kan jij nou weten wat goed voor jou is?
Na al die jaren, decennia ziek zijn, hoe kan jij het weten,
Zelfs als het jij is die de prijs betaald?

En al die jaren later, na al die jaren van gevecht.
Staat niemand die dat zei nog aan mijn zeide,
Staat niemand daarvan nog recht.
Want ik had mijn ruggegraat genomen van onder
de schoenzoelen van zware schoenen op mijn lichaam
En wonder boven wonder, wonder boven wonder,
was het intact.

En nu als iemand al die dingen tegen mij zegt,
Dan zie ik de woorden die hij eigenlijk meent.
Ik geloof je niet, jij leugenaar, wat slecht.
Daarvan kan ik mij niet verdedigen,
Die dingen die zijn ronduit onwaar.
Ik kan je vragen te luisteren, te wegen,
en zien wie ik ben.

Ik ben geen beestje zonder ruggegraat.
Ik maak mijn keuzes, ik maak mijn lessen,
Ik weet wat ik kan en wat ik laat
Is anders dan jouw wensen.
Maar dit is mijn gevecht, en niet de jouwe.

Music


We don´t listen to the same blues, you and I.
You don´t hear the bass or the drum or the sounds
That tell you a bit about me.
Instead you cross the street,
Wearely and willingly, speeding up.


I drink my beer in the same bar I drink it in on Saturday night.
But you are there and you look flutter in despair acrros the counter.
Do not be afraid, I won´t get any closer.
I know I have a big mouth in a tiny package and I don´t know
when to shut it, when I am on, what they dare calle a tantrum.
I shut it today.

Do you think I come here to break your heart?
That my bisexual powers will grind you to a halt?
That my feminism and my activism spread like wildfire to
Your soft dangerous soul that always needs protecting?
Are you thinking so low of me or of yourself?

We don´t listen to the same metal at all, you and I.
According to you I am a dangerous predator.
Only perhaps to found pathetic because of my wheelchair.
If they are not the lure for our innocent souls.

Yes that is right.
The wheels on the floor are our lifeline to hell.
And when I am licking and you are moaning,
I am sucking you right in.
Those fingers in your cunt are there to carry you off.
Ooops no but really I meant get you off.

It does not matter the relationship I am in,
the way I look, behave, or see. See the world in all
his uniqueness. I chose the labels that I feel fit me.
The ones that tells me a bit about who I am.
My normal, in a world where everybody think they are
normal but no one really is, they are just part of a
larger engine and I… I reject every opinion of me
that does not suit me.

In the end we all want the same. We want the same
to be that everyone is allowed to be their own unique
different size. We all just want to be normally allowed to be different
like eveyrone else. That is still too much to ask?

So they say nay, always nay.
When with a girl, they call me gay.
I´m bi.
When with the boy, I am suddenly hetero.
No still bi.
I´m not someone who can´t chose,
needs a good dick, is untrustworthy
and can never be monogamous for
every bi cheat with both sexes.

I, I have explained enough.
All I did was sitting here listening to the music,
While the God you trust,
had you made some stuff up
To demean me.
Am I really the problem?
Or are you the reason that the world needs to
Normalize instead of criminalize us?
The reason why we need a pride parade to be
proud that we got through another year of
judgmental and sometimes even murderous
things we deal with in the world.
The reason why the transgender womens murdered
this year is probably already close to a 3 digit number.

Are you the problem or am I?
Cause girl, I was just listening to some music.
Can I just sit here and listen to some music?