zondag 2 november 2014

Optimistische pessimist

Ik ben een traan.
Vandaag ben ik een traan
Op mijn wangen.
Niet eentje van verdriet,
Maar eentje van een lach,
Van hard werken,
Van een goed moment
Dat ik vertrouwen heb in mijzelf
En mijn kunnen.
Ik reik naar de lucht
En ik raak de wolken
Waar ik ooit zo bang voor was.
Voorbodes van een storm.
De storm komt soms,
Maar niet vandaag.
Wat heeft het nut om mijzelf pijn te doen
Met iets wat nog niet is?

Ik lach naar de zon
En ik lach naar de vogels.
Ik lach naar mijn typende handen
En ik lach naar mijn afleidingen.
Ik lach om de woorden die ik schrijf.
Ik lach in mijn theemok.

Ben ik bang?
Ja misschien altijd wel een beetje.
Maar de storm gaat altijd over.

Misschien ben ik een optimistische pessimist.
Misschien ben ik gewoon mijzelf.
Misschien ben ik gewoon gelukkig.
Ja, misschien ben ik gewoon gelukkig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten