Toen ik bij de
Dokter kwam
Voor pijn in mijn handen
En vingers in rare standen,
Zei hij:
Het komt omdat je handen te dik zijn
En te oud.
Sindsdien kijk ik naar mijn vingers
Alsof ze bomen zijn met meer dan 38 ringen.
Alsof ze elk
Stuk voor stuk
Niet meer passen in de nieuwste mode
Zoals het mijn buik,
En mijn borsten,
Nooit is gelukt.
Dik zijn bij de dokter
Is blijkbaar mijn vorm van rebellie.
Een opstand in een rolstoel.
Een revolt die rolt.
Het waarschuwingssignaal luider dan mijn doel.
Een consult.
Ik ben een dikke chronisch zieke vrouw
Die blijkbaar nooit bij een dokter is
Voor waar ik dacht daar te zijn.
Die elke keer weer verrast wegrijdt
Met een interpretatie van mijn pijn.
Je bent gewoon hysterisch
Want je bent hartstikke gezond.
Je hebt geen hoofdpijn,
Je hebt gewoon een dikke….. ha.
Mag ik er alleen zijn
Bij de dokter als ik niet groter ben
Dan de punt gemaakt door
De kern
Een potlood?
Geen greintje groter
Dan één cel?
Mijzelf inwikkel,
Krimp,
Smaller maak,
Taan,
Slink,
Daal,
En minder.
Minder mening,
Minder kennis,
Minder mens en,
Minder woede,
Minder emotie,
Minder kracht, minder wensen,
Minder of toch nou meer motie,
Minder keel, minder stem, minder geluid,
Minder luid, minder luid, luid, luid,
Ik ben niet luid genoeg.
Ik ben niet luid genoeg.
Mijn middelvingers zijn nog steeds niet vaak genoeg in de lucht.
Ik heb fucking medische ptss
Door jouw fucking klucht.
Je kan mijn rug
Op en…...
Er wordt te vaak nog fout over mij gedokterd,
En ik heb genoeg.
Ik mag elke centimeter innemen,
Terwijl JIJ ook eens naar MIJ luistert
Want ik ben genoeg!
Dus schop niet tegen mijn schenen,
Want jij doet nog niet genoeg.
Nee dokter, je luistert nog steeds niet naar mij,
De dikke chronisch zieke vrouw met de mening
En nee je doet nog echt niet genoeg.
Hier mijn vriendelijke groet.
*middelvinger*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten