vrijdag 5 december 2014

Ogen van de nacht

De ogen van de nacht
Kijken mij lijdzaam toe.
Oh wil je mij geen gezelschap houden mijn lief?
Fluistert het door de duisternis.

Een lichaam moe,
Een brein wakker.
Disconnect.

Ik ben niet een maar twee delen,
Niet een maar gescheiden delen.

Mijn hoofd zweeft maar rond,
Met schroeven tussen de ogen,
Stuiter stuiter stuiter het rond.

De A in manie is lang gerekt als in
Aaaaaaa ik word gek van mijzelf!

Als dag en nacht geen verschil meer maken,
Als zij zijn samengesmolten
Zoals mijn brein en lichaam hadden moeten zien,
Dan is de wereld anders.

Ik zie de zon opkomen van de verkeerde kant.
Ik hoor het waken van de wereld niet meer.
Maar mijn koffie smaakt wel lekkerder.
Licht is enkel maar daar om de laptop bij te schijnen.
Knuffels zijn de lichaam troost aan het brengen
Voor alle dingen die het niet kreeg.
Schaamte veegt nog steeds niet de stukken
Van de verloren structuur bij elkaar.

Ik had het mijzelf nog zo beloofd.
Op tijd naar bed, op tijd weer op.
Een actieve dag met pauzes.
Wees goed voor mijzelf.
Voed het lichaam en het voed de ziel
Zeggen ze altijd,
Toch?

Ach ja, wat doen we er tegen?
Het is zoals het is,
En soms kan ik dat accepteren,
Maar stiekem meestal niet.
Maar wat valt er aan te doen?
Niets toch? Ja toch?

Weet je, misschien heb ik wel geluk.
Maar misschien ook niet.
Want het klinkt lekker als je meer dan een deel bent,
Wanneer je iemand bent die zich graag in drieen wilt delen.
Maar elk stukje heeft zo zijn brein en lichaam nodig.
Niet een los brein, en een los lichaam zoals bij mij.
Daar kan je geen reet mee.
(Ik zei reet in een gedicht, is dat te onbeschoft?
Neemt het nou weg van zijn charme?)

Weet je wat ik wil?
Al mijn dromen najagen.
Al mijn hoop koesteren.
Alles van de wereld zien
Vanuit een lach die niet alleen de mondhoeken krult
Maar ook de rimpels rondom de ogen.

Niet snel,
Niet traag,
Maar op mijn eigen pas.

Niet gisteren,
Niet morgen,
Maar op elke dag vandaag.
(Volg je mij nog?)

(Oh je bent gestopt met lezen?
Oh.
Nou ja ik ga nog even door.)

Slapen zou inmiddels wel lekker zijn.
Een actief brein met een actief lichaam in de ochtendstond,
Ja die ene met goud in de mond,
Ben ik meer gebaat mee.

Maar goed, we stuiteren nog alsof
Ik aan het koffie-infuus heb gehangen.
In-som-nia voor vergevorderen.

Ik groet u dag,
Ik groet u nacht,
Ik groet u mijn lezer,
Ik groet mijn kracht.

Ik hoop dat dat klein gebedje helpt.
Misschien die manie wat verzacht.
Maar ik vind vast wel weer wat anders te doen.
Wat anders te doen in deze actieve nacht.

De ogen van de nacht
Kijken mij lijdzaam toe.
Vergeet je niet dat ik er ook nog ben?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten