De koude realiteit,
Op dit moment is;
Soms twijfel ik aan mijn eigen kracht
En mijn eigen wil.
3 of 4 nachten geleden werd ik wakker,
Net als vele nachten er voor
En die erna,
In de vroege uren van een nieuwe dag.
Mijn hoofd een stoomlocomotief
Die langzaam op gang kwam
Maar al snel in mijn gedachten
Denderde toen het eenmaal vaart had.
Samen met mijn gedachten
In een stille donkere kamer,
Begint de show.
En af en toe weet ik niet of ik het goed kan uitleggen,
Zelfs niet in de warme, beschermende handen van de poezië.
Ik denk soms wat ik niet wil denken,
Ik doe soms wat ik niet wil doen,
En na 20 keer mijn handen wassen
Ben ik nog steeds overtuigd
Van mijn minderwaardigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten