Soms wou ik dat ik nog kon schreeuwen,
Schoppen, slaan en herrie maken,
Uiting geven aan al de emoties,
Zonder er over na te denken.
Ik kijk naar het beeldscherm
Na een show van jeugd
Die net als ik de weg kwijt waren.
Ik kijk naar wat was,
Wat kon zijn,
De andere route die mijn leven heeft genomen.
Had ik nu anders geweest,
Geweten wie ik was,
En gedacht zonder denken,
Als ik nog steeds wist hoe ik moest schreeuwen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten