Bloei

Een klein wit momentje.
Ik staar aandachtig
Naar elk onverwacht blaadje
En naar hoe jij lijk te fluisteren.
Zie mij. Zie mij.

Ben jij aan het bloeien
Omdat ik aan het bloeien ben.
Groei jij eventjes met mij mee?

Stukje voor stukje
Bouw ik mijzelf op
Met nieuwe blaadjes
En de lente in mijn longen.

Ik ben er nog lang niet.
ik geloof nog niet
Dat ik zo sterk ben
Als dat ik zijn kan.
Dat ik zo zeker ben
Als dat ik mij nu onzeker voel.
Dat ik open sta
Voor mij eens dichte wereld.

Maar dat ene moment zou ik nooit vergeten.
Hou dit gevoel vast, hou dit gevoel vast
Herhaalde ik zachtjes in mijn hoofd.

Misschien weet ik nog niet
Wie ik ben, maar wel wat ik ben.
Hoera!
Vertel de wereld.
De schrijfster heeft de zwangerschap verlaten
En is nu echt geboren
In een wereld
Die in
Bloei staat.