De rugzak op de mat

Adem in en adem uit,
Adem in en laat de tranen eruit.
Voel ze zachtjes rollen
Over je wangen
Naar je lippen,
Adem uit.

Adem in en
Buig je lichaam naar voren.
De knopen van oude pijn
In je rug
Worden protesterend
Open en los gelaten.
Adem uit.

Duw de borst open
Door de oude handen
Die er ooit lagen.
Ik wil normaal gillen
Naar de herinneringen
Maar nu ben ik kalm.

Kalm.
Rustig.
Sterk.

Mijn lichaam heeft herinneringen opgeslagen
Die mijn brein niet eens meer weet.
Elke vuistslag nog een blauwe plek.

Mijn lichaam heeft mij met liefde gedragen
Door de moeilijkere tijden
En het is nu tijd om met liefde terug doen.

Elke keer laat ik weer een stukje
Uit de rugzak op de mat.
En geef mijn lichaam dat beetje meer rust.

Ik omhels haar
In een childs pose,
Vertel haar zo
Dat ik van haar hou.