Tussen de bomen

Tussen de bomen
Verstop ik mijn tranen
Over woorden nooit gesproken
En angsten die omhoog komen.

Tussen de bomen
Verstop ik mijn verlies
Of in ieder geval
Mijn gevoelens daarvan.

Tussen de bomen
Neem ik begrip die er nooit was
En hang het op
Aan de hoogste takken.

Zodat het niet naar beneden valt.
Zodat het niet naar beneden kan vallen.

Ik wil niets te maken met wat gebeurt is.
Ik trek mijn handen er van af.
Dit was niet ik die sprak.
Dit was niet jij die schreeuwde.
Vertel me, wat is nu echt gebeurt?

Nee, toch niet liever niet.
Ik ben te goed in het tellen van gebreken
Die anderen niet eens zien.
Product van mijn verleden?
Ik zou zeggen van wel.

Maar ik ben ik.
Jij bent jij.
Zij is zij.
En niemand is gelijk.

Als ik ooit
Eerlijk tegen mijzelf moet zijn.
Ik ben beter in twee maten meten
Dan jij ooit zal zien.

Ik heb mijzelf teleurgesteld,
Ja ik heb mijzelf zo vaak teleurgesteld,
Maar dit keer blijf ik staan waar ik sta en vraag
Kan je mij nu eindelijk accepteren voor wie ik ben?

Ja jij daar in de spiegel,
Hoor je mij?
Kan je mij nu eindelijk accepteren voor wie ik ben?