Mijn dromen

Een hoopje zwart met wit
Op een lichtgekleurd laken,
Vast nog uit mijn vriends kindertijd.
Jij slaapt,
En ik?

Waar droom jij over
Vraag ik mij af in stilte.
Slapende katten waak je niet.
En ik?

Soms droom ik om te vergeten,
Niet alles is altijd rozengeur en maneschijn.
En soms droom ik om te onthouden,
Dat ik maar mag weten
Tot het leven mij neemt.

Niet koud en niet hard,
Als jouw hand op mijn pols ooit was.
Mijn wereld is mijn wereld nu,
Met een toekomst er om heen genaaid.

En wanneer ik mijn ogen open,
Slapende in de nacht,
Droom ik.

Een eigen droom,
Een eigen gevoel,
Een eigen wereld,
Een eigen beeld...
Een eigen doel.

Ik lijd niet meer jouw wereld maar leid de mijne.
Met mijn eigen stem en mijn kwetsbare hart.
Misschien ben ik verder dan ik dacht dat ik was.

Mijn eigen droom.
Wat er ook is, het is mijn eigen droom.
Wat er ook gebeurt, het is van mij.

De herinneringen aan jou plagen misschien,
Maar jij hebt geen macht meer hier.