Vandaag dacht ik je te beschrijven,
In elke zin een eeuwigheid aan woorden te vinden
Die precies vertellen wie je bent.
Maar elke keer als ik naar je kijk,
Zie ik weer wat nieuws
In jouw ogen en op jouw huid,
In jouw woorden en in jouw brein,
Iets wat ik zo mooi vind
Dat ik denk dat er nog geen woorden bestaan
Om de wereld te vertellen wat het met mij doet.
Het verandert mij wanneer ik denk dat de wereld lelijk is.
Het verandert mij wanneer ik denk dat niemand aan mijn kant is.
Het verandert mij
In iemand die liefde draagt met haar hoofd hoog in de wolken.
Het verandert mij.
Het verandert mij.
En dat is maar een fractie
Van wat ik ervaar.
Ooit komen de woorden op een dienblad
Aangedragen door jou.
Totdat er nieuwe ervaringen komen met nieuwe woorden.
De dichter is nooit klaar met een inspiratie zoals jij bent.
Maar ik hoop dat elke poging een glimlach brengt op jouw gezicht.
Hou mij vast.
maandag 23 juni 2014
Wacht niet
Moe.
Te moe.
Uitgeput.
Een brein die leeg lijk te zijn,
Ware het niet voor de zware gedachten.
Een crush op mijn inspiratie.
Een traagheid om onder de rommel vandaan te komen.
Ik ben ook maar een simpele ziel.
Ik mis de woorden,
Die de letters vormen op mijn tong.
Ik mis de gedachten
Die zichzelf vormde naar zinnen.
Het bracht mij rust wanneer ik kon schrijven
Maar de laatste weken lag mijn muze te slapen
Op de watten in mijn hoofd.
Vandaag weet ik echter wat ik zeggen wou.
Word wakker vingers
En leid mij terug naar mijn geliefde woorden.
Ik volg je trouw.
Word wakker hart,
Je verhalen zijn nodig op het papier.
Word wakker brein,
Want ik heb je lief.
Waak de muze in mij,
Waak de muze in mij.
Mijn leven wacht niet op mij om wakker te worden.
Mijn leven wacht niet op elke besluit die ik neem.
Mijn leven wacht niet op mij om wakker te worden.
Te moe.
Uitgeput.
Een brein die leeg lijk te zijn,
Ware het niet voor de zware gedachten.
Een crush op mijn inspiratie.
Een traagheid om onder de rommel vandaan te komen.
Ik ben ook maar een simpele ziel.
Ik mis de woorden,
Die de letters vormen op mijn tong.
Ik mis de gedachten
Die zichzelf vormde naar zinnen.
Het bracht mij rust wanneer ik kon schrijven
Maar de laatste weken lag mijn muze te slapen
Op de watten in mijn hoofd.
Vandaag weet ik echter wat ik zeggen wou.
Word wakker vingers
En leid mij terug naar mijn geliefde woorden.
Ik volg je trouw.
Word wakker hart,
Je verhalen zijn nodig op het papier.
Word wakker brein,
Want ik heb je lief.
Waak de muze in mij,
Waak de muze in mij.
Mijn leven wacht niet op mij om wakker te worden.
Mijn leven wacht niet op elke besluit die ik neem.
Mijn leven wacht niet op mij om wakker te worden.
vrijdag 6 juni 2014
The narrative of a 16 year old me
Would you believe me if I told you
That I still remember the time
That you took what you wanted
And what you wanted was mine
My body, my soul, and everything else
You left on the floor, burdened with your
Scars, your wants and the power you took,
But darling, you kicked open a door
Men had forcefully opened before.
But right now I am still confronted with you
Every day until I decide it's time to move
I'm 16 all over again.
You just figured that what's broken can still bend
Until it gets broken all over again.
You just figured that what's broken can forget
You forced yourself on me and left it at that.
And you just figured what's broken will not remember every day
Your hands on my mouth and the frozen blood in my veins.
We grew older but still I freeze up
When I see your face on my balcony.
I say hi, every time, and fake a smile
But the cold immediately settles in me.
You wanted what you thought you wanted
And with that forgot everything I needed.
The autonomy of being my own person,
And the prospect of safety that you deleted.
There are days that I am too scared
To leave the house that becomes my prison
Just because I chance running into you
And in that moment I will become
16 once more, and that's what I don't want
There's a story that needs to be told.
There's a wound that never grows old.
But still I hold my tongue
To you.
You just figured that what's broken can still bend
Until it gets broken all over again.
You just figured that what's broken can forget
You forced yourself on me and left it at that.
And you just figured what's broken will not remember every day
Your hands on my mouth and the frozen blood in my veins.
You just figured that I wouldn't tell the story, and deny
What happened to me, and for long you were right.
You just figured that the world will think it's a lie
But I found my words within the words that rhyme.
And now I am here to gather up my strength so I can write
Your assault on me was not a game, the fear almost made me die
And maybe you were just as old as me,
Still you had the power to change the narrative
Of this 16 year old and what she would be.
But you still live next door, like nothing happened.
Portraying the perfect image of a man and husband.
Just a neighbor a door away in time.
Almost a stranger that doesn't share this crime.
Oblivious to the past in the sense
You bathe yourself in undeserved ignorance.
I want to give you my pain because it belongs there,
But I can't so I will stay the lonely survivor,
Surviving,
Remembering.
I am not ready to forgive you.
That I still remember the time
That you took what you wanted
And what you wanted was mine
My body, my soul, and everything else
You left on the floor, burdened with your
Scars, your wants and the power you took,
But darling, you kicked open a door
Men had forcefully opened before.
But right now I am still confronted with you
Every day until I decide it's time to move
I'm 16 all over again.
You just figured that what's broken can still bend
Until it gets broken all over again.
You just figured that what's broken can forget
You forced yourself on me and left it at that.
And you just figured what's broken will not remember every day
Your hands on my mouth and the frozen blood in my veins.
We grew older but still I freeze up
When I see your face on my balcony.
I say hi, every time, and fake a smile
But the cold immediately settles in me.
You wanted what you thought you wanted
And with that forgot everything I needed.
The autonomy of being my own person,
And the prospect of safety that you deleted.
There are days that I am too scared
To leave the house that becomes my prison
Just because I chance running into you
And in that moment I will become
16 once more, and that's what I don't want
There's a story that needs to be told.
There's a wound that never grows old.
But still I hold my tongue
To you.
You just figured that what's broken can still bend
Until it gets broken all over again.
You just figured that what's broken can forget
You forced yourself on me and left it at that.
And you just figured what's broken will not remember every day
Your hands on my mouth and the frozen blood in my veins.
You just figured that I wouldn't tell the story, and deny
What happened to me, and for long you were right.
You just figured that the world will think it's a lie
But I found my words within the words that rhyme.
And now I am here to gather up my strength so I can write
Your assault on me was not a game, the fear almost made me die
And maybe you were just as old as me,
Still you had the power to change the narrative
Of this 16 year old and what she would be.
But you still live next door, like nothing happened.
Portraying the perfect image of a man and husband.
Just a neighbor a door away in time.
Almost a stranger that doesn't share this crime.
Oblivious to the past in the sense
You bathe yourself in undeserved ignorance.
I want to give you my pain because it belongs there,
But I can't so I will stay the lonely survivor,
Surviving,
Remembering.
I am not ready to forgive you.
woensdag 4 juni 2014
En het laat mij niet alleen
Iedereen zal je verlaten,
Zijn de woorden die je toen zei.
Alleen ik ben voor altijd.
Ik wist niet hoe gelijk je het had
Toen ik je de deur wees
Met mijn blauwe ogen
En de wonden op mijn handen.
Ik breek benen
Zodat mensen niet kunnen rennen
En ik breek soms banden
Voordat men mij verlaten kan.
Ik trek mij terug
En laat mijzelf in de diepte vallen
Of ik hou vast
Tot ze niet meer kunnen ademen.
En ik ben bang dat mensen mij vertellen van mijn fouten,
Mij zien zoals ik mijzelf zie,
Omdat ik nooit vergeten kan wat ik allemaal fout deed.
En jij,
Jij gaat niet weg.
Ik sluit mijn ogen
En daar sta je groot.
Met weer een stukje van mijn hoofd
En een stukje van mijn ziel,
En je brengt de herinneringen
Die ik kwijt wil.
Ik wou dat ik wist hoe ik schreeuwen kon.
Ik wou dat ik wist wat rust was,
Maar door jou jaag ik op dromen
En op de woorden van de mensen
Die ik ook bang ben kwijt te raken.
Ik wou dat ik wist wat rust was,
Want dan komt de moment dat
Ik de mensen in mijn leven durf te geloven
En jou vergeet
En dat mijn innerstem nooit meer 'Hou van mij!' smeekt.
Want ik ben het waard, zelfs zonder het te vragen.
Ik ben de liefde waard.
Ik ben de liefde waard.
Ik ben het waard om omringt te worden door mensen
Die mij zien zoals jij mij nooit zag,
Maar nu geloof ik nog dat ik niet mooi ben,
Niet sterk, niet hard, en nog niet klaar
Om jouw stem uit te zetten.
Zijn de woorden die je toen zei.
Alleen ik ben voor altijd.
Ik wist niet hoe gelijk je het had
Toen ik je de deur wees
Met mijn blauwe ogen
En de wonden op mijn handen.
Ik breek benen
Zodat mensen niet kunnen rennen
En ik breek soms banden
Voordat men mij verlaten kan.
Ik trek mij terug
En laat mijzelf in de diepte vallen
Of ik hou vast
Tot ze niet meer kunnen ademen.
En ik ben bang dat mensen mij vertellen van mijn fouten,
Mij zien zoals ik mijzelf zie,
Omdat ik nooit vergeten kan wat ik allemaal fout deed.
En jij,
Jij gaat niet weg.
Ik sluit mijn ogen
En daar sta je groot.
Met weer een stukje van mijn hoofd
En een stukje van mijn ziel,
En je brengt de herinneringen
Die ik kwijt wil.
Ik wou dat ik wist hoe ik schreeuwen kon.
Ik wou dat ik wist wat rust was,
Maar door jou jaag ik op dromen
En op de woorden van de mensen
Die ik ook bang ben kwijt te raken.
Ik wou dat ik wist wat rust was,
Want dan komt de moment dat
Ik de mensen in mijn leven durf te geloven
En jou vergeet
En dat mijn innerstem nooit meer 'Hou van mij!' smeekt.
Want ik ben het waard, zelfs zonder het te vragen.
Ik ben de liefde waard.
Ik ben de liefde waard.
Ik ben het waard om omringt te worden door mensen
Die mij zien zoals jij mij nooit zag,
Maar nu geloof ik nog dat ik niet mooi ben,
Niet sterk, niet hard, en nog niet klaar
Om jouw stem uit te zetten.
I am still waiting
Today,
I am not okay.
Don't ask me what's the matter.
Don't ask me why I know
That I am breaking
And why it feels
Like I am fading.
Don't ask me why I know,
I just do.
But you,
You don't have to worry.
I have not forgotten to hide
Myself inside a smile.
And you don't have to carry
This burden with you tonight.
Because I am going to fake it
Right until the moment that I can't.
And I, I am going to take it,
The abuse inside my head.
Because I remember,
What they have told me long ago.
And I can't let it go.
And I can't let it go.
You
Are
Just
One
Person,
How can you heal
What I've become?
Will you grant me the words
That makes those memories gone
If
Only
For
A
Sec-
Ond....
Because I remember,
How they told me that was love.
And I can't climb above it.
And I can't let it go.
I am not okay.
Don't ask me what's the matter.
Don't ask me why I know
That I am breaking
And why it feels
Like I am fading.
Don't ask me why I know,
I just do.
But you,
You don't have to worry.
I have not forgotten to hide
Myself inside a smile.
And you don't have to carry
This burden with you tonight.
Because I am going to fake it
Right until the moment that I can't.
And I, I am going to take it,
The abuse inside my head.
Because I remember,
What they have told me long ago.
And I can't let it go.
And I can't let it go.
You
Are
Just
One
Person,
How can you heal
What I've become?
Will you grant me the words
That makes those memories gone
If
Only
For
A
Sec-
Ond....
Because I remember,
How they told me that was love.
And I can't climb above it.
And I can't let it go.
Abonneren op:
Posts (Atom)