zondag 3 mei 2020

Toen ik bij de dokter kwam



Toen ik bij de

Dokter kwam 

Voor pijn in mijn handen 

En vingers in rare standen,

Zei hij:

Het komt omdat je handen te dik zijn

En te oud.

Sindsdien kijk ik naar mijn vingers 

Alsof ze bomen zijn met meer dan 38 ringen.

Alsof ze elk

Stuk voor stuk

Niet meer passen in de nieuwste mode 

Zoals het mijn buik, 

En mijn borsten,

Nooit is gelukt.


Dik zijn bij de dokter 

Is blijkbaar mijn vorm van rebellie. 

Een opstand in een rolstoel. 

Een revolt die rolt. 

Het waarschuwingssignaal luider dan mijn doel.

Een consult.


Ik ben een dikke chronisch zieke vrouw 

Die blijkbaar nooit bij een dokter is

Voor waar ik dacht daar te zijn.

Die elke keer weer verrast wegrijdt

Met een interpretatie van mijn pijn. 

Je bent gewoon hysterisch

Want je bent hartstikke gezond. 

Je hebt geen hoofdpijn,

Je hebt gewoon een dikke….. ha.


Mag ik er alleen zijn

Bij de dokter als ik niet groter ben

Dan de punt gemaakt door

De kern

Een potlood?

Geen greintje groter 

Dan één cel?

Mijzelf inwikkel,

Krimp,

Smaller maak,

Taan,

Slink,

Daal,

En minder.

Minder mening,

Minder kennis, 

Minder mens en,

Minder woede,

Minder emotie,

Minder kracht, minder wensen,

Minder of toch nou meer motie,

Minder keel, minder stem, minder geluid, 

Minder luid, minder luid, luid, luid,

Ik ben niet luid genoeg.


Ik ben niet luid genoeg.

Mijn middelvingers zijn nog steeds niet vaak genoeg in de lucht. 

Ik heb fucking medische ptss 

Door jouw fucking klucht.

Je kan mijn rug

Op en…...

Er wordt te vaak nog fout over mij gedokterd,

En ik heb genoeg.

Ik mag elke centimeter innemen,

Terwijl JIJ ook eens naar MIJ luistert

Want ik ben genoeg!

Dus schop niet tegen mijn schenen,

Want jij doet nog niet genoeg.

Nee dokter, je luistert nog steeds niet naar mij,

De dikke chronisch zieke vrouw met de mening

En nee je doet nog echt niet genoeg.

Hier mijn vriendelijke groet.

*middelvinger*


Geen opmerkingen:

Een reactie posten