Today

Today I can say that I am happy,
Today I can say that I am loved.
Today is the day that I realized
All the goodness I feel inside.
On this day broken is what I am not
I just wanted this poem to remember it
On the day that today is the day I forgot.

Vier muren

Opgesloten in mijn huis,
4 muren een cel,
Ik zit met mijn schoenen in de hand
Te huilen.

Buiten schijnt de zon
Om mij er aan te herinneren
Wat ik mis,
Als een soort wapen
Die mij bespot,
Beschimpt
En uitscheld.

"Ik wil je hier!"
Roept de wind
Die ik wil voelen,
"Ik hou je hier!"
Roept de angst in mijn hoofd.
Met zoveel herrie
In mijn hoofd.

Wat
Is het
Wat ik
Allemaal
Niet zie
Wanneer ik niet durf?

Neem mij mee naar buiten.
Neem mij mee aan jouw hand.
Ik wil voorbij de barrieres en de tralies.

Zee

Weet je wat ik mis?
De eb en vloed van de zee.
Het trekt mij naar haar toe
En neemt mijn problemen met haar mee.

Ik voel mij veilig daar,
Naast het geluid van rijzende golven.
Door mijn haren waait de wind
En voor een moment voel ik mij niet bedolven.

Geen angst, geen dwang
En een rust binnen in mijn hoofd.
Ik ben mijn eigen kracht daar,
Ik ben de ik waarin ik geloof.

Ledge

Everything is changing
And I can not hold the pace.
I don't recognise where I am going,
I can only see where I have been.
A different place, a different place.

Everyone is charging
Towards life in dazzling motion
And it is all coming closer faster.
Action preffered over the obedience
Of words and feeling the emotions.

And I see you are playing
With the idea of letting it all go
Right there on the ledge of life
Searching answers to the questions
Of life, you ask me if I know.

Sometimes I am as blind as you feel you are
But I am holding on to what is real
There is a new skin growing inside my scars
I am not wrong for feeling what I feel

You are the one to save me from seeing you fall
You are the one who decides when to let go
But I don't believe that it is your time at all
It is time to let the entire world know

There is absolutely no shame
In occasionally standing so very still
To cry and laugh and fear and disrupt
Into the many faces of sweet anger
Just hold both my hands untill

I am ready to come down
From the ledge I was standing on

Vision

Was that you in my sleep last night?
I thought I heard you calling out for me.
Was it your face I saw
Or just the outlines of something
I did not recognise?

My hope was calling out for me
And it brought me you
Together with the wish
To hold you just one more time.
Please let me hold you one more time.

But you were fleeting
Like life generally is
And it serves me well to accept that
Even every time that I don't expect it.

I will lay you down in silence.
One day I will lay you to rest.

De blik in jouw ogen

Mijn koffie smaakt mij niet

Net als de kleuren van mijn hoofd

Op dit moment.

Ik mis je,

Ik mis je.

Ze zeiden dat alles beter zou worden

Met tijd,

Maar ik voel het niet.

Ja soms denk ik minder aan je,

Maar soms ben ik bang

Dat ik straks vergeet

Hoe je er uit zag

Of hoe je klonk

Wanneer je mij begroette

In de deuropening.

En het doet nog steeds zeer

Wanneer ik besef

Dat ik je echt nooit meer zal zien.

Nee het wordt allemaal niet beter met de tijd,

Ik denk dat je gewoon leert leven met de pijn.

Horizon

You and me are the forever
In my horizon
With starlight guiding our way.
And like this we stay
Until the sun
Comes up.
All I wished for ,
On those stars,
Is to leave the violence behind.
There is nothing wrong
Wit us holding hands
And nothing unnatural
About a shared kiss.
But all they demand
Is to leave our love hidden.
But this is the kind of love
That can not be hidden
Or forbidden
Or made to be judged.
Because you and me
Are the forever
In my horizon
And my horizon
Is bright.

In de armen van een ander

Soms kan ik het niet alleen.

Op een dag als vandaag
Voelt het alsof ik de wereld draag
En de storm weersta.
Krachtige winden
Spelen met mijn voeten
En trekken de fundering
Van onder mijn vandaan.

Ik durf niet te dromen van een betere dag
Op een dag zoals die van vandaag
En soms ben ik bang afhankelijk te zijn.

Maar in de armen van een ander
Zou ik sterker kunnen zijn
En durven te lachen
En te huilen .

In de armen van de ander
Die durft te zien
Dat ik ben wie ik ben.

Het is geen toeval
Dat het woord Leed
Het woord Deel is
Omgedraaid.

Soms kan ik het niet alleen
En ik zal mij niet schamen
Omdat ik een ander vertrouw.

Stilte in de kamer van de psychiater

"Hoe voel je je vandaag?"
Was de vraag
Waar ik lang
Over heb nagedacht
Op de weg heen
En nu,
Wanneer de antwoord eindelijk verwacht wordt
Weet ik nog steeds niet
Wat ik moet zeggen?

Is "Goed' het antwoord
Waarop hij wacht?
Wat wordt er van mij verwacht?
Want eerlijk gezegd,
Ik weet het niet.

Ik weet niet hoe ik mij voel,
Of hoe ik de week doorgekomen ben.
Ik weet enkel dat ik op dit moment
Iemand ben zonder een stem.

Ik geloof niet dat hij de waarheid wil worden,
Of dat die waarheid mij helpen zal.
Wat is voor hun het verschil
Aan het eind van de dag
Wanneer ze thuis komen?

Wat durf ik te zeggen, wat durf ik te bespreken,
Wat durf ik aan de hoogste bomen te hangen
En ooh mijn half uur is op!

Op de weg terug blijf ik nadenken
En in stilte zwijgen.
Hoe voel ik mij vandaag?
Hoe voel ik mij nog echt vandaag?

Camera

I watched you sleeping
Through a camera
That pointed north
Of the divide
On your body
And I thought
You knew
What I wanted from you
Even when
I was unable to explain.

We were not searching for love
But for a reason to be less lonely
And for someone to understand.
You didn't.

So I watched you slip out
The same way you slipped in
And my computer
Did not make any sound
Anymore.

It was magic
But I am over it,
I was over it
Before it begun.

I watched you sleeping
On a computerscreen
And for that moment
You kept me alive
With craving
And lust
And wonder
And the notice
Of time fleeing away from me.

You were meant to be forever
As a pleasant and a hopeful memory
That would have been destroyed
If all had started
Differently.
Together.
Trying.

It was not the moment that killed me,
When I found out
We were just two souls brushing shoulders
In passing.

And in silence
I still remember,
Not what could have been,
But simply what was.

I watched you sleeping
Through a camera.
But I wan't there
When you
Woke up.

Buitenste binnen

Ik loog niet toen ik zei
Dat ik niet wist wat er in mijn hoofd speelde.
Ik was te druk bezig met
Mij verstoppen
Voor precies dat.

Schat, ik sluit je niet buiten,
Ik durf zelf gewoon niet naar binnen.

Want wat nou als ik mijzelf leer kennen?
En wat nou als ik niet leuk vind wat ik zie?
En wat als ik dan nog steeds niet wie ik ben?

Missing you

I never found myself
At a loss of words
 Until I went to say
"I love you",
And all I could say was
"hello",
"How are you?"
And "Can you remember?"

I am not the type of girl
To stand still
And neither are you.
Yet here I am standing,
Waiting for a moment
That might have already passed.

I am always late for the party
And I missed you saying
That you still liked me.
I was too far in the suffocating denial
Of being who I am.

This is a sad story of lovers
Broken up by convention,
Fucked over by convinction
And denied of a happy ending.

But do know that every time I say
"Hello."
"How are you?"
And "Nice to see you again."
I mean
"I still miss you."

Gebroken brein

De pen in mijn hand voelt anders dan normaal.
Is het wel een pen?
Een eenheid onder de aanval.

Mijn wapen is niet mijn wapen,
Nu in ieder geval even niet,
Door een klein voorval in de geschiedenis van mij.

Ik mis de simpliciteit van kunnen schrijven zonder na te denken
En van het moment dat het raken van mijn toetsen
Een simpele actie was gebaseerd op gevoel.

Mijn hoofd wil niet want mijn handen willen
En mijn wil wil niet wat rust van mijn verlangt.

Ik kan dit niet want ik ben bang dat ik zal kwijtraken
Wat het dierbaarst bezit is,
De rust in mijn hoofd,
De kracht van mijn denken.

Geef mij tijd en ik zal terug komen
Is de hoop die ik uitspreek voor de toekomst.
En ik moet geloven dat het uitkomt.
Ik moet geloven dat het uitkomt
Voor ik niet meer weet wie ik ben.

Stem

Er zit een stem in mijn hoofd
En het is de mijne
Die allerlei dingen zegt
Die andere mensen niet zeiden

Maar waarvan ik dacht
Dat anderen dat over mij zouden denken.
Ik zou eigenlijk moeten leren
Er geen aandacht aan te schenken.

Want zo trek ik valse conclusies,
Zie ik redenen die helemaal niets betekenen
Achter dingen die gebeuren in mijn leven.
Ik moet eerlijk bekennen

Misschien wil ik mijzelf pijn doen
Want anderen zien niet wat ik zie
En bedoelen niet wat ik voel.
Ik ben vaak alleen in mijn eigen verdriet.

Er zit een stem in mijn hoofd
Die nooit dingen zeg die ik wil horen
En aan de eind van de dag
Voel ik mij verloren.

Hiding

An open mouth,
A fresh breath escapes slowly.
I can't believe that you said that.
There's a dagger in my heart
Where respect should have been
And a blue eye marks my battle.
But I can't hide who I am,
No one can and I am no different.

Beat me down
But inside I am still standing
Larger than your bigotry.
Maybe it makes me more human than you.

My lips are cracked from explaining myself.
My tongue is dried but I might never stop trying.
Not a sinner
But a sum of valid expressed emotions
And a frame to the painting I am becoming.
You hate my art,
My life and my heart.
No I won't hide who I am,
No one should need to and I am no different.

I am entitled to happiness,
My life is my own and not yours.
If you just asked without prejudice
We would have opened all those shrieking doors.

Hij nam mij

Hij nam mij van achteren
Met mijn hoofd tegen de verwarming
En het woord Nee om mijn mond heen gewikkeld
Als een lap van stilte.

Hij nam mij
En bezat mij
En kon mij
Alleen teruggeven
Beschadigd.

Hij nam mij.
Nu ben ik nog steeds gebroken.

The beginning and the end

I
Am a
Mindful
Chaos
Today.
An emotional storm rises and I am standing in the rain.
3 balloons in my hand to which I try to hold on to.
Sanity, peace of mind, and all the answers
To questions I never asked.
You would know me if you saw me.
I am the one with the bedeviled grin.

There is this fight in me
That I end up losing.
I tried to bend but I ended up breaking.
Will I one day rise again?
An one eyed monster
That will not be pressed against
The wall
Like I was.

Maybe I dreamed of the day that I would see the world
And I would take in everything.
Move myself from this position into one that could give me
A reason to die for.
I am not so patient as it comes to waiting.

When will my life begin?
When will it begin?
Will I live before I died?
Will I stop being my own worst enemy.
All I know
Is that I can't stop dreaming
And hoping
And hurting.
Every breathe draws me closer to
The beginning
And to the end.

Vandaag

Vandaag ga ik het gevecht met mijn lichaam winnen
Niet door eigenwijs enkel maar door te gaan
Maar door op mijn behoeftes te bezinnen
En voor mijn eigen daden te staan

Vandaag ga ik het allemaal doen met een andere aanpak
En luister ik naar wat ik mijzelf vertel
Want dan kan ik met het grootste gemak
Putten uit mijn eigen bron, ach, je kent dat wel

Het is gewoon aanvoelen wat ik moet doen
Waar ik voel dat ik moet gaan en waar ik voel dat ik moet stoppen
Zodat ik mij eindelijk met mijzelf verzoen
Als ik mijn eigen vriend ben kan ik bij mijzelf aankloppen

Want ik ben een vechter en ik ben een winnaar
Ik ben niet alleen iemand die chronisch ziek is
En als ik naar mijzelf in de spiegel staar
Weet ik eindelijk hoeveel ik mijzelf heb gemist