Breken

Ik buig niet dezelfde manier als jou.

Ik breek sneller dan ik vouw.

Ik ben niet slim zoals jou.

Ik kan niet zeggen dat ik van mijzelf hou.

Maar ik heb dromen net als jou,

Al word ik al gestopt door wat kou.

En ik doe niet alles perfect, net als jou.

Ik zit in de resten van dingen die ik ooit wou.

Maar ik heb dromen,

En ik heb wil,

Ik heb fantasie,

Soms zelfs teveel.

Ik kijk naar jouw ogen,

Wat warm was is nu kil.

En de woorden in jouw mond

Vallen nooit stil.

Er is een wereld die jij niet zie.

En in de wereld sta ik, of beter gezegd lig ik plat.

En al zet je het gevangen in een laag

Van wat jij wilt dat mijn wereld is, ik zeg je eerlijk dat

Is oneerlijk. Is oneerlijk. Dat is oneerlijk.

Want ik ben niet jou of iemand anders, wie dan ook.

En terwijl je bezig ben de vuur onder mijn voeten

Aan te steken, ga ik langzaam op in de rook.

Hoe denk je dat ik mij nu echt voel?

Hoeveel dingen die ik wil doen ik niet kan?

Denk je dat het mij eigenlijk niet echt kon interesseren.

Want iedereen vecht veel harder dan

Wat het is wat ik doe, voor wat zij willen.

Mijn god, ik wil gillen maar ben te moe en jij,

Jij snapt het toch echt niet zoals je zegt dat je doet.

Je levert een pijnlijke klap en rent naar jouw eigen wereld, blij.

Ik moet leren mensen te laten zien dat het niet pijn doet

Wat zij doen, zelfs als dat is wat daadwerkelijk gebeurt.

En ik moet leren mensen te laten zien dat het echt pijn doet

Wanneer ik zeg dat het pijn doet, al reageren ze afkeurend.

Dit is wat het is, of je het nu accepteert of niet.

Dit ben ik, en ik ben wat ik ben, of je het nu accepteert of niet.

Maar terwijl ik diegene ben die hier ligt, zie jij mij opnieuw niet.

En ik zal mijzelf wel beschermen, zoals ik wil, of je het nu accepteert of niet.