Ik voel me depressief,
Maar de woorden opschrijven,
Betekend niets.
Ik schrijf het op mijn huid,
En het vervaagt, littekens achterlatend
Die niemand echt ziet.
Het zegt ook niets over de gevoelens
Die mij het compleet overwelmen
Alsof ik niets anders kan zijn.
Het duister fluistert mij dingen toe,
Harde woorden die mij beoordelen en
Ik verdrink in het bestaan, in het zijn.
Dus ik neem nog een glas wijn,
Ik slik de pil weg
Met mijn dromen over gezondere tijden.
En ik staar vanuit mijn hoge toren,
Naar de wereld buiten die door gaat zonder mij,
Met mijn dromen over mijzelf bevrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten