Ik heb geen God om in te geloven.
Ik heb het aan mijzelf beloofd
Om eerst eens de ik een nieuwe kans te geven.
Want ik heb de ik te lang genegeerd.
Zij zat stil in een hoekje van mijn brein
Te huilen omdat zij niets proefde van het leven.
De wereld kan zo ontzettend mooi zijn,
Zelfs op de meest grauwe grijze dag die je kan vinden.
Het is een kunst om emoties te ervaren
En niet jezelf te verliezen in de wateren van pijn.
Ik geloof nog steeds dat ik sterk ben.
Ook op de dagen dat ik gebroken en gewond doorbreng.
Nee ik heb geen God om in te geloven,
Maar er komt een tijd dat ik ga geloven in mijn eigen stem.
Ik heb het aan mijzelf beloofd
Om eerst eens de ik een nieuwe kans te geven.
Want ik heb de ik te lang genegeerd.
Zij zat stil in een hoekje van mijn brein
Te huilen omdat zij niets proefde van het leven.
De wereld kan zo ontzettend mooi zijn,
Zelfs op de meest grauwe grijze dag die je kan vinden.
Het is een kunst om emoties te ervaren
En niet jezelf te verliezen in de wateren van pijn.
Ik geloof nog steeds dat ik sterk ben.
Ook op de dagen dat ik gebroken en gewond doorbreng.
Nee ik heb geen God om in te geloven,
Maar er komt een tijd dat ik ga geloven in mijn eigen stem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten