Ik geloof niet meer in menselijkheid.
Ik geloof niet in de kracht van velen.
We breken af en dan hebben we spijt.
Creëren open wonden die niet helen.
Eigenlijk verandert er niet echt iets.
Worden wij als mens niet echt beter.
We praten tot we niets meer zien.
Tot ons woord niet langer iets betekent.
We zeggen dat we niet liever willen
In deze wereld dan vrede.
Maar we draaien om in stilte
Terwijl zij hun hart uit schreeuwen.
Papieren waarschuwingen
Die vast zitten in hun kelen.
De manier waarop jullie zwijgen,
Dat spreekt pas echt boekdelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten