De knoop in mijn maag strekt zijn vingers uit naar mijn keel
Zonder ooit te zeggen wat die angst nou van mij verwacht.
Het enige waar ik aan kan denken; hoe gaat het weer weg?
Ik stuur mijn gedachten de hele wereld door
Vasthoudend aan wie ik ben zonder de hartkloppingen.
Ik dans mijn emoties weg en ik voel mij goed.
Ik geloof in door zetten en ik ben weer even subliem.
Ik rij er dwars door heen en ik voel mijzelf groeien.
Het zijn de stappen die ik moet nemen,
die zeggen, wees niet bang om echt te leven.
Ja ik kom er wel, zelfs al ben ik vandaag zo bang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten