zondag 3 mei 2020

Achter de coronadeur

Gesloten deuren,

Gesloten huizen,

Gesloten gesprekken,

Gesloten muren.


Gesloten levens,

Versleten levens-

lessen, Versleten

herinneringen, Gesloten.


Dan ineens 

Grijpt het

Als een virus 

Om ons heen.


Een kijkje in 

De wereld van

De chronische

Zieke die alleen in


Dit alles stond.

Zonder ooit een 

Woord van begrip 

Uit de sociale mond.


En die sorry is oh zo laat

Want wanneer dit

Straks weer over gaat

Vergeet je weer dat we bestaan.


En hoe het was die tijd,

Hoe jij je toen voelde,

De saamhorigheid,

Is straks allemaal kwijt.


Ik zuig je begrip naar binnen

Voordat het weer verdwijnt.

Als je je sorry echt meent,

Laat ons opnieuw beginnen. 


Laat het in daden beginnen.

Ook wanneer je niet thuis zit.

En het minder makkelijk is.

Ja laat het in daden beginnen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten