Spiegelbeeld

Stilte.
Mijn reflectie op het meer,
Als een spiegel
Die niet kan bevangen
Wat er onder de lagen bevind.

Ik tel elke rimpel en
Ik tel hoevaak ik mijn ogen sluit
Voor de waarheid.

Er is geen spiegelbeeld voor de chaos in mijn hoofd.
De angsten die door mij heen vliegen leiden hun eigen leven.
Ik verdrink in de emoties, wel, soms.
Zo nu en dan.

Maar
Ooit geloofde ik dat staren in het water
Mij weer schoon zal maken van alle onrust
In mijn hart.
Dat geloof ik nog steeds.

Want er bestaat geen spiegelbeeld
Voor alle monsters in mijn hoofd.
En die rustige ik in het water?
Al is het voor heel even,
Die neem ik mee.

En wanneer ik later oud ben hoop ik vol met liefde te zeggen:
"Die spiegelbeeld? Dat ben ik."