Waarom

Misschien dat ik mijn boek

Eindelijk eens af krijg binnenkort,

En dat schilderij,

Misschien vandaag ook ruimte

Voor een gedicht.

Ik zal een stukje willen wandelen,

Nee niet een paar minuten,

Een heel rondje in het park.

Of een keer zonder moeite naar de stad!

En als we toch bezig zijn,

Ik zal dat boek willen lezen

Net als vroeger,

Niet elke zin 3 keer opnieuw.

Of lekker een spelletje spelen,

Button bashen zonder al teveel kramp,

Wel een beetje hoort erbij.

Ik zal mijn vrienden uit het beeldscherm halen

En wat vaker in het echt willen zien.

En de dingen die ik zal doen met mijn partner,

Mijn God, niet alleen dat van de rooie oortjes.

Zoveel plekken nog te zien samen,

En ja ik wil ook nog reizen!

Er is een wereld die klaar is om gezien te worden

Door mij en mijn gretige ogen.

Rome, Parijs, Finland, en dingen met moeilijkere namen.

Misschien zal ik wel kunnen studeren, ik ben toch nog niet oud!!

Trouwen met mijn vriend, zonder in een rolstoel te zitten,

Ja, dat zal zijn zijn, huwelijksreis,

Heerlijk voor altijd blijven leren hoe mooi en altijd uitdagend

Het is om samen te zijn.

En ik wil natuurlijk leren hoe ik de wereld beter

kan beschermen,

En leren om wild te plukken en uit de natuur te kunnen eten.

Ik wou dat ik nog kon buikdansen,

Zal ik dat opnieuw kunnen leren?

Dan moet ik wel afvallen maar dat wil ik wel,

En lekker eten dat gezond is,

Lekker eten leren koken,

Nog meer leren koken dan ik nu kan.

En ik kan best koken hoor….

Ik wil een echte tuin, ik wil tuinieren,

en kruiden en groenten en fruit halen

Uit mijn eigen grond.

Uit grond dat wel vruchtbaar is.

Waarom denk je dat mijn grond niet vruchtbaar is?

Dat er geen wensen, en dromen, en allerlei vormen van ´willen´'groeien?

Waarom denk je dat hier liggen betekend dat ik niets wil?

Heb jij mij wel eens gevraagd: Waarom

En geluisterd naar de uitleg?

Waarom denk je dat willen en kunnen synoniem zijn.

Alsof als ik iets niet kan, ik het dus niet wil?

Waarom waarom waarom waarom waarom?

Breken

Ik buig niet dezelfde manier als jou.

Ik breek sneller dan ik vouw.

Ik ben niet slim zoals jou.

Ik kan niet zeggen dat ik van mijzelf hou.

Maar ik heb dromen net als jou,

Al word ik al gestopt door wat kou.

En ik doe niet alles perfect, net als jou.

Ik zit in de resten van dingen die ik ooit wou.

Maar ik heb dromen,

En ik heb wil,

Ik heb fantasie,

Soms zelfs teveel.

Ik kijk naar jouw ogen,

Wat warm was is nu kil.

En de woorden in jouw mond

Vallen nooit stil.

Er is een wereld die jij niet zie.

En in de wereld sta ik, of beter gezegd lig ik plat.

En al zet je het gevangen in een laag

Van wat jij wilt dat mijn wereld is, ik zeg je eerlijk dat

Is oneerlijk. Is oneerlijk. Dat is oneerlijk.

Want ik ben niet jou of iemand anders, wie dan ook.

En terwijl je bezig ben de vuur onder mijn voeten

Aan te steken, ga ik langzaam op in de rook.

Hoe denk je dat ik mij nu echt voel?

Hoeveel dingen die ik wil doen ik niet kan?

Denk je dat het mij eigenlijk niet echt kon interesseren.

Want iedereen vecht veel harder dan

Wat het is wat ik doe, voor wat zij willen.

Mijn god, ik wil gillen maar ben te moe en jij,

Jij snapt het toch echt niet zoals je zegt dat je doet.

Je levert een pijnlijke klap en rent naar jouw eigen wereld, blij.

Ik moet leren mensen te laten zien dat het niet pijn doet

Wat zij doen, zelfs als dat is wat daadwerkelijk gebeurt.

En ik moet leren mensen te laten zien dat het echt pijn doet

Wanneer ik zeg dat het pijn doet, al reageren ze afkeurend.

Dit is wat het is, of je het nu accepteert of niet.

Dit ben ik, en ik ben wat ik ben, of je het nu accepteert of niet.

Maar terwijl ik diegene ben die hier ligt, zie jij mij opnieuw niet.

En ik zal mijzelf wel beschermen, zoals ik wil, of je het nu accepteert of niet.

Van achter het glas

Je kijkt mij aan

Van de andere kant van het glas.

Het regent woorden

Uit jouw mond

Te onpas, altijd te onpas.

En ik kijk geen tv

Ik kijk naar de mensen

Van achter dat raam

Dus neem niet

Alle plek in, en ik wens mij

Een wereld waarin je snapt wat ik zeg,

maar hoe kan je als ik moet denken over elke woord.

En je denkt dat je mij aan het aanmoedigen ben,

Maar zo langzamerhand voel ik mij echt gestoord.

Ze zeggen dat het

Allemaal vast tussen mijn oren

Zal zitten en al die

adviezen die ze geven

Wil ik gewoon niet horen

Omdat ik lui ben en

Wat weten de dokters nu echt?

Wij kennen haar al

Veel langer

En haar aandacht getrek.

Waarom denk je dat ik uiteindelijk zo vaak

Mensen van mij af duwt voor ze dichtbij zijn gekomen?

Ik zit vol met de zinnen die ooit mij sneden,

Zinnen die zelfs nu nog lijken door te stromen.

Waarom denk je dat ik mijn voeten zo ferm

In de grond moet zetten, zelfs al lig ik plat op bed?

Als je denkt dat je met mij moet vechten over

Wat beter voor mij is, wie is het die anders op mij let?

Mijn ongevleugelde

Beschermengelen zo schaars

Kunnen zelfs dit

Gevecht niet voor mij

Winnen en het is waar

Dat het mijn emoties zijn

Waar mee je aan het spelen bent.

Dat alleen kan ik stoppen,

Zonder woorden,

Omdat je mij echt niet kent.

Ik moet mij niet laten raken aan jouw onbegrip voor deze ik.

Ik moet mij niet laten raken wanneer jij mij laat stikken.

Ik moet mij niet laten begraven omdat jij denkt beter te weten

Wat ik kan, wat ik niet kan, wat ik kan, met jouw harde grip en

Nee laat los! Je kan niet redden wat je niet wilt helpen

En je zal nooit leren luisteren als je alleen maar wilt praten.

Al die claims die je over mij maakt doen mij zeer

En kloppen gewoon niet, heb je dat nog niet in de gaten?

Ja ik ben ziek

En jij ben enorm blind

Voor de waarheid.

Ik ben geen leugenaar,

En ik ben geen klein kind.

I´m a burden

I´m a failure, I´m a failure, I´m a failure in your eyes,

I´m a burden, I´m a burden, I´m a burden, and I know it.

Sometimes I wish, I do wish, Oh how I wish I was…

But my foundation has buried itself around my feet.

You see,

I kinda like living

Even if I don´t like life.

I am on the Borderline knife

Always on the edge, always

Trying to be forgiving

For the damage I done

Every single day

Of my life.

I am strong like Atlas but Fuck my God, I am so weak.

And I am fighter but I go through life just bashing buttons.

Hoping that one of the hits will stick to you like a scar

So I can explain the damage done, I am such a burden.

I am frightened but I am three seconds away from screaming

Cause they fucked up my head and now I am think of abandonment

So much that every day I can see you leaving inside my minds eye.

I am a timebomb who thinks we are a timebomb and

It is just waiting

For the big bang,

The expected explosing.

God they hurt me pretty good.

I can´t be caught trusting

Anyone, not even you.

Gonna hurt me, like they did?

Trample me under your foot,

Like they did?

I guess I am just a bundle of extreme emotions.

A burden, a weirdo, a hint of silent devotion.

To most of people I am simply forgotten.

Misunderstood and then ill-gotten.

A shell in a shell in a shell in a shell,

Dear God, I am drowning and I am doing it well.

They told me,

Without any words,

That I am not worth it,

They told me that way

Because I am not worth it.

And it hurts,

I am a burden,

And it was not ment to be

That way.

I am a bullet, I am a bullet, I am a bullet and I take aim.

I am precious, I am sick, I am not healing properly.

Sometimes I want to hurt like they hurt me when they…

But fuck that, fuck you, I am here, don´t you see me?

I am here, don´t you see me?

I am here, don´t you see me?

Houden van

Ik hou van hem,

Ik hou van hem,

Ik hou van hem,

Zelfs al weet ik niet altijd hoe het moet.

Ik hou van hem,

Ja ik weet het zeker,

En zelfs al kan je niet,

Kan je niet altijd leren hoe je dat doe.

Ik herken niet altijd de gevoelens,

En soms vergeet ik wat zij betekenen,

Als ik in mijn Borderline negatieve staat ben,

En zelfs dan weet ik nog altijd in mijn hart.

Straks weet ik alles weer,

En is het weer helder,

En toen ik ooit jonger was,

Brak ik altijd mijn hart.

Ik ben bang en ik hou van hem,

Ik ben geirriteerd met hem maar ik hou van hem,

Ik weet de toekomst niet maar ik hou van hem.

En soms denk ik dat hij mij ook pijn zal doen

En kan ik niet altijd vertrouwen,

En er is een jaloezie in de stukjes

Van mijn hart die ik bang was terug

Op zijn plek te doen.

Soms is het goed en soms is het kwaad

En soms is mijn leven te zwart of te wit

Maar aan het eind van het verhaal,

Kies ik de lange route omdat ik wil

Dat houden van niet meer eng is

En verschillen te accepteren zijn.

Dat liefde en leven niet perfect zijn.

Maar een glimlach zich vormt in perfecte stilte.

Dus ja ik hou van hem,

En niemand heeft gezegd dat het

Iets is wat makkelijk zal zijn,

Maar morgen gebeurt het dat ik rustig ben,

Doet de idee van zijn liefde geen pijn.

Of nu ja, misschien duurt het wat langer.

Jaren van verhalen moet ik een plekje geven

Maar het komt wel goed, want ik hou van hem.

Soms

Soms ben ik even mijzelf niet,

Soms ben ik mij even kwijt.

Dan kijk ik naar de wereld

En zie dat de realiteit

Langzaam verdwijnt.

Soms weet ik even niet meer

Wat gisteren was en vandaag.

Is er geen grens tussen

The good guy and the

Bad guy en resteert enkel de vraag;

Wat is er met mij aan de hand?

Wat is er gaande met mij?

Waarom ben ik nog altijd zo bang

Terwijl ik vast heus niet

Bang hoeft te zijn.

Ik vertrouw mijzelf allang niet meer,

Ik weet niet wie het is

Die de dingen in mijn hoofd fluistert

En de beelden brengt,

De zwarte gedachten en de mist.

Ja eerlijk het is soms moeilijk

Te zien hoe moeilijk ik ben.

Door een vlaag van stofjes in mijn brein

Die de route van A

Naar B ook niet kent.

Ja dat woord paranoia,

Voor scrabble een mooi woord.

Maar als het vast zit

In je ogen

Dan voel je je verstoort.

Dus ik weet soms niet meer

Wie goed bedoelt en wie kwaad.

En wie van mij kan houden

En is het echt zo,

Ben ik dat waard?

Maar het leven dat gaat verder

En dat herstel dat komt nog wel.

Soms ben ik wat Borderline,

Soms psychotisch, bang,

Maar hopelijk ben ik vooral mijzelf.

Ik heb nog erg veel te leren

Over leven en liefde en herstel.

Word het soms wat minder Borderline,

Soms minder emotioneel

En wat minder verloren in mijzelf.