Mijn knieen op de aarde,
Mijn adem in mijn keel.
Ik hoor de woorden
Maar ik zie ze niet.
Ik voel alleen.
Een diep geborrel
In de donkerste hel
Die mijn hersenen konden verzinnen.
Ik voel mij zo alleen.
Ik ben bang om jou kwijt te raken,
Alsof iemand jou elk moment kan stelen.
Tenslotte ben je meer waardevol
Dan een portemonnee
En ook die ben ik
Wel eens van bestolen
Door zakkenrollers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten