woensdag 7 januari 2015

Hardlopen in mijn pyama

Dikke knopen onder mijn huid,
Verloren dromen,
Gebroken wensen.
Zachtjes voel ik ze onder mijn vingers.
Symbolen voor de tijd
Die wegglipt in de pijn.
Symbolen voor de kracht
Waarmee ik nog steeds
Vasthoud aan wat was.

Elke pijnlijke traan
Voel ik warm langs mijn wangen glijden
En ik weet...

Het is tijd voor een nieuwe tijd,
Een nieuwe ik
En een nieuw normaal.
Niet alles
Niet niets
Maar van alles een beetje.

Een nieuwe mindset.

Je kan niet met een racefiets in bed gaan liggen.
Hoe graag je ook wil, je komt niet vooruit.
Maar misschien,
Misschien,
Leer ik wel te hardlopen in mijn pyama.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten