Wanneer ik een verhaal lees,
Lees ik graag tussen de regels door.
Daar waar het tweede verhaal huist,
En soms de derde,
En de vierde.
Het voelt alsof ik word uitgenodigd voor een geheim.
Een geheim die niet iedereen vinden kan.
Het is de connectie tussen mij en de schrijver,
Met zijn stilste gedachten
En zijn zachtste stem.
Ik weet over zijn grootste liefdes,
De vrouwen die hij heeft bemint,
En de warmte van zijn bed.
Ik weet over de smaak van zijn koffie,
Hoe de Jenever brand in zijn keel,
En hoe hij die ochtend is wakker geworden.
Want een goed verhaal komt nooit alleen,
En het wit tussen de regels is geen stilte.
Daar staan de biografien,
De meningen
En misschien zelfs de offline blog.
Soms vraag ik mij wel af wie er nog meer
Tussen de regels leest van een verhaal.
En dan vraag ik mij af wat zij daar lezen.
Is het hetzelfde als ik
Of is het een verhaal die ik niet kan vinden?
Wat is het geheim die de schrijver jou in jouw oor fluisterde?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten