Ik heb een baaldag vandaag.
Tranen springen uit mij
Alsof zij een zinkend schip willen verlaten.
Mijn lichaam laat weten:
Hier ben ik, vandaag je grootste verdriet!
Een lichaam en een brein zijn niet op maat gemaakt,
Het maakt niet uit wat ze je proberen te vertellen.
Soms luisteren ze niet eens naar elkaar.
En mijn dromen dan?
Heeft iemand daar over nagedacht,
Voor ze besloten:
Dit is jouw taak!
Want ik heb dromen, weet je
En acties en wensen en doelen en wilskracht
Die mij heel maken wanneer ik een pen of een kwast aanraakt.
Ik word een schrijver,
En een kunstenaar.
Een woordkunstenaar met ook geschilderde verhalen.
En soms vergeet ik:
Dat geduld een schone zaak is.
Dat vechten niet betekend dat ik niet mag huilen.
Dat opgeven nooit een optie voor mij zou zijn.
Even geloofde ik dat mijn dromen nooit zouden komen
En dat ik wil niet is wat ik kan.
Tot ik mijn kracht terug vond en een kwast in handen nam.
Ik ben sterker dan dat mensen denken dat ik ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten