zondag 3 januari 2016

Tick tock

Angst,
Een onontknoopbare emotie,
Een onontkombare garantie
Dat er iets gaat gebeuren
Wat je niet wil,
Wat je niet weet,
Wat je nooit zal zien komen,
Waar je altijd van droomde
In je donkerste dromen
Waar zelfs een
Sterrenhemel lucht
Geen licht kon schijnen.

Dat gevoel,
Precies daar waar je hart zit,
Dat er iets niet goed zit,
Dat je dit niet wil.

Je verstopt je onder lakens,
Probeert niet te leven,
Zodat het niet gebeuren zal,
Maar tijd haalt je in.

Tick tock
Tick tock
Tick tock
De uren weg,
De dagen naar het verleden,
De heden altijd naar het nu
En de toekomst naar het heden.
Je luistert met een oor,
Zachtjes tegen het laken gedrukt,
Terwijl je jezelf had overtuigd,
Dat je het niet wou horen,
Dat als je het niet zou horen,
Tijd stil zou staan.

Ik kom niet los ik kom niet los ik kom niet los ik kom niet los ik kom niet los ik kom niet los ik kom niet los LAAT MIJ LOS,

Ik wil niet langer de angst voelen.
De grip is altijd te sterk.
Geen enkel hoekje is klein genoeg
Om mijzelf in te verstoppen.
Geen douche nat genoeg
Om de zorgen langer dan 1 seconde
Weg van mijn lijf te spoelen.

Ik wou dat morgen alweer voorbij was,
De tijd misschien wel een stapje dichterbij was,
Dat dit allemaal achter de rug was,
En ik vrij.

Voor nu
Lig ik nog verstopt,
Verstopt onder
De tick tock
Tick tock
Onder de lakens
Onder het leven
Onder de dromen
Onder wie ik was
Als ik toch niet
Zo verdomde bang was.

Tick tock.
Tick tock.
Tick tock.
Tick tock.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten