vrijdag 6 november 2015

Natuurlijk dromen

Daar zit ik dan,
Met mijn dromen
Tussen bomen,
Met al die oude,
En nieuwe,
Groeipijnen.
Een kruis in mijn hand.
For X marks the spot.

De plek waar ik mijn jeugd begroef,
En mijn onschuld,
Mijn toekomst,
En elke verwachting
Die ik
Ooit
Heb
Gehad.

Want heb ik je het ooit verteld hoe het was om mij te zijn?
Hoe het nog steeds is om mij te zijn?
Een meisje, en toen een vrouw, een kind en een volwassen kind en een
Dikke derrie voor ik een dikke derrie was. Ziek en toen ziek en toen ziek
En toen nog veel zieker. In mijn hoofd en in mijn nieren, en ik
Ik zit hier tussen de bomen,
Met mijn dromen,
Een paar voor het huis
En een paar achter.

Ik zit hier opgesloten en ik kan alleen nog van vroeger denken en de toekomst?
Ik weet niet meer waar ik daar nog in moet zien, eigenlijk.
Het word wel beter, tja, verliezen die woorden ooit nog zijn betekenis?
Of deden ze dat allang?
Maar ik wil dromen!
Ja met mijn blote voeten tussen de bomen.
Niet hier in dit huis,
Niet in deze kamer.
Nee ergens dieper in de natuur,
Ofzo.

Weet je wat ze zeiden toen ik zei dat ik een schrijver wou worden?
Nee niet kies een echte baan, maar ga ervoor! Laat je fantasie los!
En weet je wat ze zeiden toen ik schilderen oppakte?
Wat creatief, wat interessant, hoe je je fantasie gebruikt.
En weet je wat ze zeiden toen ik ziek werd en niet meer wist hoe te bestaan?
Je hebt veel te veel fantasie.

En weet je wat ze zeiden toen ik zei een feminist te zijn?
Je hebt teveel fantasie, dat is niet hoe de wereld werkt.
Omdat ik geloof dat het niet erg om meer te verwachten dan er is omdat het nog wel kan komen en dat de wereld allemaal wel mooier kan zijn als we elkaar gaan geloven en dat ik tot die tijd met harde kracht en May the force be with you mijn stem wil laten horen.
Want ik moet je wat vertellen! Als ik zeg Feminist, zeg ik niet mannenhater, als ik zeg socialist, dan zeg ik niet zo mislukt als toen in Rusland, en als ik zeg Black Lives Matter, zeg ik niet dat witte levens er niet toe doen.
Ik zeg dat ik een stem ben voor de onderdrukte minderheid die samen de grote meerderheid vormen die de kleinste rechtengroep zijn in deze wereld.
Ik zeg:
Luister!

Luister naar mijn stem!
Nou ja,
Luister naar mijn getypte woorden,
Getypt vanuit deze kamer,
Tussen de bomen,
En tussen mijn dromen,
Tussen de katten,
Soms.

Luister naar de stem van deze chronische zieke
(Hey nog een minderheid),
Met haar geverfde haren,
En haar dingen,
En haar veel voorkomende naaktheid.

Maar misschien heb ik wel teveel fantasie.
Want met mijn dromen
En mijn bomen,
En alles dat gaat komen,
Probeer ik mijzelf klaar te stomen,
Voor een onzekere toekomst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten