Stuiter stuiter stuiter stuiter
Stuiter stuiter
Stuiter stuiter stuiter
Stuiter
Stuiter
Plok.
Daar land ik.
Met mijn beide voeten op de aarde.
Ik ben niet de kleine energizing bunny die ik wil zijn.
Soms gaat de batterij leeg.
Dus soms hou ik mij in,
Zet mijn beide voeten op de aarde
En bewaar ik mijn energie
Voor kleine bursts
Die lang meegaan.
En wanneer ik enthiousiast ben
En wanneer ik mijzelf niet kan inhouden
En wanneer ik weer te hard lach,
Dan land ik met mijn beide voeten op de aarde
En misschien met mijn handen ook.
Hoogmoed komt voor de val?
Stuiter stuiter. Plok. Baf!
vrijdag 21 augustus 2015
Met mijn tenen in het gras
De zomer wacht niet op mij
Zoals ik op haar wacht
Heb ik te vaak gedacht,
Mijn ogen zwart onder de zon.
Kus mij!
Riep ik naar de zonnestraal
Die mijn wereld binnen gleed.
Zo warm.
Zo heet.
Ik lag in poelen van mijzelf
En ik wenste dat ik buiten was
Waar mensen het leven vieren.
Maar niet vandaag,
Oh maar niet vandaag.
Geef mij die twee dagen,
Waar op ik alles kan vergeten,
Al is het maar voor heel even,
Ik wil even vergeten
De dagen dat ik iemand anders kon zijn,
De persoon die ik behoorde te zijn,
De persoon die ik wilde zijn.
De dagen dat ik met mijn handen op mijn oren doorbracht,
Zodat ik kon doen dat elke situatie een beetje anders was.
Stiekem hopend voor de regen, want dat bracht een excuus.
De dagen die ik leefde draaiend rond beperkingen
En mijn eigen onbegrip voor de situatie,
Want ik wou het zelf niet begrijpen.
De dagen die ik binnen doorbracht.
De dagen die ik binnen doorbracht.
Ja, de dagen die ik binnen doorbracht.
Maar je bent nu eenmaal alleen,
Alleen met je gedachten,
Met je lichaam,
Met je wensen,
Met je wanhoop
Tot je leert te accepteren wat is,
En nog durf te dromen over wat nog kan zijn.
Groeiend verder naar een nieuwe jij.
Maar nu,
Wie ben ik nu?
Ik weet het niet.
Misschien ben ik niet zo sterk
Als dat ik dacht dat ik was.
En misschien doet het pijn
Als ik niet iedereen tevreden kan stellen.
Maar ik kom er wel,
Als jij het gelooft,
Geloof ik het ook.
Vandaag zet ik mijn tenen in het warme gras,
Ze flexend, 1 voor 1.
Vandaag doe ik alsof het iemand anders was
Die daar lag in het bed.
Vandaag zal ik de wereld voelen
Met een 110% intensiteit.
Want ik heb het nodig,
En ik wil het.
Ik wil het.
Ik wil.
Ik.
Zoals ik op haar wacht
Heb ik te vaak gedacht,
Mijn ogen zwart onder de zon.
Kus mij!
Riep ik naar de zonnestraal
Die mijn wereld binnen gleed.
Zo warm.
Zo heet.
Ik lag in poelen van mijzelf
En ik wenste dat ik buiten was
Waar mensen het leven vieren.
Maar niet vandaag,
Oh maar niet vandaag.
Geef mij die twee dagen,
Waar op ik alles kan vergeten,
Al is het maar voor heel even,
Ik wil even vergeten
De dagen dat ik iemand anders kon zijn,
De persoon die ik behoorde te zijn,
De persoon die ik wilde zijn.
De dagen dat ik met mijn handen op mijn oren doorbracht,
Zodat ik kon doen dat elke situatie een beetje anders was.
Stiekem hopend voor de regen, want dat bracht een excuus.
De dagen die ik leefde draaiend rond beperkingen
En mijn eigen onbegrip voor de situatie,
Want ik wou het zelf niet begrijpen.
De dagen die ik binnen doorbracht.
De dagen die ik binnen doorbracht.
Ja, de dagen die ik binnen doorbracht.
Maar je bent nu eenmaal alleen,
Alleen met je gedachten,
Met je lichaam,
Met je wensen,
Met je wanhoop
Tot je leert te accepteren wat is,
En nog durf te dromen over wat nog kan zijn.
Groeiend verder naar een nieuwe jij.
Maar nu,
Wie ben ik nu?
Ik weet het niet.
Misschien ben ik niet zo sterk
Als dat ik dacht dat ik was.
En misschien doet het pijn
Als ik niet iedereen tevreden kan stellen.
Maar ik kom er wel,
Als jij het gelooft,
Geloof ik het ook.
Vandaag zet ik mijn tenen in het warme gras,
Ze flexend, 1 voor 1.
Vandaag doe ik alsof het iemand anders was
Die daar lag in het bed.
Vandaag zal ik de wereld voelen
Met een 110% intensiteit.
Want ik heb het nodig,
En ik wil het.
Ik wil het.
Ik wil.
Ik.
donderdag 20 augustus 2015
De Reis
pt I De Zwerver
Soms wou ik dat het stil was,
Zo stil als in de heuvels
Waar zelfs de echo niet weerklinkt.
Soms wou ik dat het stil was
Maar toch niet helemaal.
Ik wil het kraken horen
Van de bladeren
Onder mijn delicate voetjes
Die nu niet stampen,
Stampen,
Stampen,
Als ze wel doen in de stad.
Ik ben een zwerver met een thuis,
Een zwerver met een thuis
In hart en nieren,
Een zwerver met een thuis.
Groen trekt aan mijn armen,
Ik neem het met liefde op in mijn handen,
Weg van hard, weg van koud, weg van de weg
En terug naar de veiligheid.
Terug naar de thuis, kleine zwerver.
pt II De Herinnering
Stil plaats ik mijn voet voor de ander.
Ik wil nooit meer mijn ogen sluiten.
Nee zelfs niet om te knipperen
En ook mijn adem hou ik in.
Met mijn vingers verken ik
Een ander gebied van jou.
Hier ben ik nooit geweest,
Zelfs al ben ik in je geweest,
Jaren geleden.
Keer op keer,
Keer op keer,
Keer op keer.
Ik wou dat ik je beter kon,
Jij die ik niet vergeten kan.
Jij die niet weet dat ik je altijd herken.
Maar ik was nog een kind,
In mijn hart.
Nu ben ik een reiziger,
Een welgeruste avonturier,
In dat hart van mij
En ik wil je zien,
Naakt zien,
Zoals de natuur is bedoeld.
Laat mij jouw hart zien
En ik leg de controle in jouw handen.
Wat mag ik zien en wat niet?
Net genoeg tot ik niet verdwalen kan
In jouw ogen.
pt III Zonder Einde
Laat er geen einde aan komen,
Aan de rust die ik nu voel in dat hoofd van mij,
Gepaard met die electrische energie
Die alle artiesten overwelmd,
Soms.
Laat er geen einde aan komen,
Aan de warme bries in dat hoofd van mij,
Die er voor zorgt dat ik alles ziet,
Voor ik het kan vergeten,
Of niet.
Laat er geen einde aan komen,
Aan die zachte kussens in dat hoofd van mij,
Die mij opvangen voor ik kan vallen,
In de harde werkelijkheid,
Binnen in.
Nee laat er geen einde aan komen,
Aan de zomerregen in dat hoofd van mij,
Die wegspoelen waar ik niets aan heb
En wortels geven aan diepe gedachten,
Als ik wil.
pt IV Leven
De stilte gebiedt.
Hier zit ik dan,
Met mijn thee naast mijn handen
En mijn vingers op de toetsen
En ik vraag mij af:
Wat betekend tijd?
Wat is nu eigenlijk wijsheid?
Ik laat geen ruimte voor mijn problemen
Totdat ze overwelmen en al wurgend alles zijn.
Hier mag ik alles even vrij geven, voor even,
Om weg te vliegen en alles met helderheid te zien.
En zelfs al weet ik niet wat ik moet doen,
Ik weet wel wie ik voor mijzelf moet zijn,
Een heler, een koningin, een zwerver
En eigenlijk gewoon iemand die kan toegeven
Ik weet eigenlijk niet wat ik aan het doen ben.
Maar het gaat nu gewoon even om het nu.
Het nu is nou mijn leven.
De warme slok thee in mijn keel
En de verlangende toetsen onder mijn vingers.
pt V Wat ik weet
Er is eigenlijk geen les te leren, hoe intens ik ook schrijf.
Niet deze keer.
Het is gewoon niet belangrijk op dit moment.
Niet nu.
Wat ik weet is dat ik mijn voeten wil zetten in de bossen om mij heen.
Wat ik weet is dat ik wil zien wat ik eigenlijk nooit eerder heb gezien.
Wat ik enkel maar weet is het hier en nu en de volgende seconde.
Wat ik enkel maar weet is rust.
Soms wou ik dat het stil was,
Zo stil als in de heuvels
Waar zelfs de echo niet weerklinkt.
Soms wou ik dat het stil was
Maar toch niet helemaal.
Ik wil het kraken horen
Van de bladeren
Onder mijn delicate voetjes
Die nu niet stampen,
Stampen,
Stampen,
Als ze wel doen in de stad.
Ik ben een zwerver met een thuis,
Een zwerver met een thuis
In hart en nieren,
Een zwerver met een thuis.
Groen trekt aan mijn armen,
Ik neem het met liefde op in mijn handen,
Weg van hard, weg van koud, weg van de weg
En terug naar de veiligheid.
Terug naar de thuis, kleine zwerver.
pt II De Herinnering
Stil plaats ik mijn voet voor de ander.
Ik wil nooit meer mijn ogen sluiten.
Nee zelfs niet om te knipperen
En ook mijn adem hou ik in.
Met mijn vingers verken ik
Een ander gebied van jou.
Hier ben ik nooit geweest,
Zelfs al ben ik in je geweest,
Jaren geleden.
Keer op keer,
Keer op keer,
Keer op keer.
Ik wou dat ik je beter kon,
Jij die ik niet vergeten kan.
Jij die niet weet dat ik je altijd herken.
Maar ik was nog een kind,
In mijn hart.
Nu ben ik een reiziger,
Een welgeruste avonturier,
In dat hart van mij
En ik wil je zien,
Naakt zien,
Zoals de natuur is bedoeld.
Laat mij jouw hart zien
En ik leg de controle in jouw handen.
Wat mag ik zien en wat niet?
Net genoeg tot ik niet verdwalen kan
In jouw ogen.
pt III Zonder Einde
Laat er geen einde aan komen,
Aan de rust die ik nu voel in dat hoofd van mij,
Gepaard met die electrische energie
Die alle artiesten overwelmd,
Soms.
Laat er geen einde aan komen,
Aan de warme bries in dat hoofd van mij,
Die er voor zorgt dat ik alles ziet,
Voor ik het kan vergeten,
Of niet.
Laat er geen einde aan komen,
Aan die zachte kussens in dat hoofd van mij,
Die mij opvangen voor ik kan vallen,
In de harde werkelijkheid,
Binnen in.
Nee laat er geen einde aan komen,
Aan de zomerregen in dat hoofd van mij,
Die wegspoelen waar ik niets aan heb
En wortels geven aan diepe gedachten,
Als ik wil.
pt IV Leven
De stilte gebiedt.
Hier zit ik dan,
Met mijn thee naast mijn handen
En mijn vingers op de toetsen
En ik vraag mij af:
Wat betekend tijd?
Wat is nu eigenlijk wijsheid?
Ik laat geen ruimte voor mijn problemen
Totdat ze overwelmen en al wurgend alles zijn.
Hier mag ik alles even vrij geven, voor even,
Om weg te vliegen en alles met helderheid te zien.
En zelfs al weet ik niet wat ik moet doen,
Ik weet wel wie ik voor mijzelf moet zijn,
Een heler, een koningin, een zwerver
En eigenlijk gewoon iemand die kan toegeven
Ik weet eigenlijk niet wat ik aan het doen ben.
Maar het gaat nu gewoon even om het nu.
Het nu is nou mijn leven.
De warme slok thee in mijn keel
En de verlangende toetsen onder mijn vingers.
pt V Wat ik weet
Er is eigenlijk geen les te leren, hoe intens ik ook schrijf.
Niet deze keer.
Het is gewoon niet belangrijk op dit moment.
Niet nu.
Wat ik weet is dat ik mijn voeten wil zetten in de bossen om mij heen.
Wat ik weet is dat ik wil zien wat ik eigenlijk nooit eerder heb gezien.
Wat ik enkel maar weet is het hier en nu en de volgende seconde.
Wat ik enkel maar weet is rust.
dinsdag 11 augustus 2015
Kunst
Er zit kunst op mijn vingers.
Soms veeg ik het af maar het komt altijd weer terug.
Net als herinneringen doen.
Geverfd op mijn scherpe nagels.
Daarom durf ik nooit te zeggen.
Dat mijn creaties echt de mijne zijn,
Met al die kunst op mijn vingers.
Ben ik de muze?
Ben ik de geleider?
Wie weet.
Er zit kunst op mijn vingers
En sinds een lange tijd ook in mijn hart.
Soms veeg ik het af maar het komt altijd weer terug.
Net als herinneringen doen.
Geverfd op mijn scherpe nagels.
Daarom durf ik nooit te zeggen.
Dat mijn creaties echt de mijne zijn,
Met al die kunst op mijn vingers.
Ben ik de muze?
Ben ik de geleider?
Wie weet.
Er zit kunst op mijn vingers
En sinds een lange tijd ook in mijn hart.
Inside
The moon is dropping on my shoulders.
I need her dark.
I need her light.
It is hard but it is okay.
You know,
Loving you.
It is hard but it is okay.
Is this the way?
We are going to burn up before we get there.
But at least we burn up together.
I wanna burn up together.
In your arms,
In your heart,
In your mouth.
In your eyes,
In your kiss,
In my...
Everywhere as I see your face.
It shines for me, I imagine
You think as much about me as I do about you.
In the water,
In the distance,
In my....
Aaaaah everything that is going to be okay.
It is hard to love me, this I know.
But you haven't caught me yet
You haven't caught me dancing.
In you,
Yes in you,
In my... you.
Everything is going to be okay.
It is hard to love me, this I know.
But I haven't asked you to.
Just yet.
Catch me, catch me, I am not running from you anymore,
Catch me, catch me, Don't lose me from your presence anymore.
In you,
Yes in you,
In my... you.
I need her dark.
I need her light.
It is hard but it is okay.
You know,
Loving you.
It is hard but it is okay.
Is this the way?
We are going to burn up before we get there.
But at least we burn up together.
I wanna burn up together.
In your arms,
In your heart,
In your mouth.
In your eyes,
In your kiss,
In my...
Everywhere as I see your face.
It shines for me, I imagine
You think as much about me as I do about you.
In the water,
In the distance,
In my....
Aaaaah everything that is going to be okay.
It is hard to love me, this I know.
But you haven't caught me yet
You haven't caught me dancing.
In you,
Yes in you,
In my... you.
Everything is going to be okay.
It is hard to love me, this I know.
But I haven't asked you to.
Just yet.
Catch me, catch me, I am not running from you anymore,
Catch me, catch me, Don't lose me from your presence anymore.
In you,
Yes in you,
In my... you.
Tussen de bomen
Tussen de bomen
Verstop ik mijn tranen
Over woorden nooit gesproken
En angsten die omhoog komen.
Tussen de bomen
Verstop ik mijn verlies
Of in ieder geval
Mijn gevoelens daarvan.
Tussen de bomen
Neem ik begrip die er nooit was
En hang het op
Aan de hoogste takken.
Zodat het niet naar beneden valt.
Zodat het niet naar beneden kan vallen.
Ik wil niets te maken met wat gebeurt is.
Ik trek mijn handen er van af.
Dit was niet ik die sprak.
Dit was niet jij die schreeuwde.
Vertel me, wat is nu echt gebeurt?
Nee, toch niet liever niet.
Ik ben te goed in het tellen van gebreken
Die anderen niet eens zien.
Product van mijn verleden?
Ik zou zeggen van wel.
Maar ik ben ik.
Jij bent jij.
Zij is zij.
En niemand is gelijk.
Als ik ooit
Eerlijk tegen mijzelf moet zijn.
Ik ben beter in twee maten meten
Dan jij ooit zal zien.
Ik heb mijzelf teleurgesteld,
Ja ik heb mijzelf zo vaak teleurgesteld,
Maar dit keer blijf ik staan waar ik sta en vraag
Kan je mij nu eindelijk accepteren voor wie ik ben?
Ja jij daar in de spiegel,
Hoor je mij?
Kan je mij nu eindelijk accepteren voor wie ik ben?
Verstop ik mijn tranen
Over woorden nooit gesproken
En angsten die omhoog komen.
Tussen de bomen
Verstop ik mijn verlies
Of in ieder geval
Mijn gevoelens daarvan.
Tussen de bomen
Neem ik begrip die er nooit was
En hang het op
Aan de hoogste takken.
Zodat het niet naar beneden valt.
Zodat het niet naar beneden kan vallen.
Ik wil niets te maken met wat gebeurt is.
Ik trek mijn handen er van af.
Dit was niet ik die sprak.
Dit was niet jij die schreeuwde.
Vertel me, wat is nu echt gebeurt?
Nee, toch niet liever niet.
Ik ben te goed in het tellen van gebreken
Die anderen niet eens zien.
Product van mijn verleden?
Ik zou zeggen van wel.
Maar ik ben ik.
Jij bent jij.
Zij is zij.
En niemand is gelijk.
Als ik ooit
Eerlijk tegen mijzelf moet zijn.
Ik ben beter in twee maten meten
Dan jij ooit zal zien.
Ik heb mijzelf teleurgesteld,
Ja ik heb mijzelf zo vaak teleurgesteld,
Maar dit keer blijf ik staan waar ik sta en vraag
Kan je mij nu eindelijk accepteren voor wie ik ben?
Ja jij daar in de spiegel,
Hoor je mij?
Kan je mij nu eindelijk accepteren voor wie ik ben?
Superheld
Ik ben okay
Wanneer ik hier ben.
Nee echt,
Ik ben okay
Al is het voor eventjes.
Ik ben okay
Als ik kan doen
Alsof de dingen anders zijn
En ik mij niet gebroken voel
Soms door mijn lichaam,
Soms door mijn brein.
Hier ben ik een superheld
En superhelden zijn altijd okay
Want ze hebben hun superheldenkracht
En superheldendoorzettingsvermogen
En andere dingen
Waarmee je een potje scrabble
Zou kunnen winnen.
En de rust, de rust
Die moeten vergeet
En willen een plaats geeft.
Die schuld wegneemt,
Die uiteindelijk laat zien
Dat mijn gebreken geen niet-willen zijn
Maar een levensles die ik nog leer.
Okay? Ja het is okay.
Wanneer ik hier ben.
Nee echt,
Ik ben okay
Al is het voor eventjes.
Ik ben okay
Als ik kan doen
Alsof de dingen anders zijn
En ik mij niet gebroken voel
Soms door mijn lichaam,
Soms door mijn brein.
Hier ben ik een superheld
En superhelden zijn altijd okay
Want ze hebben hun superheldenkracht
En superheldendoorzettingsvermogen
En andere dingen
Waarmee je een potje scrabble
Zou kunnen winnen.
En de rust, de rust
Die moeten vergeet
En willen een plaats geeft.
Die schuld wegneemt,
Die uiteindelijk laat zien
Dat mijn gebreken geen niet-willen zijn
Maar een levensles die ik nog leer.
Okay? Ja het is okay.
Abonneren op:
Posts (Atom)