My dear,
You said that life is fleeting
And by definition so is time.
So you run like seconds are worth defeating
Until the life of you is gone.
But my love, you know not time like I do.
He sleeps in my bed and rises with the sun.
How can such a critter be fleeting?
If he has the same orderly day
After day after day after day.
And how can his time be worth defeating
For the chaos that will come unbound.
Is is not death that you are racing?
I can always see him in our tracks my love.
Maybe what you need is slowing down,
He might pass us by, the dove.
I think the world has turned upside down
For sure and so did I,
I was running until I could run no more
And I was running until I turned blind
And even after that I ran some more.
But time goes no slower here, you might think.
It goes by just as fast everyday
As I chose to walk my walks slower,
Talk my talks slower,
Fill my days a bit slower,
Stop and smell that flower just a bit lower,
Even though it did not smell of roses at all.
I did what every person would forget to do,
I breathe, I breathe, I breathe AND exhale
And the day I will finally met you
On the street I will have time to say hallo.
Isn´t that perfect? Those little moments
That not money but time can buy
And we have an abandunce of that.
The sleepy cat that perfectly lies
Between my breast when I rest.
Or the camera I brought
When surely someone in haste would have forget
That not the just big things in life matter
If it is just worth a brag
I am here, I am right here, love,
I am not the things you think I lack.
No I am laying here on the floor
The stones make my belly grow cold.
And I am petting the cat that crossed my path
And hearing her purr into my ear never goes old.
From my place here by the ground
I have not yet found where they buried the gold
But I found a dollar here, that´s almost as good
And look at the view on that building,
Amazing the beauty here from the ground.
Should I one day ever go sailing
I will bring my face as close to the sea
Not just to see underneath
But also see the skies further away from me.
Oh yes I mean it love,
There is no harm in slowing down.
What is your perpetual haste?
What is our perpetual fascination,
Nigh obsession with getting everything done?
This done, that done, so done, and yes
We have to have our responsibilities.
We have to take care of our lives
And we have to take care of each
And every one of us as well.
But what is the enjoyment in just enjoying
If it all is just another story to tell
And nothing to experience at all?
Another nod on the board?
Another stripe down right of the list?
God, don´t you ever get bored
Knowing that all the everything
You are doing turns to be nothing
At all in the end anyway?
So why not fully enjoy it all
And really take your time,
Yes the time you fear,
Taking everything in, and you´ll find
You have lived instead of ran,
Find in your precious time a friend.
Did ten things left feeling unharmed
Instead of doing 30 because you thought
Being a pusher througher made your life charmed.
No do not stop and just smell the roses now!
Stop and look at them right this minute.
Take them in and see every detail and you
Will see more than the whole lot
Of them racing you buy never knowing the details
Of that one single rose that caught your eye.
And is it time that brought you these moments
Or do you still believe time runs you by?
Time is nothing but a lie?
woensdag 25 mei 2016
donderdag 19 mei 2016
Rom-no-com
Want het leven is
net als in de film,
Een bekertje popcorn
met je huishoudelijk geweld
Die jij zo heerlijk
en romantisch vind?
Wat ik leer,
Elke keer als ik
mijn reet
Voor zo´n film
parkeer,
Nu ja probeer.
Op het moment,
Dat die interessante
jongen,
Jouw vent,
Iets fouts doet,
heeft gelogen,
Nooit bekend,
Is het helemaal niet
zo dat je hem
Een schop in zijn
kloten moeten geven.
Nee elke keer als
hij komt met een groot gebaar
En een sorry moet je
hem vergeven.
Want hij meent het
echt weet je,
Als hij je toezingt
onder een dineetje.
En oh mijn god als
jij die vrouw bent
Die ooit nee zei in
het begin van de bombasme
Van de film over die
ene vent
Die natuurlijk al je
gedachten kan lezen
En stiekem weet dat
met elke nee
je eigenlijk ja
bedoelt.
Dat je hem wilt,
naar hem verlangt,
En oh ja stiekem ben
je ook gedwee,
Doe je graag die
drie dagen oude afwas
Die met zijn grote
stank
Zelfs zombies buiten
de deur wilt.
Stel je voor, dat je
stank voor dank,
Voor hem die laat
zien wat jij echt wil in jouw koppie,
Toch liever als een
bitch een partner in advocatuur word.
Vergeet vooral niet
de BDSM,
Een zweepje hier,
een tikje hier,
Maar is dit gebied
zo gezien niet erg grijs?
50 tinten waard,
omdat wat getoond word
Niet echt met BDSM
gaat gepaard?
Dat jaloezie in die
vorm normaal en wijs
Is voor een slimme
man die vast beter weet,
Natuurlijk absoluut
niet stalkt voor hij vastbind
en zweept.
Tsja het is niet
alsof die wereld op vertrouwen is gebouwd,
En stopwoordjes
heilig hoeven te worden nageleefd.
En laat mij absoluut
nog niet over de media beginnen,
Als die toevallig
voor of na je film zelf filmen.
Want wat echt erg is
in een verkrachtingszaak
Waar een meisje word
gefilmd in een gangrape
Die met denigratie
gaat gepaard
Is het leed van die
andere gesnapte jongens
Die nooit wisten wat
een nee was
En zij die anders
hun carriere, nee tsjonge
Niet aan denken aan
misgelopen footballers,
Of aan de toekomst
en leed van het meisje.
Want zij konden
allemaal gedachtenlezen dat haar gebrek aan ja gegil
Nooit een nee kon
zijn, net als in de film.
Zo nee zo´n rom
com-t er bij niet in,
Niet in mijn maag,
mijn brein, mijn wereldse zin.
Maar je kan vast
gedachtenlezen,
Dat ik die rom com
eigenlijk graag wil,
Braaf meisje ik.
Dank je wijze man,
ik wees nu stil.
Mans World
Life learned me many
things but the game has changed,
I am unlearning what
I learned from the olden days.
Going step by step
back into memory lane.
Healing my self a
little each day.
You see the things
that you told me were wrong,
There is no denying
that old thinking kept our minds going.
And when I am
scolded for being too strong.
You got the word
bitch on the tip of your tongue.
There was this guy
back in the day which I used to like.
Can´t deny it took
less than a day for me to spend the night.
I could see the word
slut form in your minds.
But if I would have
gone home, you would call me a dyke.
We still think the
world is short on stock or demand
When it comes to a
man and a woman, a woman and a man.
You want us woman to
revere and only like the man
And yet you beat up
a man who just thinks to like them.
And sweaters, short
hair, and baggy jeans are not okay.
You clothe for the
eye of man, woman, have you not learned today.
But if what you
really want comes out to play.
You scream for
obscenity because you can´t greet or talk or sway.
This is a mans world
but every time someone says this world
There is a man to
tell us we got it twisted, bend and twirled.
Yet if we talk about
issues that effects just us girls,
Flies on honey,
telling us how men problems really hurt.
But it´s a mans
world and a mans world it is,
And I can not give a
damn if you hate the world privilege.
I am so ready by now
to tell you to suck it up bitch.
The truth hurts but
so does domestic violence,
Or rapist walking
free cause it´s a mans world.
Or different
standards for everything cause it´s a man world.
No equal pay but
still claiming a woman has equal chances in a mans world.
Telling men that are
feminine that it is something bad in this mans world.
Telling me I am not
worth to live in this mans world
Cause I am fat, and
genderbending and half a dyke in this mans world.
Telling me 6 year
old abused probably learning something from it in this mans world.
Because you think
your input is always constructive in this mans world.
Oh fuck you, and
your fucking cocksucking mans world.
woensdag 18 mei 2016
Thee
Een kop thee in de
morgen,
Is mijn dag zonder
zorgen.
Ah wel nee dat is
gein.
Het is nog steeds
een dag
Vol kopzorgen, zelfs
met
de thee in de
morgen.
Maar in ieder geval
Is er thee.
All of that
You can turn me into
a bad guy,
If that is your way.
You can judge my
every word,
Tell me I am sour,
Tell me this is not
our way.
Or you can turn me
into the beggar,
Give me scraps to
feast,
Tell me to be
grateful,
For your crumbs,
I should beg at your
feet.
You can tell me my
emotions don´t matter,
Ask if that would
make me your friend?
While you make the
basics of life,
Into something you
think
I need to defend.
You can tell me how
everything I do
Is the wrong thing
anyway
And that I should
not wonder
Why there is not a
single soul
That doesn´t leave,
that stays.
I am going to sit
here smiling.
I am going to
pretend to not hear.
Because your
judgment of my persona
Becomes less and
less what I fear.
You are going to
think what you think,
You are going to see
me and not understand.
You are ready to
judge me, nothing will change that
Not even if I lend
you my hand.
So I am not going to
even lift my hand up
And guide you
through the things I said.
You already made
your mind rather clear,
So let me be bad
guy, let me be beggar, let me be,
All of that.
Nostalgie
“Weet je zeker,”
Zei de oude vader
tegen zijn zoon,
“Dat je met die
vrienden
Echt omgaan zou, is
dat gewoon?
Heb ik je verteld,
zo´n
12 dagen geleden van
nou,
Of misschien wel 13…
Wat die vrienden van
jou
Zo al uitspookte?”
“Je hoeft het niet
te vertellen.”
Zei de zoon met heel
veel eer.
“Er is weinig wat
ik al niet weet,
Wie denk je dat ze
die trucjes heeft geleerd?”
De zoon keek zijn
vader en
Voor hij het huis
uit huppelde
Sprak hij vol
verweer:
“Je lijkt nog
altijd en wel te vergeten,
Jij bent ook jong
geweest, oude heer.”
maandag 16 mei 2016
Why I stayed
You said every word
you ever said to me
And I swallowed them
out of curtesy.
But I can no longer
take the pain,
My weight has
gained,
under your blame.
And you said that I
destroyed you,
So now I wonder why
YOU stayed?
The abuse of you was
always silent,
But not to me and
not at the end.
It was only mildly
destructive,
They say when they
huff
What a good man you
are
And take you in with
ceremonnial love.
So now I wonder why
THEY stayed?
After words rained,
beating now came
On the whole and on
the daily, But without pain.
I can no longer feel
anything,
I smile and nod to
nothing,
Who am I but the
little miss thing
You said I should be
because no one loved me for me.
So now I wonder why
I stayed?
Degradation has his
upside, you will see
Is somewhere hidden
in the words he spoke to me.
Your worth is only
to save
That soul of mine
and behave
In a matter that
does not disgrace
And oh my god you
shall obey and obey and obey!
So now you wonder
why I stayed?
It was not always
this way.
It was not perfect
but it was us.
And all those little
things he said
Were hidden in
slight disgust.
Not like you think
it will be.
From zero to beating
your days.
It was all inside
that what was said
And little miniscule
ways.
You start to want to
please him a bit,
Change a thing here
and there.
Cause I am already
fragile you see,
He know I break
without care.
Everything has
another light,
He promises to love
and take away abuse
Then he turns around
you
And leaves you
broken and bruised.
And my god did I
think I deserve, I deserve it all.
Every broken heart I
had, everytime I fell.
I fought him but
only did so with tenderness,
He thought I was a
horse to break, and not one to caress.
I changed into
another me and hated that people liked this.
So there must be
something wrong with who I was, if she is not missed.
You see,
You fear turning
back
Into your old me,
You fear
disappointing,
People resenting you
For wanting to be
free.
You fear not loving
again,
The way you loved
him,
And you fear he will
come again
And take you, brick
by brick.
I was lucky that I
escaped,
When I did, when
there was time.
But there were the
onces
Who did not make it
out on time.
Who sings on the
graves of those sisters of mine?
Who mourn on the
graves of those sisters that died?
Who forgave on the
graves of those sisters that tried?
Was it only me,
Who understand why
they stayed?
maandag 9 mei 2016
Mothers cloak (fear of abandonment pt1)
I am not an old
fashioned girl
Or maybe that Is who
I am.
I still wear my
mothers old vest
Like a cloak when I
can.
It gives me comfort,
a solidarity
That has passed
itself down the family.
For the longest in
my life
I learned how to
choke
When I came back
home
I then forgot when I
spoke
I am not easy on my
demands,
However simple, they
are at length.
I have my issues and
I bring them along
Take my time to get
used to
Whatever´s my song
On that day or the
next week or two.
I am easily
entertained
But dear everyone, I
am not easily fooled
I clinged to my
loved ones,
In my heart, with
silence unseen
So it´s like no one
leaves me
Or they leave me
over and over again
I have my mothers
stubborness, I have my dad´s fucking pride
I have a past to
show for and the knowledge no one tried
To see how I
demeaned myself
And every time it
was all my fault
Yet with my head
high
You can not see that
I did not grow cold
I had too much to
defend for and my defence always caved in
And then I forgot
myself and washed in ignorance my skin
But the days have
grown older
And although I still
wear that vest.
I have been cast out
of the womb with my own kind
Of sense, and I love
you, and I am at unrest.
And every time I
spoke for me, their silence grew bolder
and every time I
waited time, time has grown colder
I´m an old
fashioned woman
I still pour love
into that vest
And hear the old
words
My mama had once
said
Don´t make them
believe you do not belong on the earth.
So every time your
mind flies, your heart will return.
Oh and my dear love,
Choices are not
easily made
And sometimes in
this world,
They are not always
yours to make.
Let go of the things
you can not hold before they burn
And every time they
fly from you, save their rooms for return,
And now my anxious
body
Will find the
release
That it so craves
In all of its
creases
I am not broken, I
am not not okay, you can not tell
me to live MY life
your way, my dear Annabelle.
This is what I tell
now
To everyone before I
rest
Let me live my life
my life I say
In my mothers old
vest.
I am my saviour, I
guess that´s old fashioned in a way.
I am cripple
learning to walk and I am not not okay.
Feminism (they tell me)
They
tell me that I must avoid feminism.
They
tell me that feminism makes me hate men.
They
tell me as a feminist no man will like.
They
tell me all about misandry and not about
misogyny
and after I hear them talk I am all for
Misanthropy.
They tell me being manly is not ok,
They
tell me short skirts are slutty and long skirts
Are
prude and I. Am just. A sum of my parts.
They
tell me not to walk alone at night
Or
I might turn a man on.
Not
to be to giving or might as well go along.
They
tell me to clutch my keys for when
Bad
men arrive
They
tell me: “Hey girl, why not smile?”
And
ask me what´s the hurry.
They
tell me they are a nice guy, don´t worry
I
am in no rush. Let´s just be friends, I have nothing
in
demand. They tell me, with the same heart in their mind,
That
I lead them on, and ask me why I don´t love them?
But
I did, they were my friend.
They
tell me catcalling is a compliment but call me
Arrogant
if I thank. And if I walk by in silence they
Call
me bitch, they call me skank. They tell me those
rowdy
guys in daylight light are just a bit drunk and
nothing
more. And the way that they groped me more,
just
let it go and leave before they get more.
They
tell me how it is my fault on the day that I get raped.
Boys
will be boys, I can not expect them to behave.
How
silly of me, to think them human.
They
tell me no arrests are made, and before the day after, They,
They
tell me to get over it, and call me psycho when I flinch.
I
think some have half the mind to rape me again.
“Why
don´t I trust them?¨” is all they have to ask?
But
look at what you thought me,
You
teached me not to trust.
That
was not feminism, feminism was not my class.
It
thought me better, that my voice will give me trust.
That
I am not alone and you have not weakened me.
That
boys are not boys and better than we make them to be.
That
my body is my body and I should not fear the
Streets
at day and night like I do now.
And
every lurking danger,
is
not the sum of my faults.
zondag 1 mei 2016
OCOHJEE
Ja ik ben bang.
Ik zal het bekennen
Bang voor vuur,
De dood,
conflict,
Verlating, de pest,
Mijn lichaam, de
toekomst,
Voor mijzelf op te komen,
Fout te zijn,
imperfectie,
Gebrek aan
structuur,
Iets missen in het leven, liefde,
Niet mijn handen wassen...
Niet mijn handen
wassen?
Ja niet mijn handen
wassen.
En voor de nummer 7
En soms 6,
En wat het betekend als iets
Hetzelfde
nummer heeft
Als iemand die ik
ken.
Zijn
leeftijd, haar geboortejaar,
MIJN geboortejaar.
Ongelukken die dan gebeuren!
En wat als het
betekend
Dat ik iets slechts,
Iemand iets slechts,
Heb
aan-
Gedaan?
Niet te vergeten dat ik ze kan
“Besmetten”
Als ik mijn neus heb aangeraakt
Of de hoeken
Van mijn lippen!
Het maakt echt niet
uit
als ze opgekruld
waren
In een glimlach,
tjee
En dan…
En dan..
Ik kan het
niet zeggen
De woorden
niet zeggen.
Wat als
ik het zeg,
Wat gebeurt er dan?
Geef mij mijn regels,
De zware dictaten,
Al
verlang ik al maanden
Naar mijn impulsieve
jaren,
In misschien een wat
Nieuwer jasje.
Maar ja…
Ik zal mijn best
doen
Dit gedicht
Niet drie keer
Of vijf keer
Te tikken
Vandaag,
Niet na
te lopen
Waar ik iets fout heb gedaan.
Vandaag is een goede dag.
Ik kan er
Over praten.
Ik verzamel gewoon
Afkortingen,
Maar wat ik niet
ben,
Is gek.
Is het raar,
Met zo weinig
controle
In dat leven van mij
Dat ik controle wil
Waar ik ook al geen controle
Hebt,
Eigenlijk
En waar mijn hand,
Mijn net gewassen hand,
Niet nodig was?
Nee, ik! Ik
Verzamel
Afkortingen.
Maar wat ik niet
ben,
Wat jij ook denkt,
Is gek.
Durf te zijn
Als je nooit zal
zeggen
Wat jij wou zeggen,
Zullen zij nooit
weten
Wat jij wil dat ze
weten.
En als jij niet
durft te dromen,
Zullen de dromen
nooit komen,
Want zelfs de
hopelozen hopen,
En zelfs hopeloos
zou jij toch hopen?
Brief naar jaren geleden
Vertel me dat het
niet zo is.
Vertel me dat je
niet bang bent,
Voor wie ik ben
En wat ik kan
worden.
Ik ben nog steeds in
dit
Te groot voor mijn
dromen lichaam
En ik kan zeggen dat
er
Niets is voor te
schamen.
Ik ben niet anders
dan jij,
Ook al ben ik
anders.
En ik ben wie ik
was,
Al ben ik soms wat
anders.
Je ziet mij niet,
Als je zoekt tussen
mijn woorden.
Kijk achter je muur
En ik word
Wat jij bent
Geworden.
Ja ik ben sterker
misschien
Ook al lijk ik
zwakker.
Ik bescherm mijzelf
Voor ik crash tegen
de muren
Die men voor mij
opzet,
Als zij bang zijn
voor mijn
Eerlijkheid.
Dat ik zonder
verontschuldiging
Ben wie ik wil zijn.
Zij weest blij.
Dank mij niet
Vervloek mij niet
Zie mij eindelijk
Toch eens staan.
Sla mij niet,
En kus mij niet
Als je niet
Achter je daad
Achter je daad
Achter je daad
Staat.
Ach ik kruip wel in
de andere richting
Als je negeert en
zegt dat je me niet kent,
Dat is wat ik droom
in ieder geval.
Dat is wat ik zie
elke stomme rotte keer
Als ik mijn ogen
durf te sluiten.
Ben jij als al die
anderen?
Zie jij alleen mijn
lichaam en mijn woorden?
Waar is mijn ziel
In die gedachten van
je?
Verrot, beschimmeld
en in hel?
Verdwenen van zicht?
En kan je, kan je,
kan je
Eerlijk tegen mij
zijn.
Ach je snapt mij
niet,
Ik denk dat je nooit
mij snapte.
En toen stapte je
uit mijn leven.
Of ik uit de jouwe,
In ieder geval.
Dat is al die jaren
geleden,
Zo veel jaren
geleden.
Jaren en jaren
geleden.
Waarom zit je dan
nog vast
In mijn
onderbewuste?
Wacht je tot ik ten
onder ga?
Nou ik zal nog
eerder stikken
Dan nog 1 keer die
leugens van jou te slikken,
Zelfs al staat het
water tot aan mijn lippen.
Ik zal verzuipen
Voor je me ziet
kruipen
En hoort zeggen dat
het echt niet meer gaat.
En als ik ga, ga ik
met een lach,
Want weet je wat je
vergeet.
Dat ik stiekem elke
dag
Wel bijna elke dag,
Een reden vind
Voor hoop voor
morgen.
Dus maak je niet
druk om mij.
Andere, andere mij.
Durf zichzelf te
zijn mij.
Op een dag vergeet
je mij.
Een mond vol woorden
mij.
Een niet geziene
ziel mij.
Ik ga je met een
groet voorbij,
Met een glimlach
voorbij, mij.
Abonneren op:
Posts (Atom)