Borderline

Was het leven heel wat simpeler
Als ik geen emoties had?
Als ik niets kon voelen
En gewoon mijzelf was
Zonder de afgevuurde neuronen in mijn hoofd?
Zou ik mijzelf zijn zonder een ziel?

Op dagen zoals vandaag
Zou ik zonder nadenken
Ja willen zeggen
Tegen de optie
Om emotieloos te zijn.

Tot de geuren van de lente
Mij neus weer binnen dringen
En ik mij opnieuw afvraag
Wat ik zou missen
Wanneer ik voor altijd leeg zou zijn.

Soms is leven gedomineerd door emoties
Geen leven te noemen
En snak ik naar lucht.
Maar het zwartwitte van wel
Of niet
Brengt mij niet tot wat ik nodig heb.
Een gulden middenweg die niet bestaat.

Wensen we allemaal niet een dag
Dat we kunnen boos zijn zonder schuldgevoel
En huilen zonder schaamte?

Ik ben niet Borderline,
Ik ben een mens.