Een hoopje zwart met wit
Op een lichtgekleurd laken,
Vast nog uit mijn vriends kindertijd.
Jij slaapt,
En ik?
Waar droom jij over
Vraag ik mij af in stilte.
Slapende katten waak je niet.
En ik?
Soms droom ik om te vergeten,
Niet alles is altijd rozengeur en maneschijn.
En soms droom ik om te onthouden,
Dat ik maar mag weten
Tot het leven mij neemt.
Niet koud en niet hard,
Als jouw hand op mijn pols ooit was.
Mijn wereld is mijn wereld nu,
Met een toekomst er om heen genaaid.
En wanneer ik mijn ogen open,
Slapende in de nacht,
Droom ik.
Een eigen droom,
Een eigen gevoel,
Een eigen wereld,
Een eigen beeld...
Een eigen doel.
Ik lijd niet meer jouw wereld maar leid de mijne.
Met mijn eigen stem en mijn kwetsbare hart.
Misschien ben ik verder dan ik dacht dat ik was.
Mijn eigen droom.
Wat er ook is, het is mijn eigen droom.
Wat er ook gebeurt, het is van mij.
De herinneringen aan jou plagen misschien,
Maar jij hebt geen macht meer hier.
vrijdag 19 september 2014
donderdag 4 september 2014
Weet waarvoor je groeit
Met 1 stap ben je buiten,
De voeten diep in de aarde,
Met 1 stap sta je sterker.
De eerste stappen zijn altijd het zwaarst,
Dat is in ieder geval hetgene wat ze zeggen.
Maar wat ze toen niet zeiden
Was dat je altijd de eerste stappen weer opnieuw zet.
Toch blijf ik doorlopen.
Het zijn namelijk die kleine pleziertjes,
Die je niet wil missen,
Waarvoor je het gevecht elke keer aan gaat
Tot hetgene geen gevecht meer is.
Het zijn namelijk die kleine pleziertjes,
Die lonend voor je zijn,
Waar de angsten voor opzij gaan
En uiteindelijk hun hoofd voor buigen.
Ja ik ben bang voor de wereld,
Soms ben ik bang voor mijzelf,
Maar ik ben nog altijd banger
Om mijn passie kwijt te raken,
Mijn kanzen (om de wereld
Te zien en te ervaren),
En mijn impulsiviteit,
Mijn enthiousiasme,
En mijn dan verloren hart
Tegen te komen op Ebay.
De voeten diep in de aarde,
Met 1 stap sta je sterker.
De eerste stappen zijn altijd het zwaarst,
Dat is in ieder geval hetgene wat ze zeggen.
Maar wat ze toen niet zeiden
Was dat je altijd de eerste stappen weer opnieuw zet.
Toch blijf ik doorlopen.
Het zijn namelijk die kleine pleziertjes,
Die je niet wil missen,
Waarvoor je het gevecht elke keer aan gaat
Tot hetgene geen gevecht meer is.
Het zijn namelijk die kleine pleziertjes,
Die lonend voor je zijn,
Waar de angsten voor opzij gaan
En uiteindelijk hun hoofd voor buigen.
Ja ik ben bang voor de wereld,
Soms ben ik bang voor mijzelf,
Maar ik ben nog altijd banger
Om mijn passie kwijt te raken,
Mijn kanzen (om de wereld
Te zien en te ervaren),
En mijn impulsiviteit,
Mijn enthiousiasme,
En mijn dan verloren hart
Tegen te komen op Ebay.
dinsdag 2 september 2014
For the parkway perp
I believed I once thought you were a friend
In a definition of friendship I thought I could understand.
But I was always genuine from my end
I smiled, I laughed, and thought I had nothing to defend.
It was mine, and not yours.
It was mine, and not yours.
It was mine, and not yours.
But rocks open doors
You can only get to with force.
Should I have screamed?
I still wonder
So many lifetimes down the road.
But how could I?
A voice doesn't wander
Under the weight of cold hands.
Now I shiver,
When I hear your name.
And I shiver,
When I hear your voice again.
Why can't you leave my life alone?
But you've already forgotten, have you not?
A simple assault, a haunting memory.
It was nothing, I should move on, don't you think?
No complaining, it is just my body, don't you think?
But you did not think, no, you did not think.
The night has fallen into the dark,
Your hands still on me
Like a watermark.
Private parts
You still steal every time I remember.
And my now private heart
Hardly ever shows when it's open.
In a definition of friendship I thought I could understand.
But I was always genuine from my end
I smiled, I laughed, and thought I had nothing to defend.
It was mine, and not yours.
It was mine, and not yours.
It was mine, and not yours.
But rocks open doors
You can only get to with force.
Should I have screamed?
I still wonder
So many lifetimes down the road.
But how could I?
A voice doesn't wander
Under the weight of cold hands.
Now I shiver,
When I hear your name.
And I shiver,
When I hear your voice again.
Why can't you leave my life alone?
But you've already forgotten, have you not?
A simple assault, a haunting memory.
It was nothing, I should move on, don't you think?
No complaining, it is just my body, don't you think?
But you did not think, no, you did not think.
The night has fallen into the dark,
Your hands still on me
Like a watermark.
Private parts
You still steal every time I remember.
And my now private heart
Hardly ever shows when it's open.
Abonneren op:
Posts (Atom)