Herfst

Met open ogen staar ik naar de wereld
Die mij met zijn schoonheid verrast,
Elke keer opnieuw,
En ik haal emoties
En herinneringen
Omhoog.
De dagen van tranen
Zijn misschien nog niet voorbij,
De dagen van warmte
Wel.
En ik?
Ik voel mij zwaar voor dit jaargetijde,
Te zwaar
Misschien.
Maar lichter dan toen in het voorjaar
En lichter dan vorig jaar,
Dus ik geniet;
Van de rode en gele bladerpracht
Dat knispert onder mijn voeten.
Van de warme najaarszon
Die later op staat dan ik,
En de duisternis die het brengt.
Van de regendruppels
Die langs mijn ramen naar beneden stromen,
Terwijl ik verlangend naar buiten staat.
Ja ik geniet,
van kaarslicht
En hete thee tussen mijn handen.
In de herfst voel ik altijd weer dat ik leef.