Muur

Wil je met mij dansen?
Vroeg de kwast aan de inkt
En het papier.
Zachte vormen en harde lijnen,
Vingers waaronder
De duidelijkheid verdwijnen.

Veeg me uit en vorm mij opnieuw,
Opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Maak mij een taal.

Jij was een naald
Die deed die hij een kwast was
En ik?
Ik was het papier.

Scherpe lijnen vervaagt in onduidelijkheid,
Net als wat het is dat ik om je moet voelen.
Ik voel je krassen nog steeds.
Papier is moeilijk te helen.

Laat mij een verhaaltje vertellen.
Weet jij nog wel wat je zei?
Want ik weet wat ik voelde,
Elke keer en elke keer en elke keer.

Ik was ooit een meisje
En ik was ooit onschuldig.
Ik wist niet wat een herinnering was
En toekomst?
Toekomst was iets wat gebeurde
Na het slapen.
Sliep ik eigenlijk ooit wel.
Ik weet het niet.
Wat ik wel zag
Kwam tot mij in een droom.
Wie jij was.
Wie jij was.

Je nam je masker af
Ruim voor je het deed in het echt.
Ik zag de monster onder je huid.
Grappig is dat,
Dat ik die droom nog wel herinner
En zoveel dingen helemaal niet meer.
Ik was pas 5.

En grappig is het
Dat ik nu volwassen ben
En ik zie nou nog steeds
De monster onder jouw huid
Maar dit keer niet in dromen.

Soms durf ik niet meer naar buiten,
Zoveel herinnert mij aan jou.
Ik hoor het geluid van een van die nummers,
De muziek en de stemmen vervagen
En ik verstop mijzelf in mij
Tot ik huil.

Ik wil jou vergeten
Zoals ik zoveel dingen heb vergeten
Die belangrijker waren dan jou.

Ik kan niet verwachten dat er iets terugkomt
Van al die dingen die jij nooit was
Maar ik droomde dat je zou zijn.
In andere dromen dan de monsterdroom dat is.

Stilte.
Ik ben chaos en stilte.
Ik ben chaos en stilte en vooral
Niet meer jouw eigendom.

Stilte.
Ik ben chaos en stilte.
Ik ben chaos en stilte en een glimlach
Bedoelt voor mijzelf.
Ik ben chaos en stilte en vooral
Niet meer jouw eigendom.

Hallo,
Muur,
Muur tussen hem en mij,
Hallo!