9 dagen
En ik loop nog steeds rond
Met een leeg gevoel in mijn hart
En een overvol gevoel in mijn buik.
De tranen drogen langzaam op
Maar de pijn van het missen
Neemt niet af.
Soms roep ik jouw naam
Uit gewoonte,
Omdat ik zo gewend ben
Aan de klanken op mijn tong.
Stilte is het nieuwe antwoord
En een schuldgevoel
Over alles wat ik nu anders zou doen.
Soms,
Besef ik mij even
Dat je echt niet meer terug komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten