zondag 29 oktober 2017

You my home

Every day their hands are touching
Every day their words are licking
Every day my mouth is grinding
Every day another battle coming
Every day the fire a bomb ticking
And I find you my home

Here are their words between my wheels
Here are their words between my layers of fat
Here are their words I managed to crush with my heels
Here are their words that left my bruises
Here are their words stuck between my feels
And I find you my home

So drink to them not believing me
So drink to the Woman they are patronizing
Drink to the bodies they keep finding
In the closet where they keep us hiding
Drink to the honesty of their lying
And still I find you my home

The cuts that they are reopening
The blood that just keeps flowing
The daily barrage of bad new on the internet
And images of wounded animals
Just like me but maybe not like me
And I smile to find you my home

And when I cry you give me home
And when I scream you give me home
And when they hurt me you protect our home
So when I tried you give me home
Not smile when asked to you give me home
You my home, you my home, you my home

Tired. Arms. Home.
Love. Cats. Home.
Sounds. You. Home.
You my home
You my home
You my home

vrijdag 27 oktober 2017

I am human

I am human,
I am the shape called human,
I am the one called human,
I am the "Woman" Human,
I am the birthed human.

I try to be the empowered human,
But I remember that I was the battered "Woman",
And still the oppressed human,
The called less than Human Woman,
The sexual harrassed Woman.

Fuck Damnit, I Am human!

I am birth control human,
Freedom of body human,
Stand in line for my benefits human,
Disabled fucking rolling human,
I am called the Fat Woman.

I am ignored by doctors Woman,
Cause my issues are too Woman for them,
Not taken seriously by many cause I am Woman.
Especially cause I dare to be a mentally ill human.
Who will believe that crazy human.

Hear Me Roar Like A Fucking human!

You call me slut cause I am Woman
Who dared to live my idea of Woman,
Who did not want to fuck you Woman,
Oh dear, poor little you.
Slanded by I love those unafraid to love me Woman.

I was I dared to wear make up Woman,
And also dared not to Woman,
Going months without shaving Woman,
Dare to show hairy pits Woman,
Dare to dye my fairy red Woman hair.

I Am Going To Fight You Like A Woman!

Cause we know how to fight we Women,
Bleed so many fucking ways and not die, we Women!
Loud Women, Unapologetic Women, Proud women!
And I bending unbroken Woman, Rolling activist Woman,
Is going to crush you until we are Human!

Crush until the wage gap is truly a myth Human,
And rape culture really doesn´t exist Human,
And equality and equity are true for Humans.
I hear you screaming in my face now, Men.
Be a choke on your "Well, actually" Human.

Are You Hearing Me Now, You Cu.. "Human"?

Let me tell you know, Human,
This housebound Woman,
This barenaked Woman,
This most of the fucking times unseen Woman,
Is still right fucking here!
 
I am nonbinary but society treats me in a lot of ways as a woman and my writing reflects this often.

maandag 23 oktober 2017

How to

If you told us how to wear
Our smile, our dress, our fear,
Our stories or our hair
If you blamed us for your fists
Or if you blames us for your stare
You have overstayed your welcome

woensdag 18 oktober 2017

Don’t you dare because I’m woman

Don’t compare me to house that needs locking,

I am human.

Don’t compare me to a wallet that needs hiding,

I am human.

Don’t compare me to a gun you lock away,

I am human.

Don’t compare it to a car crashed,

It's not an accident.

Don’t compare it to an animal attack,

It's not instinct.

Don’t compare it to an avalanche,

It won't stop by itself.

Don’t you dare do it just because I’m woman.

Don’t you dare patronize me because I’m woman.

Revictimise me because I fucking dare to be woman.

But you blame me because I am not a locked way woman.

You point at me because I am walk in the streets woman.

Say I started it because I am a talking woman.

I pray for the men to rise that risk understanding it.

And I love those that actually make me stronger.

I shouldn’t have to care for the words of strangers.

But these thoughts they keep me endangered and I’m wounded

They ask what I drank as if I was the dagger.

They tell me I am a stupid girl.

You want to carry the burdens because I am woman.

You are not really protecting this silly woman.

You are deflecting away from men.

I have the same rights as a human,

To live life like you as a human,

So kindly fuck off you!

All we ask for is that you stop raping us, human

But you are less than human, human

That is what I suspect.

And until then I am an army of ten thousand humans

In the body of one single woman,

A murderous riot on the doorstep of you men.

dinsdag 12 september 2017

Jouw storm


De woorden die zij zeiden,
Zwaarden verstopt in dolken
Verstopt in een baksteen
Maar de hele wereld
Vertelden zij
Dat het een bosje bloemen was
Verstopt in adoratie.


Er doet niemand zoveel voor jullie als wij
Is wat zij zeiden.

Als jullie om handvaten vragen, geven wij jullie geen handboeien?
Als jullie om begrip vragen, geven wij dat niet met een extra zucht
en een klacht over drukte de dag erna?
Als jullie vragen voor de herinneringen van de vriendschap, geven wij
niet de veel betere koude schouder?
Als jullie vragen om te luisteren, horen wij niet wat jullie exact niet zeggen?

Ik wandelde ooit een weg
Waarin ik dacht te helpen,
De mensen een hand te geven
Die dachten nooit meer te kunnen staan.
Ik wandelde ooit een weg,
En ik was zo onschuldig,
Ik dacht dat de anderen
Waren wat telde.

Ik wandelde ooit een weg
Waarin ik dacht dat jullie vrienden waren.
Dat jullie begripvol waren.
Dat jullie aan het luisteren waren.

Waar
Was hetzelfde
Doel die wij allen
Zouden hebben
Zoals jullie
Ons zeiden?

Waar was het moment
Dat wij ook meetelden,
En belangrijk waren,
En gewaardeerd waren?

Ik was een soldaat.
Zei: Ja wel! Als dat werd gevraagd,
Sprong links en rechts op alle dagen,
Maar oh wee stel vooral geen vragen.

Toch dacht ik dat jullie vrienden waren,
Zag de waarheid niet en stelde geen vragen.
Tot die ene dag dat ik durfde en waagde
Te zien dat dat moment te ver ging.
Ik kreeg jullie ware kleuren te zien,
Mooi vond ik ze toch niet echt.

En nu wat?
Wat verwachten jullie?
Jullie aan de ene kant,
Wij aan de andere,
Laat de bommen maar vallen
Als een slachtveld
Of een slechte oorlogsfilm?

Nee dit is een slapstick,
Het soort waar Charlie Chaplin
Van gaan rollen
In zijn graf.

Nee dit is bullshit,
Zo'n volle bak van mest
Waar boeren goud van gaat betalen
Maar geen gras op zal groeien.

Maar ga maar door,
Wandel maar door de arena
Terwijl we onze wonden likken,
Van de
Nederlaag
Waarin wij durfden te
Vertrouwen in onze vriendschap,
In onze waarde.

En wij zullen gaan
Opstaan en langzaam weggaan.
De ruggen keren en
Dan rechten.

En wij zullen zien
Dat wij meer waard zijn
Dat jullie ons gaven
En nooit meer op de vloer vallen
Wanneer jullie de vinger richten en pang zeggen
In de hoop dat wij de commando volgen
Zoals vroeger.

Wacht maar tot je blauw ziet in het gezicht,
Wacht maar tot je snapt wat jouw storm heeft aangericht.

dinsdag 25 april 2017

MCAS


Wat moet je doen als bijna alles je ziek maakt?
Wat te doen als het eten je niet langer smaakt,
omdat je niet meer weet of je het zal verteren
Of dat het je opnieuw radbraakt?

Eten geeft mij energie! Roept de een.
Eten is leven! Roept de ander.
Ben ik dan een anti-Duracell konijn?
Of een zombie plattelander,

niet in de buurt van feestend eten,
ergens in het niets en compleet vergeten.
Een achterhoek in je gedachten,
terwijl je op jouw pizza staat te wachten!

Melk is goed voor elk, dus ik hoor er niet bij.
Brood maakt je sterk, blijf ik dan zwakker?
Ik heb weer eens wat geprobeerd te eten,
en ben mogelijk delen van de nacht wakker.

De nummers lopen in de honderd
en er komen er steeds meer bij.
Ik ben gewend aan verlekkerd kijken.
Want proeven maakt mij zelden blij.

Wat nu als je ziek bent
van dat wat je moet voeden?
Dat wat je in leven houd?
Van een neerval moet behoeden?

Dat wat normaal plezier brengt?
Een samenkomst voor de avond in huis?
Dat wat je minder ziek kan maken,
Maakt mij nu meer ziek per abuis.

Och ik raak er wel weer aan gewend.
Een restrictie meer of minder.
Maar als ik op bezoek ga,
vertel me dan niet dat het hindert.

Want dat is iets wat ik al weet,
ik weet het als geen ander.
Ik doe het elke dag,
voor mij is het nooit anders.

Het is zoals het is,
Dat is wat het is.
Ook al is het een gemis.
Ook al blijft het een gemis.

donderdag 26 januari 2017

Snowflake


You keep laughing at me
because I am afraid.
Afraid of what is coming,
afraid of what is on the horizon,
afraid of the bodies they will leave in our wake.
You keep mocking us,
and judging us for protests.
Tell us that it is childish.
Tell us all those bad names.
As if you have never done the same.

Protesting is a right,
To make ourselves heard.
While you define us by skincolor,
religion, and gender, and everything
else, and you are still telling us
that we are the ones dividing,
while you building registries and walls
and decide the rights of female bodies
and not those of men, and aaaah well
if we tell you our experience,
we were the ones who set out the borders,
am I right?

No I am not going to be able peacefully
and silently accept how you are all raping me
and stabbing me to death, as if smiling at you
makes you stop. Killing. Me.


You are willing to kill 43000 people a year
just because you did not like who saved them.
Isn´t that pathetic?
You are willing to treat people as subhuman and
steal their rights just because you are blind to the truth.
Isn´t that pathetic?
You are willing to push your religion down our troats
just because you want someone to swallow your load of well…
Isn´t that pathetic?
Isn´t it pathetic that you kill the poor because a billion is not enough?
Isn´t it pathetic you kill all our help because a bilion in your name is not enough?
Isn´t it pathetic you kill the earth because your well of billions is not enough?


Yeah you keep calling me names,
like Special snowflake,
like it actually means something.
Like it does not mean you have no more
ammo in your belt, well maybe
except from the guns you are afraid they take
and the lives you not fear will be.

But I am not just one special snowflake,
I am a whole fucking snowstorm of them,
and I would have been a blizzard
if I were able to stand up and take a stand
litterally on my feet.
No I might not be able to stop you dead in your tracks,
but I can settle for being an inconvenience.
And, damned, I will most certainly be just that.
Cause what about us?
What about us?
Damn you, what about us?
Fuck you, what about us?

I am not going to smile or call a nazi simply alt right,
when they are killing me, my friend.
And no it is not a difference of opinion or disagreement
when you are killing me, my friend.
And no it is not okay you tell me that I am subhuman,
don´t deserve the same rights of you, because of who I am,
when that is killing me, my friend.

So don´t ask for some respect when you never once gave some.
And don´t ask for understanding, when you lack it thus.
Don´t ask me for facts and truths, if you only believe the lies.
So please don´t ask me for willingness to grand the unwilling.

So you call me a special snowflake, because I believe
in live and let live, and you don´t.
Because I don´t believe in forcing my beliefs and everything else
on others, and you do.
I will be that special snowflake and I will be that snowstorm
and I will rain you down in the truth and the facts
and show the pain you are putting upon others
and show you the bodies of the people you killed
and I will be the person holding your head up
to no be stuck in the sand again.
And I am not going make you pretend it never happened,
if killing was done in your name.
And I will never pretend it never happened,
and now you won´t be able to too, to do so.

I will be a snowstorm and I will have a legacy in my name
even if no one will never truly know my name at all.
I will be this inconvenient snowstorm, and I think
you will never learn how to avoid me, never ever again.
And I will be this snowstorm and you will only get
to see the summer again when you have lived what I lived
and seen what I seen and I will tell you that winter is
not coming anymore, winter is here.
Winter is here.
To all my beautiful, little, special snowflakes, cheers!

dinsdag 17 januari 2017

Echt ziek


Wie zijn wij om te bepalen wie echt ziek is?
Wie onze hulp verdient? Wie de trofee mag binnenhalen
voor de kunsten van het ziek zijn bezitten?
Wie zijn wie om te zeggen wat een ander voelt, wat gebeurt
in hun lichaam, in hun hart en in hun hoofd en wie zijn
wij om te zeggen dat ze horen tot de verloren zielen van
de wereld die wij graag negeren en doen alsof ze er
zelf voor kiezen achter de ramen van hun huis
in het duister weg te kwijnen.
Even werpen we een blik op hen, kijken een
kwartier naar hen, oordelen onze oordelen op hen,
en geven onze oordelen over hen.
Jij kan dit ding wat jij al jaren niet kan!
Jij hebt niet wat jij al jaren hebt!
Er is gewoon wat mis met je wilskracht!
Er is niets mis, er is geen onmacht!
Je wilt gewoon niet, wat nou geen energie,
wat nou geen concentratie, strek die benen
en loop, wat nou ik kan niet meer?
Een gezond mens kan veel meer,
je bent een gezond mens! Wanneer ik dan protesteer,
vraag zie je dan niet meneer, dat wat binnen zeer doet,
je niet altijd van buiten ziet.

Maar dat is de wereld, we oordelen voor we weten,
we denken al de info te kennen en gaan nooit op onderzoek
uit, en we kijken vooral niet naar de waarheid of naar
een boek waarvan de kaft niet al aanspreekt.
Je ziet mij en je ziet een rolstoel en iemand te dik
naar je zin, en je denkt, mijn God die is lui, want een
mens al doet om niet te hoeven sporten of bewegen
en om gewoon een beetje te blijven liggen en niet
te werken en hun handje op te houden voor gratis geld
(waar men amper van rondkomt maar ik ben er
blijkbaar miljonair van geworden en moet niet vechten
om maar uit de schulden te blijven.)
en maar op de bank boeken te lezen. Je moet ze eens
zien kijken als ik probeer te projecteren in hun brein
dat ik zelfs niet elke dag boeken lezen kan. Er gebeurt
namelijk niets, telepathie bestaat niet, maar mijn god
wat zou dat handig zijn. Dat je mensen kan laten zien
hoe het echt is, want een video geloven ze niet en een foto
doet ze niets en je worden beteken niets meer in deze
koude wereld, waar we tegen mensen vertellen wat
ze moeten doen en ze dan ook vertellen dat zij zelf
moeten weten wat te doen, maar wat ze ook doen
is nooit goed en ik word er zo moe van.

En ik ben al zo moe. Ik ben zo moe en vol fysieke
pijn en watten in mijn hoofd, terwijl ik hier een half uurtje
zit en dit allemaal op schrijf. Steken in mijn rug en mijn
heup en mijn zij, allemaal daar enkel omdat ik een hobby
liefde heb voor rijmelarij. Mijn gedichten, mijn ziel,
Zo diep in mij, zijn nou weken onaangeroerd in mijn
brein omdat ik zo graag in bed ligt en mijn handje ophoud.
Nee ik ben niet sterk misschien maar ik vecht harder
dan jij kan zien, elke dag weer, opnieuw en opnieuw en
opnieuw en opnieuw en…. Mijn god wat maakt het uit,
we willen het toch niet zien. Waarom zouden we het willen zien?
Waarom zou je ooit proberen om mij te willen zien?

Nee we geloven liever dat chronisch ziek niet kan gebeuren,
Wij geloven liever dat het mee valt, dat ziek zijn een keuze is,
Dat iedereen zich beter kan denken, dat je maar niet ziek wordt
als je maar gewoon positief bent! Dat je alleen maar ziek blijft
als je niet genoeg probeert om beter te worden. Nee stel je voor
dat we de realiteit onder ogen kunnen zien en beseffen dat iedereen
ziek kan worden, ja chronisch ziek kan worden, en dat iedereen de
kans heeft nooit meer beter te worden. Mijn god, we hebben geen
controle! Geen macht! Geen manieren de baas te zijn over dit!
Hoe zouden we dat moeten geloven in een wereld waar we denken
dat alles de oorzaak is van keuzes en niets van onmacht en dat
arm zijn een optie was op een formulier die we intikte toen we
onze leven gingen invullen. Ja als wij dat blijven denken, als
dat de aandacht is die wij de wereld schenken dan snap ik
wel waarom ze zeggen: Jij kan best gewoon gaan lopen hoor, mijn vriend,
en een tik voor mij neerzetten in een andere box die ik blijkbaar
voor mijn leven had ingevuld zonder dat ik wist dat ik dat ooit
gedaan had. Ja ik ben spontaan genezen, beter, geheeld, zonder
al mijn pijn en zonder al mijn zorgen. Wonderlijk hoe dat brein werkt.

zondag 15 januari 2017

Bodytrap


24 hours and I am counting the seconds,
Almost 24 hours I am spending here.
Trapped in this bed and trapped in this body,
Trapped in a life that doesn´t want me here.

I was the coating but I lost my sugar,
I was the hopeful and I lost my will to…
And even though I am staring
To everything that still makes me smile,
I feel bored, I feel like a fool.

God I miss dancing and I miss singing and I miss walking
On the beat of my own rhytm, I miss just standing up and
walking over and just getting there like a normal human being.


24 hours and I am trapped in my own body
24 hours and I am stuck inside my brain.
Plants are twisting around my legs, my arm and
I can´t stop thinking and I am going insane.

I was the scone but the cream was forgotten,
I was the words but now I hold my tongue
Cause I feel wholly unmanagable,
I feel like a failure of everything
And I know you told me that I was wrong.

I miss the music that once graced my ears and I miss
watching show the entire day, wasting it away, and I
miss writing whenever I felt the need too as I always did.

God I miss it. I miss being me, although I did not know
Who me was, at least I felt I could find out. Now I am
just trapped in a body, trapped and I can´t get out.

Yes I do miss it, all the things you never knew I had a
reason for missing, But I keep fighting and yes I will 
Always keep on wishing.