vrijdag 27 februari 2015

Oud verdriet

Ik laat je gaan,
Oud verdriet,
Ik laat je gaan.

Hou je niet vast aan mij,
Het is jouw tijd
En niet die van mij.

Al die ouwe wonden,
Littekens opengetrokken,
Je doet mij onnodig veel pijn.

En ik herinner mij alles
In onnodig veel angst sta ik
Wanneer je mij verlamd.

Ik laat je gaan,
Oud verdriet,
Het is beter voor mij.

Het is vergeven en niet vergeten,
Het is er boven gaan staan.
Wanneer ik het een plekje kan geven,
Zal tijd het gevecht overnemen.

Net zolang tot jij niet meer ben
Dan een koude rilling, oud verdriet.
Kom dan 's nachts niet kloppen
Met een oude herinnering aan mijn pijn.
Ik heb jou niet meer nodig
Om de dagen te overleven.

Ik weet dat ik een survivor ben,
Met krachten die ik misschien nog niet ken.
Nooit ooit zal kennen,
Als ik mijn ruimtes vul met jou.
En ik vulde mijn ruimtes vol met jou.

Loslaten valt te leren, oud verdriet.
Leer nu ook om mij te laten gaan.
Als tranen
Die langs een wang
Naar beneden
En van de kin naar de grond
Waar ik op lag.

Ik sta op, eindelijk sta ik op en
Ik laat je gaan, oud verdriet.
Al is de afscheid het moeilijkste wat ik heb gedaan.
Afscheid nemen is wat ik zal doen.
Ik functioneer zonder jouw brandstof.

Vergeef mij
Zoals ik al die mensen vergeef
Die jij representeert.
Vergeef mij
Voor jezelf
En dan vergeef ik mijzelf.
Oud
Verdriet...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten