Ik zal voor jou elke ster uit de hemel plukken
Als jij het donkerder zou willen hebben, mijn schat.
Maar zal ik toch maar gewoon het gordijn dicht doen
Als ieder normaal mens?
donderdag 30 januari 2014
zondag 26 januari 2014
De stilte
Stilte bestaat niet.
De storm die gisteren
Buiten mijn raam woedde
Heeft vandaag geprobeerd
Zichzelf te verplaatsen
Naar mijn hoofd,
Niet wetende
Dat het niet past.
Maar de storm geeft niet op
En de wind draagt mijn angsten
Door mij heen
Als afvalbakken
In een orkaan.
Ik wist niet dat ik die angsten op straat had laten staan.
De storm die gisteren
Buiten mijn raam woedde
Heeft vandaag geprobeerd
Zichzelf te verplaatsen
Naar mijn hoofd,
Niet wetende
Dat het niet past.
Maar de storm geeft niet op
En de wind draagt mijn angsten
Door mij heen
Als afvalbakken
In een orkaan.
Ik wist niet dat ik die angsten op straat had laten staan.
zondag 19 januari 2014
6 hoog
Hier sta ik dan,
Met mijn blote voeten op het balkon.
Met de wereld aan mijn blote voeten.
Mijn ogen dansen langs het uitzicht.
Het mooie, mooie uitzicht.
Toch ben ik geen koning,
Ik ben een bedelaar.
Met een troon op
6 hoog.
De maatschappij doet alsof het me niet ziet.
Dit huis was soms mijn gevangenis.
Menig donkere gedachte
Heeft het in zijn muren opgeslagen.
Het is dan ook niet verassend
Dat op sommige plekken
Het behang los laat.
En soms nam ik mensen mee,
In mijn hoofd,
En vragen
Wanneer ik de drempel passeerde
Die de buitenwereld
Van mijn huiskamer scheid.
Ik vraag mij af,
Of ze weten,
Die mensen,
Dat er aan hen werd gedacht.
Menig traan heb ik willen vegen,
Menig lichaam heb ik willen omhelzen.
Net als al de menige keren
Dat ik mijn leven betekenis kon geven.
Mediterend op het ritme
Van de bomen en de wind
Vind ik mijn eigen route
Door de mensenmassa heen.
En ik moet je iets eerlijk bekennen,
Er bestaat geen God,
Naar mijn mening.
Maar dat betekend niet
Dat ik in niets geloof.
Uiteindelijk verandert dat niets
Aan mijn leven.
Uiteindelijk verandert dat alles
Aan mijn leven.
Maar de wereld zelf vind zijn weg wel.
Aan het einde van de dag
Zie ik mijn dromen
En mijn toekomst
Gereflecteerd in de ogen
Van mijn geliefden.
Uiteindelijk ben ik soms best gelukkig.
Ja, soms ben ik best gelukkig.
Met mijn blote voeten op het balkon.
Met de wereld aan mijn blote voeten.
Mijn ogen dansen langs het uitzicht.
Het mooie, mooie uitzicht.
Toch ben ik geen koning,
Ik ben een bedelaar.
Met een troon op
6 hoog.
De maatschappij doet alsof het me niet ziet.
Dit huis was soms mijn gevangenis.
Menig donkere gedachte
Heeft het in zijn muren opgeslagen.
Het is dan ook niet verassend
Dat op sommige plekken
Het behang los laat.
En soms nam ik mensen mee,
In mijn hoofd,
En vragen
Wanneer ik de drempel passeerde
Die de buitenwereld
Van mijn huiskamer scheid.
Ik vraag mij af,
Of ze weten,
Die mensen,
Dat er aan hen werd gedacht.
Menig traan heb ik willen vegen,
Menig lichaam heb ik willen omhelzen.
Net als al de menige keren
Dat ik mijn leven betekenis kon geven.
Mediterend op het ritme
Van de bomen en de wind
Vind ik mijn eigen route
Door de mensenmassa heen.
En ik moet je iets eerlijk bekennen,
Er bestaat geen God,
Naar mijn mening.
Maar dat betekend niet
Dat ik in niets geloof.
Uiteindelijk verandert dat niets
Aan mijn leven.
Uiteindelijk verandert dat alles
Aan mijn leven.
Maar de wereld zelf vind zijn weg wel.
Aan het einde van de dag
Zie ik mijn dromen
En mijn toekomst
Gereflecteerd in de ogen
Van mijn geliefden.
Uiteindelijk ben ik soms best gelukkig.
Ja, soms ben ik best gelukkig.
vrijdag 17 januari 2014
Things said without regret
I don't love you anymore.
A powerful sentence
Stuck in my head.
And for a moment
I feel strong.
Not the weak little girl
I was when I called you dad.
Not the one that longed
For some compassion.
I don't love you anymore.
I don't love you anymore.
Not a truer sentence
Has been a thought.
Because every single time
You were the disappointment
You told me I was
Even when I was not.
It's funny that in the end
I still sometimes believe you.
But I don't love you anymore.
Yes, I don't love you anymore.
Even though it's true
That you still haunt my mind
Sometimes.
Yes I don't love you anymore.
Even though my old scars
Are still bleeding.
But I can't decline
That I don't love you anymore
And I don't, I really don't
Need you anymore.
Take with you
The pain that you caused
The damage that you've done
So I can close the door
And the burden we've got
Is now for you to carry.
No.
No.
I don't love you anymore
And I,
I don't regret it,
A powerful sentence
Stuck in my head.
And for a moment
I feel strong.
Not the weak little girl
I was when I called you dad.
Not the one that longed
For some compassion.
I don't love you anymore.
I don't love you anymore.
Not a truer sentence
Has been a thought.
Because every single time
You were the disappointment
You told me I was
Even when I was not.
It's funny that in the end
I still sometimes believe you.
But I don't love you anymore.
Yes, I don't love you anymore.
Even though it's true
That you still haunt my mind
Sometimes.
Yes I don't love you anymore.
Even though my old scars
Are still bleeding.
But I can't decline
That I don't love you anymore
And I don't, I really don't
Need you anymore.
Take with you
The pain that you caused
The damage that you've done
So I can close the door
And the burden we've got
Is now for you to carry.
No.
No.
I don't love you anymore
And I,
I don't regret it,
zaterdag 11 januari 2014
Gedachte in dwang
De koude realiteit,
Op dit moment is;
Soms twijfel ik aan mijn eigen kracht
En mijn eigen wil.
3 of 4 nachten geleden werd ik wakker,
Net als vele nachten er voor
En die erna,
In de vroege uren van een nieuwe dag.
Mijn hoofd een stoomlocomotief
Die langzaam op gang kwam
Maar al snel in mijn gedachten
Denderde toen het eenmaal vaart had.
Samen met mijn gedachten
In een stille donkere kamer,
Begint de show.
En af en toe weet ik niet of ik het goed kan uitleggen,
Zelfs niet in de warme, beschermende handen van de poeziƫ.
Ik denk soms wat ik niet wil denken,
Ik doe soms wat ik niet wil doen,
En na 20 keer mijn handen wassen
Ben ik nog steeds overtuigd
Van mijn minderwaardigheid.
Op dit moment is;
Soms twijfel ik aan mijn eigen kracht
En mijn eigen wil.
3 of 4 nachten geleden werd ik wakker,
Net als vele nachten er voor
En die erna,
In de vroege uren van een nieuwe dag.
Mijn hoofd een stoomlocomotief
Die langzaam op gang kwam
Maar al snel in mijn gedachten
Denderde toen het eenmaal vaart had.
Samen met mijn gedachten
In een stille donkere kamer,
Begint de show.
En af en toe weet ik niet of ik het goed kan uitleggen,
Zelfs niet in de warme, beschermende handen van de poeziƫ.
Ik denk soms wat ik niet wil denken,
Ik doe soms wat ik niet wil doen,
En na 20 keer mijn handen wassen
Ben ik nog steeds overtuigd
Van mijn minderwaardigheid.
Abonneren op:
Posts (Atom)