De stilte

Stilte.
Alles leeg.
Alles zwijgt.
Geen emoties.
In de spiegel zie ik geen gezicht
Die naar mij terugkijkt.
Ik zie alleen een schaduw,
waar ik ooit was.
Tijd trekt zich langzaam voort.
De tik-tik-tok van de klok
Galmt door mijn oren
En benadrukt de stilte
Eromheen.
Waar mijn hart ooit zat
Zit nu een groot gapend hart
En waar mijn brein ooit was
Waait nu maar 1 gedachte.
Zal dit altijd duren?
Deze niets?
Deze leegte?
Ik mis mijn emoties.
Dezelfde emoties
Die ik soms vervloek
Wanneer ze mij overnemen
En beslissingen maken
Die ik liever had gemaakt
Met mijn ratio.
Kan iemand mij vertellen
Wat ik moet voelen?
Want deze stilte is overweldigend.
Ik voel niets,
En toch ben ik bang.
Ik ben zo ontzettend bang.