maandag 12 september 2016

Onzichtbaar Ziek


Natuurlijk ben ik Onzichtbaar Ziek!
Natuurlijk want jij ziet mij niet
In mijn bed met mijn gordijnen dicht.
Koptelefoon en rust verplicht.

Ja ik ben Onzichtbaar Ziek,
Maar ik zie meer dan jij nu ziet.
Een wereld ombekend die jij passeert,
Een bloem geroken, een boek vereert.

Ik ben Onzichtbaar Ziek,
Ik mis soms zo veel, dat wist jij niet.
Zoals de keren dat jij mijn deur vinden kon.
De vriend die jij was voor het begon.

Was ik maar niet Onzichtbaar Ziek,
Misschien spaarde het mij veel verdriet.
Toch heb ik meer geleerd dan verleert.
Een kracht gevonden onevenaart.
Mijn lichaam, mijn tempel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten