9 dagen

9 dagen
En ik loop nog steeds rond
Met een leeg gevoel in mijn hart
En een overvol gevoel in mijn buik.
De tranen drogen langzaam op
Maar de pijn van het missen
Neemt niet af.
Soms roep ik jouw naam
Uit gewoonte,
Omdat ik zo gewend ben
Aan de klanken op mijn tong.
Stilte is het nieuwe antwoord
En een schuldgevoel
Over alles wat ik nu anders zou doen.
Soms,
Besef ik mij even
Dat je echt niet meer terug komt.

Question

A knife, A razorblade,
A fork and a pen
Were sitting on the edge of a tub,
Asking each other:
Who will see use next
To open herself up,
To take out all the insides
And show them to the world
On a piece of paper?

The internet

I want your breathe on my skin.
I like to know that you are close to me,
Sharing with me my sin,
A longing for more
Than digital confusion
Digital injections
Confessions
And a shared apathy of the world.
I want to taste what your lips can't tell me.
Behind closed doors
Where no one can hear us,
So I can infect your mind and roam free
Inside there.
I am not scared.
I am scared.
You are sweetly poisioning me with your
Cunning ability to type
What I need to hear before
I fall for you once more.
Quickly it's years later
And I am
Addicted
To the internet
Because I want to stay connected.
I need rehab from you.

Lachspiegels

Ik ben jou,
Uitvergroot.
Ik ben net als de lachspiegels
Op de kermis
Die een andere versie
Van jezelf laten zien.
Ik ben jouw beide kanten,
Jouw uitersten,
Jouw zwart en jouw wit.
Waarom ben je zo bang voor jezelf?

Curios

I will never forget
The things we saw together.
They remain
Some of the happiest days in my life.
Now
Past en present
Are being mixed together
To create a new us.
The rain did not wash us away.
And I?
I am curios
And that's a good thing.

Emotionele nachtmerrie

Ik
Ben een
Emotionele nachtmerrie.
Ik voel
Wat ik denk
Wat ik weet
En wat ik zie.
Ik ben meer
Dan de huid en het vlees
Dat je ziet.
Ik ben de confrontatie
Die je liever
Uit de weg gaat.
Ik ben een spiegel,
Uitvergroot.
De dramatische versie
Van wat er in jou gebeurt.

Open wonden
Die ik vol giet met thee
Om het een rustiger aanblik te geven.
Diepe scheuren
En gebroken glas.
Ik ben kwetsbaar,
Met een sterke fundering.
Ik ben krachtig
Maar fragiel.
Ik
Ben een
Emotionele nachtmerrie.
En ik wil dat je van mij houd.

Lentedag

Koud steen op natte tranen.
Groen was het gras.
Het gefluit van de vogels
Klonk als een donderwolk
In mijn nu gevoelige oren.
Kinderen lachen
Maar onze monden huilen.
Voor anderen lijkt het alsof er niets gebeurt is.

Slaap je?
Vraag ik onbewust aan jou
Zonder woorden te spreken
En ik drink mijn bittere koffie
Die inmiddels koud is geworden.

Het was een normale lentedag.

7 dagen

7 dagen sinds jij weg ging
7 dagen sinds die schok
Ik ben nog niet over de pijn
Soms raak ik weer in shock

Ik kan die dag nooit meer vergeten
En het ging allemaal zo snel
Opeens was alles over
En nu zitten mijn emoties in de knel

Want ik moet blij zijn dat je niet hebt geleden
En misschien wel vrede hebben met jouw rust
Maar het enige wat ik kan voelen is het gemis
Dat door al die gedachten niet wordt gesust

Jij was mijn kameraadje
En jij bent nog steeds een deel van mij
Al zijn het enkel maar herinneringen
Jij hoort er altijd bij

Not okay

I'm not okay.
I'm not okay.
Today I won't lie
And tell you that I'm fine
Just to ease your comfort.
I've barricaded my mind
Because my emotions run lose
And they might take over everything.
I'm scared,
And I'm empty
And hollow,
With dank rooms
In which no one wants to play.
My innerchild has sought
Higher grounds
Against the rising tides
Of nothingness,
So tired of living life this way.
One day to be free
And one day to be caged.
My innerdemons are
Constantly fucking each other over
To see who can reap the most damage.
I'm turbulent
And I am
Broken,
But at least i am a fighter.
Even if it means running rampant.
Destroying cities
And lives
Of people
Who had done me no harm,
Just because I can not find
The cocksuckers
Who made me this way.
I'm hopeless
But I always hope
Until it becomes shattered again.
So no, I'm not okay.
Don't ask me if you don't want to know.

Your best lie

Your deceptive mind is working in over time
For years we have been stuck in a pattern of deceit
Our time was limited and when I came to close
You withdrew from behind the screen, casually ignoring me

And I was blind to the truth of your intentions
I could not hear the things you wanted to say
So eager to forget how I tried to open up
I lived my life and send all those memories away

But every now and then I ask myself
What if I told the things I could not tell

We've been stuck
In a holding pattern
And I'm the one that put us there
One day I'll explain to myself
All the reasons why I was scared

You see me as a secret that you have to hide
A shameful, dirty confession only made to me
I've become perfectly fine with the position you put me in
Because you and I might not be meant to be

But every now and then I ask myself
What if I told the things I could not tell

We've been stuck
In a holding pattern
And I'm the one that put us there
One day I'll explain to myself
All the reasons why I was scared

Take me out of the box
Play with me for a little while
Never tell me when you're done
It breaks my heart
But with such passion
It almost seems like fun
To be right in front of your gun

But every now and then I ask myself
What if I told the things I could not tell

We've been stuck
In a holding pattern
And babe, it isn't fair
One day I'll explain to myself
One day I'll know why you weren't there

Ik mis je

Ik mis je.
Er passen 20.000 woorden
In dit gedicht
Maar geen zijn zo duidelijk
Als dit:
Ik mis je.
Ik mis je.

Jij

Jouw neus in mijn haar,
Jouw gezicht tegen de mijne.
Dit zijn de dingen
Die ik nooit zal vergeten
En zelfs met de tranen
Op mijn gezicht
En de handen op mijn rug
Lach ik om deze herinnering
En vergeet ik soms even de pijn
Van jij, die niet meer hier bent.

Ik draag je mee

Ik ben bang voor de dag
Dat mensen mij gaan vertellen
Dat ik door moet gaan met mijn leven,
De draad weer moet oppakken
En moet gaan wennen
Aan de nieuwe tijd zonder jou.
Doorgaan voelt nog teveel
Alsof ik moet vergeten
Dat jij hebt bestaan.
Ik ben er nog niet klaar voor.
Misschien kan ik morgen beginnen
Het allemaal een plekje te geven.
Zelfs dan zullen er dagen zijn
Dat ik even niet kan,
En bestaan zinloos voelt zonder jou.
Langzaam verandert alles in
Mooie herinneringen
En ooit wordt nu een toen.
Ik wacht met smart op de dag
Dat ik je enkel meedraag in mijn hart
Op een plek waar jij thuis hoor.
Tot die tijd draag ik je in mijn armen
Als iets wat ik niet loslaten kan.

De leugen

Ik ben de leugen
Die jouw leven in de grip houd.
Ik ben de leugen,
Jij was degene die ik vertrouwde.
Ik ben de leugen,
Ik was jouw zwarte gat.
Ik ben de leugen
In deze donkere nacht.

Onze leven delen wij samen
Maar nu voel ik mij alleen,
Want ik ben niet gemaakt van steen
En jij hebt mij gekwetst.

De dagen van pijn worden korter.
Er komt een tijd van vergeven
Maar ik zal nooit kunnen vergeten
Dat jij zei dat ik niet van jou was.
Enkel omdat ik gek was.

Anders

Jij hoeft mij niet te vertellen
Dat ik anders ben dan jij.
Dat ik anders met mijn emoties omga,
Met mijn wensen
En mijn behoeftes.
Ik leef ik de grip van het moment
Wanneer het niet kan
En denk teveel na
Wanneer het niet hoeft.
Ik ben als mijn wonden zijn,
Open en dicht tegelijkertijd.
Mijn emoties tellen
Dus je hoeft mij niet te vertellen
Dat ik anders ben dan jij.
Ik heb het allang gevoeld.

Korsten

Soms hou ik er van
Korsten van wonden te trekken
Zodat ik twee keer
Een wond ziet bloeden
Die anders maar één keer
Pijn had gedaan.

Mutilatie

Daar is het weer,
De drang die bezit van mij neemt.
De duizenden manieren
Waarmee ik mijzelf pijn doe.
Het begint als een gedachte,
Een korte.
Wanneer je je hoofd schudt
Verwacht je dat het eruit valt.
De gedachte hervindt zichzelf,
Komt terug met een duizend draden
En plant zich in je hoofd.
De infectie verspreid
En jij lijdt in stilte
Tot alles wat jij bent
De gedachte is
Verandert in een moeten.
Een dit-heb-ik-nodig,
Een hierna-voel-ik-mij-beter.
Het voelt als het antwoord
Tegen alles wat je voelt.
Er zijn geen andere keuzes meer.
Het zijn niet simpele,
Zelfgemaakte wonden.
Het zijn de wonden van een oorlog.

Kaartje

Een simpel kaartje in de bus,
Een moment die duizenden herinneringen oproept
En de pijn weer tastbaar maakt.
Je bent er echt niet meer.

Goed gesprek

Emoties in ruststand.
We hadden elkaar veel te vertellen,
maar de stilte was nodig om
Samen nieuwe wegen te bewandelen.
Een rumoerig goed gesprek
Langs stille wateren
En groen landschap waar dingen op groeien kunnen.
Ik heb je gemist,
Was wat ik wou zeggen.
Ik heb je gemist,
En dat was duidelijk.
De impulsiviteit in mij,
Het zwarte en het witte,
Zal altijd stormen kunnen brengen.
Maar onze boot is sterker.

De brief

Lieve schat,
Heb ik je ooit verteld dat jij mijn beste vriendin was,
Een onderdeel van mijn familie was,
En dat jij mijn huis tot een thuis maakte?
Nu ik de leegte voel
Die jouw bestaan opvulde
Denk ik aan al die dingen
Waarvan ik wou dat ik je ze had kunnen vertellen?
Je wachtte mij op wanneer ik thuis kwam
Of kwam luid mauwend,
Eigenlijk was het meer mekkeren dat je deed,
Naar mij toe rende.
Je droogde mijn tranen met jouw vacht,
Wanneer ik huilde.
Je was altijd daar.
Mensen kwamen en gingen in dit huis,
Maar jij,
Jij was een vast element
En ik had dromen over een toekomst,
Waar jij in voorkwam.
Nu is het opeens stil.
Nu is het opeens leeg.
Ik ben leeg en toch nog niet uitgehuild,
Ik ben leeg en uitgeput,
En ik hou van jou.
Ik hou nog steeds zo veel van jou.
Wat ik wou zeggen is,
Ik ben hier nog niet klaar voor.
Ik ben er nog niet klaar voor om verder te gaan zonder jou,
Want ik weet gewoon niet meer hoe het moet,
Leven zonder jou,
En nu moet ik opeens daar goed in zijn.
Mag ik er nog eventjes in falen, alsjeblieft?
Nog even hier niet goed in zijn
En nog even verwachten dat je elk moment kan terug komen.
Je was zo speciaal, Je was zo ontzettend speciaal voor mij
En dat zal je altijd zijn.
Dag lieve zij-die-een-huis-een-thuis-maakte,
Ik mis je.

Wat nou als?

Wat nou als? Wat nou als? Wat nou als?
Dat is het thema van vandaag.
De altijd grote en ultieme vraag,
Had ik je kunnen redden?

Had ik iets beters kunnen doen?
Misschien had ik het kunnen zien aankomen
En had ik je net als in mijn nieuwe dromen,
Een tweede kans op leven kunnen geven.

Ik had je nog meer willen vasthouden in je laatste uren,
Nu heb ik een herinnering die een eeuwigheid lijkt te duren
Van jou, alleen en verward in je laatste gevecht

Ik kan mijzelf er niet aan toe zetten
Om op de andere feiten te letten
Het maakt niet uit wat iemanders anders daarover zegt

Maar het maakt allemaal niet meer uit
Ik krijg je niet meer terug
Door de last te dragen op mijn rug
Je bent opeens een herinnering

Flow

Days that past and days are cold
Before you know it you are getting old
The boldness of life are years behind
And formed a memory inside your mind

There's a time where you learn to let it go
I am not there yet, does it show?
I always thought that everything is forever
But now I see that forever is never

So you went and you passed
Every day could be your last
I should have known that what you asked

You wanted to be let go
And I try to have it done so
But in my mind you still flow

In my mind you still flow

Silent twitching

Silence
There where your body used to breathe,
There where your body used to lay.
Terrible confusion
Has found out where we live
And there's nothing what I can do.
I still feel your head against mine
And I still hear you snore.
Stand up! Stand up!
Please dare to wake up
And defy all odds.
Stand up! Stand up!
Because for me you are not death yet,
I am not there yet.
I am not there yet.
Would you just give me a few more minutes?

Melody

I am writing melodies
Like Eric Zann
Not sure if I am lead
By angst
Or strength.
I am writing melodies.
My pen a weapon
To erase demons,
Create monsters,
And lick the words
That come out of my mouth.
It silences my madness.
It
Silences
My
Madness.
I am writing melodies
And it's like a fever
Racing from limb to limb.
I'm okay now, I said
But if I have ever been?
I am writing melodies
Because I have a dream
That I will be better
And Lovecraft told me
That if I didn't use my imagination
I will never be.
I am writing melodies
Because I can't be stuck
In this endless parade
Of mindnumbing sadness
And denying smiles.
I am not cut out for this.
I am not made for the boredom,
The horror,
Of every day
Exactly the same.
I am writing melodies
Because I have blood on my mind
And tears in my soul
Where no one dares to look
And ask me:
"What now?"
I would tell you that I,
I have a wasteland in me
And that you have a webcam
And I think you want to video me
Crumbling down.
I am writing melodies
Because I am paranoid.
If it all comes out,
If you would know what I'm made of,
You would leave
And I would have to kill
You.
I am writing my melodies
Because I can,
Because I want,
Because I like the fall
And the memories.
I am writing my melodies,
Don't disturb me,
I am disturbed enough.
Thank you.

Midden

Waar is mijn grijs?
Waar is mijn midden?
Waar is die plek waar ik zo van droom?

Een locatie tussen
Alles of niets
Zwart en wit
Links en rechts,
Waar ik alles kan overzien.
Waar ik kan oordelen met een uitzicht
Over het hele landschap.

Deze halve waarheden maken mij in de war
En ik schipper tussen wat ik weet en wat ik voel.
Ik wil de waarheid.
Wat is de waarheid?
Beschrijf mij wat ik niet kan zien
En ik zal gaan leren,
Wat het midden is.

Borderline

Was het leven heel wat simpeler
Als ik geen emoties had?
Als ik niets kon voelen
En gewoon mijzelf was
Zonder de afgevuurde neuronen in mijn hoofd?
Zou ik mijzelf zijn zonder een ziel?

Op dagen zoals vandaag
Zou ik zonder nadenken
Ja willen zeggen
Tegen de optie
Om emotieloos te zijn.

Tot de geuren van de lente
Mij neus weer binnen dringen
En ik mij opnieuw afvraag
Wat ik zou missen
Wanneer ik voor altijd leeg zou zijn.

Soms is leven gedomineerd door emoties
Geen leven te noemen
En snak ik naar lucht.
Maar het zwartwitte van wel
Of niet
Brengt mij niet tot wat ik nodig heb.
Een gulden middenweg die niet bestaat.

Wensen we allemaal niet een dag
Dat we kunnen boos zijn zonder schuldgevoel
En huilen zonder schaamte?

Ik ben niet Borderline,
Ik ben een mens.

Stuff

Poetry waits for no one
It bleeds out until your mind goes numb
It's the decadence of your own decay
And sometimes forgotten if not written down straight away

Poetry rises and poetry fades
Like the day and night as it slips away
And today you asked me why i always carry a pen
I could not simply tell you that my mind makes a large demand

I am not a simple girl
I have emotions
That pass by as a whirl

I just want to be loved
As I am here
Writing about...
Stuff

Morgen

Morgen wordt alles beter,
Morgen kan ik alles aan.
Dan schrijf ik een boek in twee talen,
Gedichten in drie
En dan doe ik mijn huishouden.
Morgen krijg ik de frisse lucht
Want dan wandel ik een marathon
En maak ik foto's
Van een duizend vogels.
Dan haal ik de boodschappen
En vergeet ik niets.
Morgen deel ik mij in vieren
En doe ik het werk van vijf man.
Morgen begint mijn leven,
Maar vandaag sta ik op pauze,
En kom ik niet uit mijn bed.

Bed

Mijn bed.
Niet alleen een warme plek
Voor koude nachten,
maar ook een verstopplek
Tegen nare gedachten.
Wanneer je niet wilt weten
Wat je niet kan verwachten,
Kan dit bed de pijn van het bestaan
Toch nog een beetje verzachten.
Ik wou dat ik kon ontkrachten
Dat ik op sommige dagen niet besta.

Empty bottles on the floor

I think I want to drown my pain today
I am right here and I don't think I am okay
With the way that my life is living itself without me
I am right here watching everything pass me by

Holding my breath was never a solution
But what I want was never part of the equation
I am a slave to the emotions I want to drown out
And sometimes it's too hard to keep fighting

Empty bottles on the floor
And I just can't take it anymore
And I don't know what I'm looking for

My life in broken shards upon the floor
And I'm still wasted

You see there was something
Something that I wanted to say
But I forgot myself
I forgot everything

I'm not okay, I'm not okay, I'm not okay

Darla

Darla

She lives in nobody's world
And she is nobody's girl
Slipping every scene unnoticed
This girl that I had once kissed

People keep calling her crazy
But she is far from being empty
Like the castles she build in space
To keep away from every day's haze

She is on the edge of the night
Ready to slip back into the abyss tonight
Ready to slip back into psychosis
And nobody notices
This girl that I had once kissed

She builds her room in the empty hollow around her
Where nobody dares to enter

Oh Darla was everyone's pet
Until the day came that they left her for dead
Now she is bleeding herself on the street like that

And she's so beautiful

She never did realize
That she was a growing part of the sky
No one ever told her all the reasons why

And she's so beautiful

Somebody somewhere feels as lonely
Somebody somewhere feels as lonely

The world is filled with broken people
And with those of which their world is feeble
Maybe if she made herself feel really small
People would forget about her at all

This girl that I once kissed
Now wishes that she did not exist
She doesn't know she would be missed

And she's so beautiful

Somebody somewhere feels as lonely
Somebody somewhere feels as lonely

Soms

Soms wil ik verdwijnen,
Even niet bestaan,
Even er niet meer zijn.
Soms is het mij gewoon even te veel,
Teveel herinneringen,
Teveel dingen
Die ik
Anders
Had willen doen.
Ik val over mijn woorden
En ik stuiter door mijn emoties.
Voor ik
Links weet
Dat ik
Rechts leef
Ben ik al uit het midden gevlucht.
Want het midden bestaat niet voor mij.
Het midden bestaat niet.
Het is het ene
Uiterste
Naar het andere
Uiterste
En dan is er opeens
Niets.
Helemaal niets.
Niets
En ik voel mij leeg
En ik voel mij vol
En ik voel
Ik voel
Ik weet niet wat ik voel
Maar ik voel het.
Dus ik wil soms verdwijnen.
Ik wil soms niet bestaan.
Want ik weet te goed dat ik besta.
Ik weet veel te goed
Dat ik
Besta.

De droom

Op sommige dagen heb ik een droom
Een droom die ik droom met open ogen
Waarin ik, ongelogen
Een bent met de mensen zo gewoon
Een schim verstopt tussen de velen
Die hun leven simpel kunnen leven
Een baas over emoties, oh mijn mooie droom

Ik vlieg met vleugels ver uitgespreid
Over die droomland die ik mis
Waar de Borderline ver weg van is
Weg van de onbeperkte realiteit
Tot mijn emotie mij ongevraagd
Terug brengt naar het ritme van vandaag
Alles wat ik heb is enkel maar tijd

Run away

Sometimes I think I'm addicted to the pain
When I am stirring up old memories again
But maybe I still have a story to tell
Maybe I need the pain to make me heal

And you were in almost every story
Strange how life can turn out to be
About those who's part was bigger than they
Who never knew that they were ment to pay

But this won't kill me again

So run away
You were always good at that
Run away
And see me smiling
Yes run away
Run away run away
Till you're dead

I will not wait for the day you come around
I gave you up when I was no longer bound
To every word that came out of your mouth
You are not the one who will take me out

I won't deny myself the right to scream
Born in age where nothing was what it seems
And I won't deny myself the right to fight
Like I used to do until the you killed the child

That was me, that was me, that was me

So run away
You were always good at that
Run away
And see me smiling
Yes run away
Run away run away
Till you're dead

Did you realize that all my faith in you was gone
When I was standing here, still being strong
And I am proud at who I have become
Without you, I am going on

This will not kill me after all
This will not kill me

Addicted

Years passed by like a loud thunder.
I took it at all in as I was going under.
I was addicted to not existing
And I did not know
What I was
missing.

You were my guide in those long nights.
We conquered all only to divide
And I knew I was wasting life away.
A button pressed
And I was asked
To stay.

All this time and I still forget to breathe
When I see your face and when I see
You're not really here at all.
As if I am ready
To see you
Fall.

You're just a screen and I am alone
I am standing here
Alone,
Screaming
What's the point of my resistence?

This digital confusion is my own digital illusion
And I
Was
Addicted.

Madness becomes an artist

Can you see me
Everything that I can not be
Can you see...

Infected
I am injected
By the fires inside my mind
That I push through when I write

Rejected
But I like it
I am not afraid
Of the words that leave me in this state

So say it
Why won't you say it
You fear this wet mess
As much as I love my madness

I need my madness to create
The honesty you love to hate
I need those voices in my head
The sickness that guides my hand

And I need my mortality for this
To raise my arm and make a fist
To fight back now for when I could not
For when I was a child and I was distraught

I can't stop picking at the scabs
Scratch the wounds that drove me mad
To keep myself from going insane
Showing the insides of my brain


So I open myself up completely
Cut my skin and slither in deeply
Push aside the bones and see how I feel
This is the only way that I can heal
And boy,
This is healing

I have less boundaries than you crave
I have less of the lessons on how to behave
I am drained by the sweet poetry inside
And I am I

There is no way out of my mind but that of art
With a sick pleasure I am picking myself apart
For what I create, I have to find myself
And still there is more of me to tell

I traded in the fine lines of society
For the brutal honesty
Of art

With this note I confess and rewind
To tell you I am in love with my mind
When it empties itself on paper

Eerste impuls

Het moet nu,
Straks is niet goed genoeg.
Het moet nu
Want ik wil het nu
En nu is wanneer ik leef.

Het maakt niet uit
Dat het helemaal niet kan.
Ik maak er plaats voor
Die ik niet heb
Want nu is wanneer ik leef.

Dat depressieve moment

Onder een berg van dekens lig ik
Al dagen weg te rotten in zelfverkozen eenzaamheid
Terwijl de wereld om mij heen
Aan het instorten is.
Ik kan niet bewegen.
Ik kan niet bewegen en ik wil ook niet.
Hier is het veilig.
Dromen onder lagen stof
En plannen onder de zakken afval
Liggen naast de
Lege blikjes op de vloer,
Druppels die aan voeten plakken.
Er ligt een schreeuw onder het bed
En ik,
Ik een rat in een kooi
In het duister van de slaapkamer.
Medusa fluistert in mijn oor
Een psalm uit de bijbel van
Vergeet-mij-alsjeblieft
En ik wens om steen te zijn.

Dit is mijn depressie,
De koude hand op mijn keel,
de stilte om mij heen
En de drukte in mijn hoofd.
De matras houd mijn zwaarte niet
En ik zak zachtjes naar beneden.
Zo zachtjes naar beneden.
Zo zo zachtjes naar beneden.

Ik gooi mijn ziel naast het afval op de grond,
En kruip zachtjes naar de douche
In de hoop dat het water
Mij meetrekt het putje in.
Even ben ik beter,
Even voel ik niets anders dan
Het water op mijn hoofd,
Die in patronen naar beneden glijd.
Even ben ik beter,
Even...

Laat mij hier maar liggen,
Tussen het afval
Op de grond.
Hier hoor ik thuis
Zolang ik mij voel
Zoals ik mij voel.
Ik adem nog.

I

I
I have a wandering mind.
I make decisions in reverse
Just to make sure
I am not
Deluding myself
Into thinking that I am special.
Yes, I
I have a wandering mind
That lose control
When I try to keep it
And keeping control
While I should lose it.
I have a wandering mind
And it will take
The ground from underneath
My feet
To sweep me away again.
Why do you need to still ask me
Why I fear breathing?
Why I fear every step that I make?
I have a wandering mind.
So I run and hide,
Fight and flight.
I am there
Where
No one can find me.
I have a wandering mind
So I electrocuted the doors
Just so you could not get inside
And wonder away with it.
I have a wandering mind.
That always goes back to the past
And send frightening images of the future.
I have a wandering mind
I
I have a wandering mind
And I am never really here...

Verleden littekens

Een koud mes op een gladde huid
Een trillende hand
En een blik op het verleden
Achteruit

Ik lik mijn lippen in verwachting
Van de pijn
Die verdoofd van de echte pijn
Walging

Ik wil helemaal niet jouw aandacht
Enkel een snelle oplossing
Voor het toneelstuk in mijn hoofd
Verzacht

Ik maak plaats voor een nieuwe ik
Verdoofd en rustig
Zodat niemand mij pijn nog kan zien
Braverik

Je kan mij echt niet meer helpen
Ik wil het niet
Dit is een betere oplossing dan de ander
Sterven

Want ik kan echt niet meer praten
Ik heb het geprobeerd
En er kwam niets uit wat ik wou zeggen
Verlaten

De echte littekens zitten niet op mijn huid
En zijn niet door het mes
Al mijn littekens zijn verleden verdwaalt in heden
Achteruit

For my psychosis

Here you are again
My old friend remembrance
Here you are again
And down I went....

We had not spoken for a little while
Maybe I was a little bit in denial
I did not think you would still exist within me

But I guess I only buried you deep
Under medication and nights without sleep
I really did not know that you were still inside me

You raised all my emotions to abuse
It left me broken and it left me feeling used
And I am still afraid that you are still inside me

See me, breathe me, feel me
See me, breathe me, feel me, don't touch me

Oh how I disliked you
And I was the one that created you
You were my very own
Oh how I disliked you
You left me feeling so alone

Oh how I have fought you
And I ran with you on my trail
I was not strong
But I will always fight you
Because we will never get along

You bled yourself out all over me
And I could not protect myself, I was too weary
I refuse you still being a part of anything inside me

I will sell myself a flame to create
An army that will fight you powered by hate
Because you will never take hold over anything inside me

I will one day ask myself for forgiveness
For letting you come in and make a mess
I'll remember the day that you stopped being a part of me

Oh how I disliked you
And I was the one that created you
You were my very own
Oh how I disliked you
You left me feeling so alone

Hit the chord and ask me to be blind
I would still leave you in your darkest night
And find my way out all on my own
I broke my halo a long time ago
Hit the chord and ask me to be deaf
I will ignore you and find my way out of the mess
I would rather die than be yours
I would rather die than be yours
Again

Oh how I have fought you
And I ran with you on my trail
I was not strong
But I will always fight you
Because we will never get along

This was a tale that will never be overdramatized
I am in hiding now...

The golden lies

How could you
I thought I knew you well
It leaves me breathless
To realize
That I was under a spell

The past catches up
And I remember everything again
The things they said
How many
Times that I did not take a stand

I am suffocated in a whirldwind of emotions
Slowly going through the motions

Oh I knew you never ment
To do the things that you did
And you never ment to
Send me back into the past

It's not just you
That I am feeling right now
But you should not
Have lied to me
This much I do know

Tell me how you will turn me back into the old me
Where every hurt I once felt is just a face of memories

Cause you were always the brave one
And just this once, you cracked
You were the one to hurt me this time
But even now you still have my back

When I am fighting these old demons,
The things that had hurt me more than once,
That I have always pushed away.
When I am fearing that you won't stay.
Let me trust you again, I want to
I don't want to angry with you
Promise me, promise me, promise me
That it will fade and I won't be angry
With you anymore
I want to close the door

And we,  we are broken pieces
That we need to ment back together again
And we, we are crying together
I will forgive you over and over again

For now I keep on staring to the ceiling
I am too far away in everything I am feeling

Until it becomes better
Until it all becomes better

Wereld

De wereld draait
In mijn ogen.
Het buigt
En het breekt
En bouwt zichzelf weer op.

Vol met gaten en leugens
Waar ooit
Fundering was.
Niet zo mooi
In de ogen van die niet kunnen zien

Dat imperfecties compleet maken.
Dat het
Een verhaal
Verteld
Die men niet wou weten.

Als een gebroken pianotoets
Die nog steeds
Muziek maakt
Wanneer
Je de goede plaats weet te raken.

Net als die wereld zijn wij.
Gebroken mensen,
Een onverteld
Verhaal.
Een schreeuw in het donker.

Soms kruipen we stilletjes weg.
Soms gaan we
Schreeuwend
Ten onder
Happend naar adem en wachtend

Op de volgende beschadiging,
De volgende leugen
Op een
Naakte huid.
De imperfecties maken ons verhaal compleet.

Lie

You lied to me
And I still don't think
That I know why.
But it keeps me wondering,
Was it all a lie?

The silence of childhood

Don't make a sound.
Watch the clock
And sit still
Until his demons are done raving.
The perfect ride to hell.
Don't make a sound
Or it will add
To the violence
That spills out from inside him
Onto us.
Don't add to the stress.
Stitch up your mouth.
Just be silenced.
By everything thas he says.
"Be your best not to upset me
I am who I am.
You will listen to me
And shut
Yourself
Off."
I am nothing more to him
Than a picture for the outside world.
Not a daughter.
Not a child.
Not his.
I am not even a name
But I never wanted to be.
All I wanted was to be heard.
So I rebelled.

Every day's questions

What is wrong with me?
Who am I?
Where do I belong
And how do I get there?
Am I
Who I
Think I
Am?

I want to ask you not to pray for me.
You don't want to help me.
You just want me to see everything your way.
My existential crisis
Is not a lack of God.
It's a lack of self
That only I
Can
Fill
Again.

Who am I?

Jaloers

Zoekend naar aanwijzingen
Doorkruis ik jouw telefoon.
Ik heb je net nog gezegd
Dat ik je vertrouw.
Maar achter mijn ogen
Waakt een vuur,
Verstopt in mijn brein,
Klaar voor wat ze altijd verwacht dat er komt.
Ik sluit mijn ogen en ik volg jou,
Met een soort geweld,
Klaar om mijzelf te vermoorden,
Als ik dat aan mijzelf zou vragen.
Ik zie je daar,
Ik zie je met haar,
Kussend.
Ik zie je
Met jouw handen in haar haar.
Haar lippen
En jouw lippen
Lachen mij uit,
Alsof ik van niets weet.
Ik vertel je niet alles wat ik weet.
En ik volg jou
Terwijl er stukjes uit mij vallen.
Ik breek.
Maar toch hou ik mij stil
En ik volg jou
Terwijl jij al die dingen zeg
Die ik
Niet wou horen.
Die ik altijd
Verwachtte te horen.
Je noemt mij
Dik,
Dom,
En onwetend
In zoveel verschillende kleuren.
Ik wil mijn hand
In jouw lippen drukken
Tot het bloed.
Mijn vuist naar binnen drukken,
In jouw hart,
Tot ik mijzelf er uit kan halen.
Tot ik de bron kan vinden
Van al jouw haat
Voor
Mij.
Maar ik hou mij stil
En zie de woorden vormen
In jouw mond.
"Ik walg ervan om haar aan te raken."
Ik zuig de woorden op
En verander de woorden
In tranen van woede.
"Ze is zo jaloers....."
Ik wil naar het open springen
En mijn nagels
Over jouw gezicht halen.
Mijn hakken in jou zetten
Totdat je geen adem meer haalt.
De woede in mij
Beangstigend
Mij.
Ik probeer mij stil te houden.
Zo ontzettend stil.
Want het zijn enkel maar gedachten.
Zoals jij liefjes in mijn oor fluister
Terwijl jij mij vasthoud,
Tussen de lakens in het bed.
"Het zijn
Enkel
Maar
Ge-
Dach-
Ten
En gedachten doen soms pijn."