Pagina's

Zij is het moment waarin ik mijzelf zie.

Haar handen op mijn handen
Neem ik haar mee
Naar de stilte
Van diep verlangen
Om de schoonheid in
Haar te zien in
Een nieuw licht.

Haar ogen als vuur,
En haar hart vol pijn
Weet ze wel wie zij is?

Ik neem haar alles in mijn handen.

Naakt staat ze voor mij,
Haar haar verbergt haar mooiste bezit
Wanneer het valt over haar gezicht.

Haar handen gevouwen over haar borsten
Kijkt ze mij aan met de warmte van een Arabische prinses.

Ik tel de littekens op haar huid.
Met mijn vingers loop ik over de trap op haar arm,
Elke oude wond een trede.
Is dit wie zij is?
Een verzameling van levensbepalende momenten?

"Wat is jouw verhaal?"
Fluister ik in haar oor
En ik kus haar vingers.
Één voor één.

Ik vergat lief tegen mijzelf te zijn
Maar vandaag laat ik haar zien
Wat ik allemaal diep binnen mij hebt.
Ze mag mijn schoonheid zien.
Ze mag het weten
Wie het is die zij kan worden.

"Schrijf mij.." zegt haar stem al brekend.
"Schrijf mij en vergeet mij niet.
Ik ben in jou en jij bent in mij.
Meer dan een spiegelbeeld die als koud glas
Jouw onzekerheden openbaart.
Schrijf mij."

En ik geloof haar, en ik geloof mij.
Ik geloof eindelijk in mij,
Al is het maar even.

Ik leeg mijn rugzak met die woorden,
Maak ruimte voor nieuwe ervaringen.
Zolang ik mijn pen en mijn papier heb
Vind ik mijn weg naar Tibet
En de top van Mount Everest.