donderdag 17 april 2014

Het staat op mijn hart geschreven

Het is raar hoe een dag in slowmotion
Soms nog sneller kan gaan dan je denkt.
Alsof je beweegt tegen de stroom in
Of vecht met een harde wind.

Ja het gaat soms harder dan je denkt,
Soms trager dan je wil
En de stilte, die kan bijten.
Eenzaamheid.
Tastbaarheid.

Fragiel is de spotlicht die op je staat.
Vandaag was toch mijn dag?
Zegt een stem in je hoofd.
Waarom voelt alles dan hetzelfde?

Ik huil.
Dikke lange tranen.
Trage snelle tranen.

Ik maak een belofte met mijzelf.
Een mooie belofte wanneer ik mij besef
Dat elke dag mijn dag is in de zon.
Dat elke adem die ik neem speciaal is.
Dat elke stap vooruit een feest is.

Ik mag mij af en toe zielig voelen,
Leeg en alleen voelen,
Maar nooit zal ik vergeten dat ik er toe doe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten