zaterdag 23 mei 2020
Dingen die gezonde mensen van mij verwachten
zondag 3 mei 2020
Achter de coronadeur
Gesloten deuren,
Gesloten huizen,
Gesloten gesprekken,
Gesloten muren.
Gesloten levens,
Versleten levens-
lessen, Versleten
herinneringen, Gesloten.
Dan ineens
Grijpt het
Als een virus
Om ons heen.
Een kijkje in
De wereld van
De chronische
Zieke die alleen in
Dit alles stond.
Zonder ooit een
Woord van begrip
Uit de sociale mond.
En die sorry is oh zo laat
Want wanneer dit
Straks weer over gaat
Vergeet je weer dat we bestaan.
En hoe het was die tijd,
Hoe jij je toen voelde,
De saamhorigheid,
Is straks allemaal kwijt.
Ik zuig je begrip naar binnen
Voordat het weer verdwijnt.
Als je je sorry echt meent,
Laat ons opnieuw beginnen.
Laat het in daden beginnen.
Ook wanneer je niet thuis zit.
En het minder makkelijk is.
Ja laat het in daden beginnen.
Fuck you
A storm in silence
Carried on leaves.
The world that cannot go on.
We found ourselves
Reaching for reach,
Front doors to get beyond of.
And suddenly
All the silence breached,
But you still forget I was there.
And your healthy
Friends with healthy demands
Receive all of the world's care.
Cause you're reaching for the people that are locked behind everything
Temporarily.
And all those millions of faces that already found themselves stuck in
A solitary,
Solitary isolation
Will remain there.
And when this is all over,
You're gonna forget this again.
But I am still behind this window.
And when this is all over,
I still won't see you again.
Your life will continue to go on.
No more live sessions,
No more check-ins,
No more words where you say
You now understand it.
(But you never called me
To say you do.)
No more postcards,
No more colour books,
No more… whatever.
A too familiar look.
(The one where all I see
Is the back of you.)
And you will ask me
Why my life still stands still.
You will tell me I could
If I just will, if I just will.
And you will tell me
That the isolation didn't last.
But for me it'll never be
A thing of the past.
And you will forget the adjustments.
You will forget the accessibility.
You will forget all the things we need,
The things you needed.
Ah fuck you.
Stay forgetting me.
It's what you're best at.
It's what I'm used to.
It's the past that
Turns to future.
It's what I
Know you
Were sure too…..
Damn you.
Fuck you.
Damn you.
Toen ik bij de dokter kwam
Toen ik bij de
Dokter kwam
Voor pijn in mijn handen
En vingers in rare standen,
Zei hij:
Het komt omdat je handen te dik zijn
En te oud.
Sindsdien kijk ik naar mijn vingers
Alsof ze bomen zijn met meer dan 38 ringen.
Alsof ze elk
Stuk voor stuk
Niet meer passen in de nieuwste mode
Zoals het mijn buik,
En mijn borsten,
Nooit is gelukt.
Dik zijn bij de dokter
Is blijkbaar mijn vorm van rebellie.
Een opstand in een rolstoel.
Een revolt die rolt.
Het waarschuwingssignaal luider dan mijn doel.
Een consult.
Ik ben een dikke chronisch zieke vrouw
Die blijkbaar nooit bij een dokter is
Voor waar ik dacht daar te zijn.
Die elke keer weer verrast wegrijdt
Met een interpretatie van mijn pijn.
Je bent gewoon hysterisch
Want je bent hartstikke gezond.
Je hebt geen hoofdpijn,
Je hebt gewoon een dikke….. ha.
Mag ik er alleen zijn
Bij de dokter als ik niet groter ben
Dan de punt gemaakt door
De kern
Een potlood?
Geen greintje groter
Dan één cel?
Mijzelf inwikkel,
Krimp,
Smaller maak,
Taan,
Slink,
Daal,
En minder.
Minder mening,
Minder kennis,
Minder mens en,
Minder woede,
Minder emotie,
Minder kracht, minder wensen,
Minder of toch nou meer motie,
Minder keel, minder stem, minder geluid,
Minder luid, minder luid, luid, luid,
Ik ben niet luid genoeg.
Ik ben niet luid genoeg.
Mijn middelvingers zijn nog steeds niet vaak genoeg in de lucht.
Ik heb fucking medische ptss
Door jouw fucking klucht.
Je kan mijn rug
Op en…...
Er wordt te vaak nog fout over mij gedokterd,
En ik heb genoeg.
Ik mag elke centimeter innemen,
Terwijl JIJ ook eens naar MIJ luistert
Want ik ben genoeg!
Dus schop niet tegen mijn schenen,
Want jij doet nog niet genoeg.
Nee dokter, je luistert nog steeds niet naar mij,
De dikke chronisch zieke vrouw met de mening
En nee je doet nog echt niet genoeg.
Hier mijn vriendelijke groet.
*middelvinger*
Te duidelijk
Trillende angsten
Trillende handen
Trillende paniekaanvallen
Onzekere tijden
Onzekere gevallen
Mijn ocd omhoog gekomen
Ik vond de lichten
Buiten mijn raam
Te zwaar om naar
Te kijken
Ik heb vanuit
Mijn oksel gekeken
De raam te dicht
De zon bezweken
Ik heb vanuit
Mijn elleboog
Zitten kijken
Een hele arm
Teveel gebleken
Een extra arm genoeg
Mijn brein is
Onder raadsels bevallen
Van een kat
Dat is wat ik denk
Want wat ik denk
Luistert nooit naar mij
En wilt alleen maar eten
Gut je zou denken
Dat ik beter
Zou moeten weten
Ik typ woorden
Zodat ik niet bang ben
En angsten
Zodat ik niet alleen ben
Ik deed dat vroeger
Ook wel vaker
Tot vaker ziek zijn
Mijn brein vergat
En nu typ ik
In de raadsels
Zodat je luistert
En omdat
Je dat zeg ik
Mij beter begrijp
Want je kromme tenen
En kromme benen
Zijn krom verdwenen
Onder nieuw leiderschap
En dat zeg ik omdat
Je mij nog altijd onderschat
Dag dag handicap
Zeg dag tot dat
Mijn recht jouw plicht is
Jouw gebrek mijn aanklacht
Mijn licht jouw frons
In mijn leed de geboren wil
Mijn angsten gebogen
Verandert de gevoelde kilte
Eugenetica
Een virus is niet eugenetisch,
Eugenetisch, dat ben jij.
Wanneer je denkt dat openbare
Discussie vrij-
Blijvend is.
Wanneer je denkt dat jouw
Mening een soldaat
In de oorlog is.
Wanneer je denkt dat alles
Verantwoord is wanneer je
Met de wind mee pist.
Het maakt niet uit
Hoe je urine er uit kwam
Voor degene die een
Mondvol krijgt.
Aan het einde van de dag
Is gezeik gezeik.
Je kan het wel verstappen
In een kopje thee.
Warme haard erbij,
Een gepriviligeerd cliché
Van iemand gewend
Aan een mening
Altijd gehoord.
Van mijn handicap
Tot jouw gezondheid
Zeg ik fuck off en
Kus mijn kont.
My body is political
My body is not just a large body
It's not allowed to take up space
Especially because it stays in bed
Resting my days away
But my body is a fat body
You remind me with your facefall
You blame it for my disabilities
You blame it for it all
My body is a fat disabled female body
And therefor not seen as my own
You think I clearly can't make decisions
Even though you don't know
My medical history
The medications that see to me
All the doctors that I see
How you don't even know me
Fuck, my body is a political body
You see it as inherently so
So I am going to choose to make it a statement
That I will rightfully own
While you hate upon my body
This flesh I wander in
I will make you see what I am
Down to the last of my chins
Cause my nonbinary gorgeous body
Is not a debat you should be winning
And if you don't stop pointing at me
I will break your fucking finger
My body is about who I love
Every gender and then myself
So yes I might often be resting my life
But I won't let myself be shelved
My body is so fucking political
I benefit from my white face
We are going to keep having that difficult
Conversation about race
And sometimes I fight a bit harsher
And sometimes I fight a bit tender
And sometimes I fight a bit slower
And sometimes I am a resting empathy fighter
But my body is always political
It's always on someone's tongue
They don't even eat me
While I have been there for so long
My body is a body
But it's also labels I won't deny
My body is political
And therefore so am I
Too much
Too much.
I am too much.
They say I am too much.
Too many wants
And too many needs.
Too many ideas,
Too many feels.
Too much of that
Ole creativity,
Too much fire
Right there inside of me.
Too much of
Safetheworldness
But also too much
Of independence
And I am
Too many insecurities,
Not insecure enough.
Too much anxiety,
Really hard to love.
Too much of a drive
But it's never fast enough.
Too many stone walls
And never tough enough.
Not enough filter
But too much selfawareness.
And too many details
But damn I careless.
Not attractive at all
But I am way too pretty.
I don't care enough for myself
And I wallow in self pity.
I am not disabled enough
But it's too much of my identity.
I'm too much.
Too much of nothing.
Too much of everything.
Too much for me.
Too much for everyone.
Too much for society.
Too much for the norm.
Too much of a nobody.
Too much of a nobody.
Too much of a nobody….
And not nobody enough,
You see.
Ik ben
Ik ben een slaapkamer
Van ogen.
Gesloten,
Nooit gericht op mij.
Ik ben een wachtrij
Van mensen
Blik heel stellig
Opzij.
Ik ben een slotje
Van ontkenning
Over de situatie
Van mijn bestaan.
Ik ben een klopje
Op mijn handen.
"Oh we zijn zo
Met je begaan."
Ik ben het kind
Dat je wegschuift
Met hen
Niet gestelde vraag.
Ik ben,
Volgens jullie,
Enkel een knoop
In de maag.
Ik ben de
Opzij gezette rolstoel,
Weer zo ruig
Opzij gezet.
Ik ben het negeren
Van de mensheid
En het negeren
Van de wet.
Ik ben de
"Onaantrekkelijke" slachtoffer
Ongeloofd en
Opnieuw betast.
Ik ben de
Schrikbare statistieken
Die blijven liggen
In de kast.
Ik ben het negeren
Van social distance
Of het nut
Van een quarantaine.
Ik ben het last
Van de economie
Puur omdat
Ik ben.
I'm not okay
I'm okay, I'm okay,
I whisper into the vortex
Of the day.
And today,
Yes today,
I try to convince myself
It's this way….
No, I am not okay,
At least not today.
But you rather hear the lie
Than face the truth.
Somehow it always stays the same.
People don't want to see
The true colours of your face.
And who is too blame?
The liar or the lie?
Cause nobody wants to see
The truth that's inside of me.
I'm scared of my own body.
Yes I'm scared of my body.
No, I am not okay,
At least not today.
But you just want me to hide the pain
Behind a smile,
Behind a lie,
Until the lies melts my brain.
I'm scared that
One day I will break.
My body will snap and break.
But I can not do this any longer,
And those little lies build up.
And I can not handle them any more.
Do you think I should be ashamed ?
Of the fact that I'm not okay?
Sometimes I can not stop crying
And I stay in bed all day.
Have I told you how I keep gaining weight?
My body is keeping all my sins inside.
But one day I will melt away.
I'm so scared of the pressure and pain,
How life steals my breath away.
Sometimes I fear I am dying,
And I want to stay.
Please tell me I'm not dying,
Cause I want to stay.
No, I am not okay,
At least not today.
But you rather hear the lie
Than face the truth.
Somehow it always stays the same.
People don't want to see
The true colours of your face.
And who is too blame?
The liar or the lie?