Vandaag draag ik mijn hart in mijn handen,
Huil ik warme tranen
Die vallen als regen op mijn huid.
Vandaag sla ik mijn vuisten
Op mijn borst in woede
En schreeuw ik het uit,
Maar ben ik ook kwetsbaar,
Zacht en klein.
Ja, Vandaag ben ik bang,
Voor jou en voor mij.
Want vandaag laat ik jou mij zien,
Zonder masker, zonder muur.
En vandaag ben ik vooral een held.
Een held voor zolang het duurt.
En als ik terug kruip in mijn
Hol, mijn gevangenis, mijn doolhof,
Weet ik dat ik vanzelf mijzelf
Weer kan redden,
Want jouw handen zullen mij leiden tot
De waarheid die altijd in het midden ligt.
Zie mij en luister...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten