Can't say

Close your eyes.
Just take 3 steps back
And leave yourself behind in the past.

A mind filled with flashbacks
Makes me wonder who I am today.
Where did I belong
And to whom did I pray?

Openminded and outgoing
But wrapped up in my misery
Today I am more peaceful
But still nothing comes easy.

I was this person that lived through all of it
The same way that the person I am did.
Which version of me do I like more?

And now people don't see the person that I am
I want to feel connected but I can't make a stand
Because I fear I might get hurt again.

Maybe I need to find the balance
Between who I was, who I am
And who I can become.
Maybe I still need to grow up
Tell me, is that wrong?

I can't say who I like better
And I can't say who I will be.
All I can say is
That I am not the person that you see

Yes I can't say who I like better
And I can't say who I will be.
All that's left for you
Is figuring out the person that is me.

Geen spijt

Er gaat geen dag voorbij
Dat ik jou niet mis
Soms wou ik dat ik had geleefd
Alsof elke dag jouw laatste was

Zodat ik jou meer tijd had gegeven
Meer had gedaan dan ik kon
Misschien had je het leven dan verlaten
Met een glimlach op je gezicht

Je weet niet wat je heb totdat je het mis
Is de waarheid die achter elke vriendschap schuilt
Ik heb geen spijt van onze tijd samen

Ik wil zijn

Ben ik wie ik zijn moet?
Dat is de vraag die mij de laatste tijd bezig houd.
Wie ben ik?
Waar ben ik?
En waarom?
Alsof ik langzaam stik
In een identiteitscrisis
Die mij klein houd op de grond.
Weet ik wel wat zijn is?
is er zin aan dit bestaan?
Of leven we allemaal
Om straks gewoon weer dood te gaan?

En in het midden van dit alles sta ik klein
En word ik langzaam de persoon die ik wil zijn.
Word ik ooit de persoon die ik wil zijn?
Ben ik al de persoon die ik wil zijn?

Jij kent mij.

Ik voel mij raar.
Als een uitgeknepen citroen
Die zijn doel is voorbijgeschoten.
Als een bolletje wol
Die zijn draad kwijt is.
Of misschien als een egel
Die halverwege zijn vlucht bedenkt:
"Oh shit, maar ik kan helemaal niet vliegen!"

Wanneer jij mij aanraak
Zoals ik het nodig heb
Kom ik terug in mijn lichaam.
Zachte aaien die mij begeleiden
Naar wie ik ben.
Jouw handen op mijn rug,
Mijn armen,
Mijn nek
En mijn voorhoofd
Is hoe ik weer rustig word.
Jij kent mij.

Asia

Weird, isn't it?
The way that birds fly by,
The flavours of the sky
Telling my tongue to speak
And my fingers type.

They seem to
Remind me of you in a way
And the way that you say
Your thoughts in a smile
That strays upon your face.

You're the stranger
That might ment me no harm
But now that you have me charmed
You are becoming everything
That I don't need you to be.

There's a distance
Between Asia and Australia
Between me and what you saw
That is more than body alone.
You got me now.

Dirt

I have been taught,
A long time ago
By hungry men
Hiding in their teeth,
That voices are worthless
That words mean nothing if not said right
And that I
Will have
No power over my life.

And for a long moment
I became as invisible as the wind that carried me
A ghost tethered to a wall of concrete.

When a feather fell down
That bore the words
"You are as free as I am."

That day I rose up.
Once a girl, now a girl once more.
My hands were made of
Mouths and pens
And everyone of them talked.
Stories that poured out of me
And hidden depths I never knew I had.

I ate the paper I wrote on
To digest the past.
The words tasted like sweet syrup
And bitter bile.
A better way to seperate your parts
And my parts
Was never found.

So I carry myself around my waist now.
Hide myself in
Ribbons of blue and red and yellow.
How many words are there to describe alone?

Soms raak je ze kwijt

Soms ben je zo bang te verliezen
Waarvan je hou,
Dat je goede mensen
Zachtjes van je weg douwt.
In de hoop dat ze dichter
Bij je komen staan.

Ik ben niet eenzaam,
Wanneer ik jou heb,
Jij die net als ik
Buiten de wereld staat.
Ik wou dat ik je vaker kom vertellen
Dat ik van jou hou.
Ik vertel je het vandaag,
Al is het maar eventjes.
Een kleine belofte
Gedragen door de wind.

Ik hou van jou.
Ik hou van jou.
Hou mij vast en laat mij niet gaan.
Ik beloof jou vandaag niet weg te schoppen,
Of je mopperend van mij af te slaan.

Maatschappij

De maatschappij en ik zijn geen vrienden.
We leven ons leven langs elkaar heen
Met een enkele kruising
In het midden.

Blame

There was a time and place for everything
The time and place for your terror was never
Every time I wanted to do anything
There you stood breaking me down

And yes I was young and I was restless
But that was no reason to crush my dreams
Like it was some sick sort of test
To see if I really wanted it

You broke me down and I stopped believing
That I was capable of making myself shine
But now I am ready again to start growing
And my life was no mistake

Please excuse me, but what does it take
To make you see that I wanted to make my own mistakes?

Circumstances brought me a new state of being
But now it's time to take fate into my own hand
All I wanted was to start creating

So I need you to stop breathing down my neck
You are not more than a figment of my past
And you aren't me last time I checked

Oh so still, so silent lies the creator
When it's obvious that I am my own maker
And even when my life turns out to be a failure
I gladly take the blame.

Alpha en Omega

De kater komt altijd een dag later
En vandaag komt hij met al zijn kracht.
Geen koppijn of een droog gevoel in de mond
Dit keer,
Maar het gevoel van schande
En schaamte.
Wat heb ik gedaan?

Mijn emoties dropen uit mij,
Regende neer op mijn omgeving
Met windkracht 10.
De weersverwachting vertelt nooit op tijd
Wanneer het kan gaan stormen.

Ik ben een bom
En ik ben de verwachtte explosie.
Ik ben een ziel met een wond
Die sporen achterlaat in jouw tapijt
Die je alleen eruit krijgt met een beetje witte wijn.

Heb je genoeg geduld voor twee?
Voor 1 en drie kwart mag ook,
Dan probeer ik de laatste kwart te brengen
Die onze verstandshouding nodig heeft.
Meer heb ik niet te geven
In deze staat waarin ik verkeer.

Ik ben de Alpha en Omega.

Sinner

Can you see me hiding
In plain sight?
Or am I carefully consealed?

Today I am the priestess
To my emotions
Guiding secret hymns
To keep the tears from falling.

I have build my church in a library,
My altar inside a cup of icecoffee
And I am sacrificing my sacred words
To the God of my inspiration.

I have seated myself in the second row,
As I left the first row to the sinners
And those who do not feel as much as I do.

Thuis

Het meeste van wat ik nodig heb
Zit in de kleine plekjes op de aardbol
Waar sommige mensen aan voorbij gaan
Zonder te zien wat ik zie.

De rust daar is als de ademhaling
Die mij leven tot zich neemt
En de dood laat ontsnappen.

Het is een vacuum,
Een kleine bel,
Mijn verlaten eiland
In een zee van mensen.

Het is de plek
Waar ik creer
Wie ik wil zijn.

Je kijkt naar mij alsof ik een bedelaar ben
Die zoek naar het geld ter genoegedoening
Van alles wat ik tot mij neem.

Een drugsverslaafde, een gekke malloot,
Een gevaar voor de samenleving.

Enkel omdat ik alleen wil zijn op een plek waar je me niet verwacht had.

Mijn thuis
Is nu eenmaal
Ergens anders
Dan thuis.

Zwaar

De diameter van mijn middel
Is een punt van aandacht voor hen.
Niet omdat het mijn verhaal verteld,
En dat doet het,
Maar omdat het niet past in de wereld
Die jij in je hoofd heb gecreert.

En het verschil tussen 12 en 100 centimeter
Is niet zo groot als het lijkt.
Want elke centimeter komt met zijn eigen oordeel,
Alsof wij zijn gecreerd voor hun ogen
En niet die van onszelf.

Maar maak je maar geen zorgen,
Er is niemand die mij zo goed kan afbreken,
Als ikzelf.
Je kan niet stuk maken
Wat al gebroken is.

Ashamed

It's hard for me
To be around people
But it's especially hard
To be with myself
After.
I playback everything
I said and pick the words apart
With great intensity
And there's a thousand ways
That make me feel I
Should have been better.
I am ashamed to be around me.

Voicemail

Er is een stem in mijn hoofd
Die fluistert in mijn oor:
"Jij verdient dit niet."
En
"Dit heb je vandaag allemaal niet goed gedaan."
Soms wou ik dat ik tegen
Die stem kon zeggen:
"Dit is de voicemail van mij,
Ik ben er even niet
Dus spreek een bericht in
Na de pieptoon."
Ik luister namelijk nooit
Mijn voicemail af.

De doos

Soms ben ik jaloers op een kartonnen doos
Waar op de woorden staan gedrukt:
Pas op, breekbaar!

House of the agressor

I'm addicted.
The past is a wound
That I keep opening
For the perfect fix.
Looking back on the pain
Of this child
That broke her bones
Just to fit in the
House of the aggresor,
I smile.

Unaware
She created
The fighter
That I became.
Both the leader
And the follower
Of my own rebellion.

This is my battleground.
This is my home.
Broken shards
Of broken parts
Cutting in my flesh.
And I'm addicted
To fighting.

Ik heb een droom

Vandaag
Durf ik
Te dromen.

Mijn droom paste altijd in mijn hand.
Klein en zacht
En makkelijk te verzorgen.
In mijn hoofd leefde de angst
Dat mijn droom ooit zal groeien.
Soms durfde ik niet naar hem te kijken.
Soms deed ik alsof hij hier niet was.
Met schaamte geef ik toe
Dat ik mijn droom geen liefde durfde te geven.

Maar vandaag spreidde mijn droom
Zich voor mij uit
In al zijn vergiffenis
En als dank voor de mooiste zicht
Ter wereld
Gaf ik hem mijn hart
Om te breken of te helen
Zolang ik hem maar durfde te zien.

Ik
Heb een droom.