Een stille hand.
Geen woord,
Geen stem.
Jij bent hier.
Op mijn rug
En op mijn schoot,
Samengevouwen
Met de mijne.
Ik weet het wel,
Zij begrijpen niet
Wat ik elke dag zie
Zeggen jouw ogen.
Niet alleen de pijn
Of de verdriet,
Maar ook de wil
Zelfs al kan het niet.
Verlatingsangst
Die erger word
Als zelfs je lichaam
Je in de steek laat.
En toch lach je,
En toch hoor je,
En toch zie je
Mooiheid in het leven.
Alleen soms even niet,
Dat soms zien ze niet,
Als je wilt zeggen
Wat je voelt.
Dat is niet alles
Wie je bent
En het spijt me
Voor de mens die je niet kent,
Dat zij vergeten
Wanneer je lacht
En alleen onthouden
Wanneer je praat
Over pijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten